- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - عبدالرحیم سوار نژاد: بلای تنگی نفس که چند سال است شدیدا" به جان مردم این دیار افتاده است علاوه بر کاهش توان نیروی انسانی ،شادابی و طراوت اجتماعی را نیز تحت الشعاع قرار داده و گاهی فعال ترین افراد در عرصه های مختلف را در کنج خانه به درد و رنج خانه نشینی مبتلا نموده است و متاسفانه به جای چاره جویی روز به روز تعداد بیشتری به دامان این بلا می افتنند ! تا این رنج زجر آور با موسیقیای خس خس هایی که از سینه برمی خیزد جای ترانه های طرب انگیز رابگیرد و امیدها را در موسمی که گل های امید جوانه زده اند بر باد رفته بینند.
در مورد عوامل تنگی نفس مردم خوزستان بسیار گفته اند و دلایل بی شماری آورده اند و گاهی با بهانه صنایع آلاینده محیط زیست بخشی از صنعت و سرمایه های عظیم استان مورد یورش قرارگرفته تا با محرومیتی مضاعف ، سرمایه گذاری ها متوقف یا پروژه ها جابجا شوند ! و من در این خصوص وارد نمی شوم چون در حوزه تخصصم نبوده و به اهل فن می سپارم ولی در زمره کسانی هستم که به بلای مصیبت بار تنگی نفس مبتلا شده ام و شدت آن گاهی به حدی می رسد که در حالت بیهوشی، اعضای مظلوم خانواده با دستپاچگی به بیمارستان می برند و بستری می شوم و بجای طبیعت زیبا برای زندگی با کپسول اکسیژن خوگرفته ام و کپسول فلزی در این رفاقت که همه از من و من از آنها بریده ام او رسم رفاقت را بجا می آورد !
تا مدت های پیش هر از چندگاهی با مراجعه به پزشک متخصص به نام دکتر اسماعیل ایدنی در بیمارستان آریا ، بر تنگی نفس غالب می شدم و با نسخه های شفابخش آقای دکتر می توانستم در جمع حضوریابم و در اجتماع فعالیت کنم و چوندیگران در پیاده روهای ناموزون خیابان قدم بزنم و رفاقتم با کپسول آهنی کمرنگ گردید و بتوانم با توجه به شرایط سنی برای عبرت فرزندان خاطره نویسی کنم .جمع زیادی نیز که در مطب پزشک فوق تخصص ریه صف می کشیدند تا با پیچیدن نسخه ای بتوانند به زندگی عادی بازگردند را همیشه مشاهده می کردم و چون من نگران نبودند و بردباری و استمرار در کار دکتر ایدنی را تحسین می نمودند!
گاهی که پرواز آقای دکتر از مأموریت تأخیر داشت انتظار طولانی بیماران نیز خستگی نداشت وصبورانه تاپاسی ازشب منتظر می ماندندتا طبیب بیاید تا با او نفسی تازه کنند!.
دکتر ایدنی که بود راحت بودیم و امیدوار وبااین امیدواری زندگی می کردیم که اعلام گردید :دکترایدنی بعنوان رئیس دانشگاه علوم پزشکی منصوب شد. همه بیماران آسمی و ریوی از این انتصاب خوشحال شدند! ومی پنداشتند که با شناخت ایشان از این بیماری شرایط بهتری فراهم خواهدشد!حتی وقتی استاندار استان با انتصاب آقای دکتر مخالفت نمود بسیاری از مبتلایان به این رنج سوغاتی تنگی نفس با دلخوری از استاندار تمام قد به دفاع ازوی برخاستندشایدگشایشی شود ولی چنین نشد!
وقتی در موعدی که نوبت ویزیت گرفته بودم به مطب مراجعه کردم خانم منشی گفت:آقای دکتر به دلیل اینکه رئیس دانشگاه شده است مریض نمی بیند! پرسیدم کسی را معرفی نکردند؟ پاسخ منفی بود و گفتند:خودتان دکتری را انتخاب کنید!مانده بودم در این وانفسای نفس تنگی و کمبود پزشک متخصص باید به کجارفت با اسپری خود را آرام نمودم؟
لااقل کسی را جانشین معرفی می نمود یااینکه کسانی را که از ماه ها قبل نوبت داده بودند ویزیت می کرد بعد به نحوی آنها را به مراکزی هدایت می نمود . اسپریهایم تمام شد و بدون نسخه پزشک ارائه نمی دهند ، سرگردان به دنبال پزشک در اهوازبا گامهای لرزان و نفس بریده براه افتادم و روز از نو و روزی از نو و دوباره باید اقدامات اولیه پزشکی شامل آزمایش،رادیولوژی،سیتی اسکن،تست ریه را انجام دهم و دوباره مدتی گوشه نشینی و رفاقت با آهن را به دلیل ریاست طبیب بر دانشگاه برمی گزینم !
حالا برخلاف روزهای اول می گویم ای کاش آن روز که دکتر مقتدایی مخالفت کرد وزیر بهداشت می پذیرفت ! امروز رنج سرفه های ممتد و مزاحمتی که در ایجاد آلودگی صوتی !! می نمایم را نداشتم و می توانستم با بسیاری دیگر از درماندگان از نفس افتاده راه را با امید برویم و شادباشیم. جناب آقای ایدنی به ما بگویید چه کنیم!؟ بی تاب شده ایم و نفس تنگی امانم رابریده است .نفس نفس می زنم چون پرنده ای به قفس ،جناب دکتر ایدنی ما را که سخت به تونیازداریم دریاب که بسیار در رنجیم!.ریاست دانشگاه به رنجیدن و شکستن دل نمی ارزد!! وامروز با رئیس بودنت مخالفیم چون دوستت داریم برای نفس کشیدن و زندگی . مگذار تا روزی شود تا شعر شهریار را بخوانیم که :
آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا ؟
بی وفا، بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا ؟
نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر می خواستی حالا چرا ؟
نفس تنگی کلافه ام کرده است و خس خس سینه .
savarnejad@yahoo.com
ناشناس
| 
۲۳:۴۵ - ۱۳۹۲/۱۱/۱۶
پاسخ
باورنمی کنم سوارنژاد انرژیک تنگی نفس داشته باشد خیلی متعجبم انشاالله سلامت باشد سید احمد
| ۰۰:۳۸ - ۱۳۹۲/۱۱/۱۷
پاسخ
برای شما دعا می کنم تا سلامت باشی خیلی جالب و بجا نوشته ای ناشناس
| ۱۴:۵۴ - ۱۳۹۲/۱۱/۱۷
پاسخ
بسیار انتقاد ظریف و پسندیده ای هست با این شیوه انتقادی علاوه بر ممانعت از رادیکالیزه شدن فضای جامعه ، با تحمل مخاطبین نیز سازگار است ومی تواند پاسخ شایسته ای بگیرد. این نوع ادبیات ناشی از تجربه نگارنده می باشد هر چند خود ایشان هم روزی بر مسند ریاست تکیه زده بود. ناشناس
| ۲۰:۰۶ - ۱۳۹۲/۱۱/۱۷
پاسخ
مسئله نفس تنگی یکی از معضلات استان است که دانشگاه علوپزشکی باید تسهیلاتی برای مبتلایان فراهم نماید و ارائه کند. توجه به انسانها همه دینست پس دیندار باشید ناشناس
| ۱۵:۴۶ - ۱۳۹۲/۱۱/۲۲
پاسخ
چرا آقای دکتر ایدنی پاسخ نمی دهد؟ بهتر است شوشان مطلب را به ایمیل آقای دکتر بفرستد تا جفایش را در حق بیماران بداند شاید آگاهی و اطلاع ندارد!