چنانچه تاریخ را مروری داشته باشیم متوجه می شویم که از ابتدای پیدایش انسان همواره دو جبهه حق و باطل در مقابل هم قرار داشته و هریک در جهت محو دیگری قیام کرده است . تمامی پیامبرانی که مبعوث شده اند از حضرت آدم تا پیامبر خاتم مبارزه حق و باطل جریان داشته و در زمان حضرت محمد(ص) به اوج خود رسیده است و بی شک این مبارزه تعطیل بردار نبوده و نخواهد بود زیرا کمال انسانیت سیر در مسیر پروردگار است و دشمن او شیطان از تمامی توان و تدبیر خود برای انحراف و گمراهی بشر همواره استفاده می کند.پس از پایان عمر با برکت و با عزت پیامبر اسلام همین رویاروئی ادامه یافت و غاصبان به ستیز علیه جانشین حقمدار او یعنی حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام پیوسته در تلاش بودند . حضرت امام علی به مبارزه با کج اندیشان و دنیاپرستانی که فریب شیطان را خورده بودند با توجه به مقتضیان زمان و شرایط و با برنامه الهی پرداخت که در نهایت به شهادت رسید و متاسفانه همه امامان شیعه به غیر از آقا امام زمان هم با خدعه ها و نیرنگ های حاکمان جور شهید یا مسموم شدند. حرکت این ستیزان و دنیا طلبان همچنان ادامه داشت و دارد و در مقابل تربیت شدگان مکتب وحی که سنگربانان حق و دین الهی بودند برای بیداری انسانها و هدایت آنان لحظه ای کوتاهی نکرده اند .یکی از آثار خیر و ماندگار امامان شیعه تربیت عالمان دین بوده است . عالمان دینی از دوران ائمه اطهار علیهم السلام با مبارزات جدی و خستگی ناپذیر خود همواره سدی عظیم در مقابل جبهه باطل بوده و با آگاهی از کلام خدا قرآن و سنت رسول خدا و سیره اهل البیت عامل انقلاب و قیام های متعددی در طول تاریخ مسلمین می باشند.چنانچه علمای دین به رسالت خود عمل نمی نمودند و به ترتیب طلاب نمی پرداختند بی شک امروز شیعیان چنین جایگاهی نداشتند . علما و دانشمندان شیعه از هزار سال پیش زمینه تربیت دین شناسان و طلاب دینی را فراهم کردند و با استفاده از فضای مساجد و احداث حوزه های علمیه عامل قیام های متعددی علیه قدرتهای جور بوده و در جهت تنویر افکار و پیشرفت علوم موفقیت های خوبی داشته اند.امام خمینی که خود یکی از تربیت شدگان حوزه های علمیه بود و با انقلاب خویش جهان را به لرزه در آورد و مستبد حاکم بر ایران را به زباله دانی تاریخ سپرد در خصوص نقش حوزه های علمیه و تاثیر شگرف علمای ربانی می گوید: « باید ملت اسلام بداند، خدمتهائی که علمای دین به کشورهای اسلام در طول تاریخ کرده اند، قابل شمارش نیست، در همین اعصار اخیر، نجات کشور از سقوط قطعی مرهون مرجع وقت ( مرحوم میرزای شیرازی) و همت علماء مرکز بود. حوزه های علمیه و علمای اعلام، همیشه حافظ استقلال و تمامیت ممالک اسلامی بوده اند.خدمتهایی را که با الهام از اسلام برای آرامش و حفظ انتظامات کشورها کرده اند ، عشری از اعشار آن را دولت ها و قوای انتظامی نکردند، با آن که هیچ تحمیلی بر بودجه مملکت نداشته اند، در نظر اجانب و عمال خائن آنها باید این سنگر شکسته شود تا با خیال راحت، به تاخت و تاز و چپاول و عیاشی، به زندگانی ننگین خود ادامه دهند.(صحیفه نور جلد 1 ص 177) اعلام جهاد و همراهی با قوای ایران برای سرکوب متجاوزان روسیه، تحریم تنباکو از سوی آیت اله میرزای شیرازی و تاثیر آن در بیداری ملت و شکست استعمارگران انگلیس و فریاد آزادیخواهی شهید مدرس در مجلس و آیت اله کاشانی در نهضت ملی شدن نفت و بالاخره انقلاب 22 بهمن سال 1322 همه از نتایج آگاهی بخشی علمای دین در حوزه های علمیه می باشد.به فرموده امام خامنه ای روحانیت ، عنصر اصلی در مبارزات پانزده ساله منتهی به پیروزی انقلاب و تشکیل نظام مقدس جمهوری اسلامی و برافراشتن پرچم اسلام در جهان و در مقاومت پرشور ملت ایران در برابر تهاجمات گوناگون دشمنان بوده است .بنابراین ضرورت دارد که به نقش بسیار مهم حوزه های علمیه توجه وافری شود و با احداث و تاسیس حوزه های علمیه و تربیت طلاب مومن، معتقد و آگاه به مسائل اسلامی آینده مملکت و انقلاب را بیمه نمود.