استان خوزستان با ویژگیهای جغرافیایی، اقتصادی و اجتماعی خاص خود، نیازمند رویکردهای نوین مدیریتی است. یکی از ارکان اساسی برای بهبود وضعیت مدیریت در این استان، توجه به مشارکت اعضای هیئت علمی دانشگاهها است. این مشارکت میتواند به عنوان بازگشت مرجعیت دانشگاهها در تصمیمسازیهای کلان تلقی شود.
اعضای هیئت علمی با دارا بودن دانش علمی و تجربیات پژوهشی، میتوانند در تدوین راهکارهای موثر برای حل مشکلات استان نقش بسزایی ایفا کنند.
مشارکت دانشگاهیان در فرآیندهای مدیریتی میتواند منجر به ایجاد طرحهای پژوهشی و پروژههای توسعهای گردد که به بهبود کیفیت زندگی در استان کمک میکند.
هنگامی که اعضای هیئت علمی در تصمیمگیریها دخیل میشوند، حس تعلق و مسئولیت اجتماعی در آنان تقویت میشود و این امر به ایجاد ارتباط نزدیکتر میان دانشگاه و جامعه منجر خواهد شد.
موالیزاده در سخنان اخیرش در جمع اعضای هیئت علمی دانشگاه شهید چمران حضور فعال اعضای هیئت علمی در مدیریت استان را باعث تقویت جایگاه دانشگاه دانست که میتواند به ایجاد اعتماد عمومی نسبت به نهادهای علمی منجر شود.
با توجه به ظرفیتهای موجود، زمان آن رسیده است که دانشگاهها به عنوان مشاوران اصلی در فرآیند تصمیمسازی و مدیریت استان شناخته شوند.
دو نکته در این مسئله ممکن است حائز اهمیت و محل بحث شود. یکی عدم هماهنگی بین اعضای هئیت علمی که یک چالش به نظر میرسد و دیگری فشارِ اطیاف و جریانات سیاسی مختلف بر مدیریت استان برای سهمخواهی. باید منتظر ماند و دید که آیا قدرتِ مدیریت استان درکنارِ اعضای هئیت علمی به جریانات سیاسی میچربد؟