حرف شما/ من عابرم، از کجا عبور کنم؟

هنگامی که صحبت از عابر پیاده می شود، ناخودآگاه ذهن مان به سمت پیاده روهای شهر می رود. هنگامی که در پیاده روها حرکت می کنید، باید انتظار همه چیز را داشته باشید. از فرو رفتن در چاله ها گرفته تا برخورد با موتور سیکلت هایی که پیاده رو را تبدیل به پیست موتور سواری کرده اند و از جمله برخورد با مصالح ساختمانی که در پیاده رو ها ریخته شده و از عمده ترین مشکلات است. متاسفانه برای خیلی از شهروندان، بی نظمی و توجه نکردن به حقوق شهروندی عادت شده است و وقتی این معضل رشد کند، قطعا اصلاح آن وقت و هزینه فراوانی می طلبد. در بسیاری از پیاده روها مشاهده شده است که به علت باریک بودن سطح پیاده رو مردم باید از کناره های خیابان حرکت کنند و این خود باعث بروز مشکلات عدیده دیگری می شود که تصادف و برخورد با موتورسیکلت ها از کوچک ترین عوارض آنهاست.
بعضی از پیاده روها از روشنایی بی بهره اند که به علت تاریکی مطلق، نمی توان از آن ها عبور کرد. گاهی اوقات پیاده روها مکانی برای پارک ماشین ها و موتور سیکلت هاست که همه پیاده رو را مسدود کرده و مجبور می شویم از خیابان عبور کنیم. از طرفی دیگر پیاده روها به مکانی برای دست فروشی و تکدی گری تبدیل شده است.
گاهی آن قدر پیاده رو ها باریک می شود که برای عابران پیاده تداعی کننده ی پل صراط می شود! و هرگز معماری یک شهر اسلامی در این مکان ها دیده نمی شود. باید معماری پیاده رو ها به گونه ای باشد که آقایان و بانوان، سالبمند و کودک بتوانند بدون مزاحمت در آن حرکت کنند. دل آدمی می سوزد وقتی می بیند جانبازی که برای آسایش جامعه عضوی از بدن خود را هدیه داده است، نتواند با ویلچر در پیاده رو های شهر عبور کند. به امید روزی که پیاده روهای شهر پیاده رو شوند و کاربرد اصلی خود را بدست آورند.