شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۱۵۳۹۹
تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۳۹۲ - ۱۹:۵۶
هربار که احمدی‌نژاد به خوزستان می‌آمد مدارس و ادارات تعطیل بود و اتوبوس هم می‌گذاشتند تا به استقبال بیاییم، اما حالا این مسیر طولانی را به‌تنهایی آمده‌ام
روبه‌روی استانداری، مردم جمع شده بودند تا با رییس‌جمهوری دیدار کنند. هنوز هم سنت نامه‌دادن در سفرهای استانی وجود دارد و هرروز نامه‌هایی به محل اسکان رییس‌جمهوری در خوزستان ارسال می‌شود. مردی که لهجه عربی داشت، می‌گفت هربار که احمدی‌نژاد به خوزستان می‌آمد مدارس و ادارات تعطیل بود و اتوبوس هم می‌گذاشتند تا به استقبال بیاییم، اما حالا این مسیر طولانی را به‌تنهایی آمده‌ام تا با رییس‌جمهوری دیدار کنم. جوانی هم می‌گفت نامه‌ای به‌همراه همکلاسی‌هایش نوشته و در دانشگاه عده کثیری آن را امضا کرده‌اند و می‌خواهد به نمایندگان شهرش بدهد، مضمون نامه درخواست دانشجویان از نمایندگان مبنی بر تعامل و همکاری بیشتر مجلس با دولت بود.

 او معتقد بود نمایندگان که با رای آنها به مجلس رفته‌اند باید مطالبات آنها را بدانند. دیدار با عشایر با سخنرانی سران قبایل و مطالبات آنها انجام شد. مجری به دو زبان فارسی و عربی سخن می‌گفت و شاعری هم یک شعر عربی و بعد هم یک شعر به گویش بختیاری خواند. در بین جمعیت یکی از مدعوین که لباس محلی به تن داشت و لهجه عربی هم داشت، گفت: «آقای روحانی خانه‌های ما از آن توست، تو در دل ما جا‌داری، روحانی تو برای ما تدبیر و امید نیاوردی، قبل از تدبیروامید برای ما آرامش آوردی.»

بعد هم شعری خواند که ترجیع‌بند آن کلمه مفتاح بود. حضور یونسی، دستیار ویژه در امور اقلیت‌های رییس‌جمهوری در این نشست و سخنرانی او هیجان سالن را بالا برد و شادی را می‌شد در چهره‌های مردم حاضر در سالن نظاره کرد.
 اما برخی هم گلایه‌هایی داشتند و از رییس‌جمهوری درخواست کردند در صنایع محلی از نیروهای بومی استفاده کنند تا مشکل بیکاری استان حل شود. برخی هم خواهان حل مشکل آلودگی هوا بودند.
رییس‌جمهوری هم در جمع عشایر و اقوام از آنها به‌عنوان یک فرصت از منظر دولت یاد کرد و گفت: «دولت هیچ‌گونه تبعیض حقوق شهروندی نسبت به اقوام و عشایر را نمی‌پذیرد.» او با تاکید بر نقش تاریخی عشایر در دفاع از کشور و حتی دفاع از محیط‌زیست، این قشر را در تحولات سیاسی، مبارزه با استعمار و استقلال و آزادی دارای نقشی تاثیرگذار برشمرد.


نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار