روزنامه ای به صاحب امتیازی یکی از نمایندگان مجلس!بنده مطلب را نخواندم، چرا که تیتر و اظهارات طیف اصولگراهای تندور در روزها و هفته های اخیر گویای همه چیز بود.ولی به جای وقت گذاشتن برای مطالعه ی مطلب سعی کردم گذشته ی صاحب این روزنامه را مورد مطالعه قرار دهم. از شانس من!شباهت هایی در خویش و این نماینده محترم دیدم که برآن شدم با شما مکاتبه کنم تا هرچه سریعتر و قبل از فرا رسیدن سال 93 !حکم بنده را بری مدیرعاملی یکی از دو شرکت بزرگ خودرو سازی کشور ابلاغ فرمایید!

رئیس محترم دولت تدبیر و امید:

در دولت قبل فردی با مدرک مهندسی پس از شکست خود و ائتلافش در انتخابات شوراها،با ابلاغ نظر رئیس جمهور وقت در سال ۱۳۸۶ در سن ۲۸ سالگی از طرف مدیرعامل شرکت سایپا به سمت مدیرعامل شرکت پارس خودرو منصوب شد و چندی بعد با سرعت برق و باد و به پیشنهاد آقای قلعه‌بانی،به عنوان مدیرعامل گروه خودرو سازی سایپا (بدون هرگونه سابقه کار یا مدیریت) برگزیده شد تا هولوکاست بزرگ در یکی بزرگترین شرکت های خودرو سازی کشور رخ دهد.

همان فرد خوشبخت بعدها مجوز انتشار روزنامه ای که امروز عزادار شده است را در آستانه انتخابات مجلس شورای اسلامی دریافت کرد. روزنامه ای با تبلیغات گسترده که بعنوان یکی از روزنامه هواداران رئیس جمهور سابق، در شرایطی که شائبه استفاده از امکانات همان شرکت خودرو سازی برای انتشار آن مطرح بود در آبان ۱۳۸۷ بصورت تمام رنگی منتشر شد!

آقای رئیس جمهور:

حال من رسما تمایل خود را برای مدیر عاملی یکی از دو شرکت بزرگ خودرو سازی کشور اعلام می کنم.

چرا که من هم مانند این دوست عزیز،مهندس هستم!

سابق فعالیت طولانی تشکلاتی و حزبی در دانشگاه را دارم.

ائتلاف بنده در انتخابات شورای شهر شکست سنگینی خورده است،

کار روزنامه نگاری هم انجام داده ام.

در اعتدالگرایی تندروی به تمام معنایی هستم!

سابق کار و مدیریت در صنعت خودرو را هم ندارم!

از همه مهمتر 28 ساله هستم!

فقط آقای رئیس جمهور، نه پدر زن نازنینم وزیر است و نه مشاور جوان شما هستم!

البته این دو فاکتور به کمک شما قابل حل است، چرا که پدر زن بنده هم مانند پدر زن ایشان، دکتر است (البته پدر همسر بنده پزشک متخصص هستند) و می تواند وزیر بهداشت دولت شما شود تا با آن دوست رئیس جمهور سابق برابر شوم! در مورد مشاور هم که با حکم شما موضوع کان لم یکن می شود!

ضمنا آقای روحانی عزیز قول می دهم ضمن اظهارات عجیب و غریب و انجام چند کار مدیریتی همزمان، و تنظیم پیج اعتدال! پس از دریافت حکم سریعا اقدام به تشکیل روزنامه ای تمام رنگی از پول شرکت کنم و سراسر از شما و اقداماتتان چه به نفع و چه به ضرر ملت دفاع کنم.(بهر حال دین من به شما باید ادا شود)!!

2- آقای دکتر روحانی رئیس جمهور محترم:

فارغ از مزاح در وهله ی اول باید گریست به حال روزنامه ای تندرو-که البته سالهاست آفتابش،غروب کرده است - با این درجه از تعصب و بی اعتنا به رای و نظر و خواست اکثریت یک ملت بزرگ این چنین پس از سالروز میلاد خجسته پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد(ص) و امام جعفر صادق(ع) به عزای خودباوری های متعصبانه و غیر عاقلانه و غیر واقع بینانه می نشیند.

ثانیا شما این تیترها را که حتی خودشان هم آن را قبول ندارند به دل نگیرید.آنچه اینها و سایت های تندرو و افراطی درباره شما می نویسند بازتابی است از خودشان نه شما.

ثالثا بدانید ملت،بالاخص جوانان به عهدی که با شما بسته اند وفادارند.نه تندرویی، تندروها -که دیگر تاریخ مصرف اظهاراتشان گذشته است - و نه هیچ عامل داخلی و خارجی معاندی نمی تواند مانع حرکت دولت تدبیر و امید شود و این امید را که در دل میلیون ها ایرانی بارقه زده ناامید کنند.(و مكروا و مكر الله و الله خير الماكرين ).ملت خوب می دانند این تندورها همان هایی هستند که منافع خود را در ادامه تحریم ها و به خاک سیاه نشاندن مردم می بینند.

رئیس جمهور عزیز:

نمی دانم عکس آن روزنامه را دیدید یا خیر؟ دود مه آلود تصویر دقیقا همان آتشی است که هم قطاران آنها در 8 سال گذشته به پا کردند و هنوز که هنوزه این دود سیاه آتش آنها از کشور رخت بر نبسته است.

من هم معتقدم باید سیاه پوشید! اما نه برای توافق ژنو بلکه برای دوران 8 ساله ی گذشته. برای اینکه آنقدر دیر به توافق رسیدیم و فرصت سوزی کردیم تا اقتصاد و صنعت کشور به این روز افتاده است.

باید سیاه پوشید برای آن کارگرانی که بیکار شده اند،برای فقرایی که با یارانه 45 هزار تومانی فقیر تر گشتند.برای پدرانی که شرمنده فرزندان شدند و برای مادرانی که از وضع بد اقتصادی اشک از دیدگانشان جاری شد.برای جوانانی که همچنان دنبال کار هستند و برای مدیرانی که سالها بجای خدمت به اجبار خانه نشین شدند.

آقای رئیس:

ییاد چند روز پیش افتادم که به خورستان آمده بودید!

امتحان ارشد درس تئوری سازمانها در دانشگاه علوم و تحقیقات خوزستان داشتم. اندیمشک را به قصد اهواز ترک کردم تا به جلسه امتحان برسم.امتحانی که فکر می کردم لغو می شود!شانس خوب یا بد من دانشگاه درست در مسیر فرودگاه اهواز است.مردم خوشحال و پر هیجان انتظار دیدن شما را می کشیدند.مسیر کامل شلوغ و پر ترافیک بود.لبخند بر روی لبان همه جاری بود.شهر حال و هوای دگر داشت.من بد شانس هم به امید اینکه اگر رئیس جمهور به خوزستان تشریف فرما شوند به روال دوره های گذشته ادارات تعطیل و امتحانات لغو می شوند دو صفحه از کتاب را هم مطالعه نکردم و به اهواز آمده بودم تا شما را ببینم نه اینکه امتحان دهم!

اما از بد حادثه امتحانات در ساعت مقرر برگزار شد!به قول برخی از همکلاسی های عزیزم این دولت ،دولت تبلیغات و تعطیلات نیست!خدا را شکر آنقدر در طول ترم مطلب در ذهن دخیره کرده بودم که زمان امتحان زیاد دچار مشکل نشوم. بهر طریق بود در کمتر از نیم ساعت امتحان را دادم و راهی سه راه فرودگاه شدم تا مرد محبوب اجرایی کشور را زیارت کنم.اما آنقدر شلوغ بود که سعادت یار نبودو از دیدن رئیس جمهور بی نصیب ماندم.

...و اما آقای روحانی:

همانطور که در خوزستان از نزدیک نظاره کردید این مردم و این ملت (که خوزستان نمونه ای از آن بود) به شما و تیم اجرایی تان اعتماد و اطمینان کامل دارند، به شما علاقه مندند و همچنان بر حمایت از مواضع دقیق و متدبرانه شما محکم ایستاده اند. ما یقین داریم یه حول قوه الهی عشق پشت چراغ قرمز نمی ماند. آگاه باشید ما به موفقیت شما ایمان داریم.

برایتان آرزوی بهترین ها را از خداوند متعال مسئلت دارم.

علی دوستی

دانشجو مدیریت اجرایی- خوزستان

iau584@yahoo.com