مسجدسلیمان ۱۴۹۲

فرشید خدادادیان: هفته گذشته،در جریان برگزاری نشست فرهنگی”مسجدسلیمان و نفت”که در فرهنگسرای ارسباران تهران و با حضور هنرمندان و کارشناسان نفت و گاز برگزار شد،مهندس اسماعیل فرهادیان در سخنان خود خبر مهمی داد.

این کارشناس ارشد مخازن نفتی و مدیرعامل پیشین شرکت نفت مسجدسلیمان که از فعالان فرهنگی و اجتماعی شناخته شده و مطرح مسجدسلیمان بوده و دبیری انجمن دوستداران این شهر را نیز برعهده دارد،یکی از سخنرانان مراسم بود و در سخنان خود به موضوع بسیار مهمی اشاره کرد که فکر می کنم باید با تامل بیشتری بدان توجه داشته باشیم.

این فعال دلسوز مسجدسلیمانی،در سخنان خود به وضعیت فعلی مخزن نفت و گاز مسجدسلیمان اشاره و به استناد تحقیقات ژئوفیزیک و بررسی های مهندسی مخزن،این خبر مهم را داد که بنا به بررسی های دقیق،مسجدسلیمان حداقل تا یکصد سال آینده همچنان نفت خواهد داشت!

ضمن سپاس ویژه از مهندس فرهادیان که در همایش مذکور شرکت و این خبر مهم را به همه ما دادند و فارغ از این که بسیاری وجود نفت را دلیل اصلی مشکلات مسجدسلیمان می دانند و چنین خبری را بدبینانه دنبال خواهند کرد، باید به این نکته توجه داشته باشیم که موجودی جدید شناخته شده در این مخزن در صورت تحلیل و بررسی و برنامه ریزی درست می تواند باعث رونق،احیا و توسعه مجدد اولین شهر نفتی ایران و خاورمیانه باشد.امری که نیاز به کارشناسی و بررسی دقیق و علمی دارد.

واقعیت این است که شرکت – شهر مسجدسلیمان، علیرغم تمامی مشکلات و مصائب و معضلاتی که به دلیل نفت متحمل شده، ادامه حیاتش نیز وابسته به نفت است. تجربه مناطقی همچون عنبل، لالی، هفتکل و نفت سفید ثابت می کند که در صورت ادامه سیر نزولی تولید نفت و گاز از مخزن مسجدسلیمان، شاکله اصلی شهر و شاخص امید به زندگی که همچنان با الگوی نفتی قیاس می شود دچار خسارات جبران ناپذیری خواهد شد که وضعیت را از شرایط نامساعد امروز این شهر به مراتب بدتر خواهد کرد!

توضیحات مهندس فرهادیان که تمام شد،من به یاد حکایت معروفی افتادم که سال ها پیش در سریال تلویزیونی”مثل آباد”به تصویر کشیده شده بود:

"پیرمردی متمول و دانا در آخرین لحظات زندگی خود به فرزند ناخلف و خوشگذرانش که کاری جز تباه کردن سرمایه پدر نداشت، کلید زیر زمین خانه را داد و گفت؛وقتی تمام پول های مرا خرج کردی و دیگر هیچ کدام از این دغل دوستانی که گرد شیرینی پول هایت جمع شده اند و تا پول داری با تو رفیق هستند، کنارت نبودند و همه تنهایت گذاشتند، به زیر زمین برو! فرزند ناخلف آن روز حرف پدر را جدی نگرفت و تمامی ارثیه و دارایی خود را به تاراج قمار و خوشگذرانی داد! سرانجام هنگامی که مفلس و تنها شد، نا امید به یاد حرف پدر افتاد و به زیرزمین خانه رفت. طناب داری را دید که پدرش پیش از مرگ از سقف برایش آویزان کرده بود. درمانده و ناامید طناب را بر گردن خود بست و چون چهارپایه را از زیر پا سرنگون کرد، با ناباوری به زمین سقوط کرد و بارانی از پول که پشت سقف کاذب زیرزمین اندوخته شده بود بر سرش ریخت. مسرور برخاست و از آن پس انسانی آینده نگر و درستکار شد”

اگر ذخیره کشف شده جدید در مسجدسلیمان که مهندس فرهادیان از آن خبر داد،ذخیره ای باشد که مسجدسلیمان برای روز عزلت و تنگدستی فرزندان خود ذخیره کرده، شایسته است تا این بار با بهره گیری از تجربیات تلخ و اشتباهات غلط گذشته، راه تکرار بر اشتباه را ببندیم و برای داشتن مسجدسلیمانی با محیط زیست مناسب و مطلوب، دارای طرح جامع شهری و مدون و توسعه یافته همه جانبه در زمینه های فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی، از هم اکنون کار علمی دقیق و مناسبی را در دستور کار قرار دهیم.

با چنین چشم اندازی تمامی مسئولین زادگاه، علاقمندان به مسجد سلیمان، اساتید دانشگاهی و دانشجویان، کارشناسان خبره مدیریت شهری و توسعه و دوستان و همشهریان خوبم در داخل و خارج از مسجدسلیمان و داخل و خارج از کشور را به برگزاری نشست های علمی و تخصصی برای آسیب شناسی و ارائه راهکارهای علمی قابل اجرا برای ترسیم افق چشم انداز قرن آینده مسجدسلیمان دعوت می کنم تا به یاری خداوندی که طلای سیاه را در قلب مسجدسلیمان به ودیعه نهاده،شهروندان مسجدسلیمانی از ۱۳۹۲ تا سال ۱۴۹۲ خورشیدی دارای شهری توسعه یافته و پیشرفته و دارای بیشترین تطابق زیست محیطی و رفاه مدنی باشند.

بادمان باشد فقط آدم های بزرگ آرزوهای بزرگ خواهند داشت و تاریخ در مورد همه ما قضاوت خواهد کرد!