مقتدایی از تمام ظرفیت های اقوام استفاده کند/معاونین به جای استاندار تصمیم می گیرند

** مقتدایی از ظرفیت های مختلف اقوام خوب استفاده نکرده است. اگر بتواند از این ظرفیت ها خوب استفاده کند آن مقتدایی که مدنظر خوزستان است نمود پیدا می کند 

*** مقتدایی می خواهد و می تواند ؛ اگر همفکری کند ، اگر هماهنگ باشد اگر اعتقاد داشته باشد که دیگران هم می توانند در کنارش باشند و می توانند به فکرش اضافه کنند

راوی خوزستان : دو دوره نمایندگی مردم اهواز در مجلس شورای اسلامی و حضور فعال در هیات رییسه و اقبال 210 هزار نفری از او در انتخابات مجلس نهم، سید شریف حسینی را رکورددار تاریخ خوزستان کرده است. وجه مردمی در کنار بُعد اجرایی و نظارتی سید شریف حسینی ، از چشم دولت تدبیر و امید نیز پنهان نماند و به عنوان گزینه اصلی استانداری خوزستان در دولت روحانی مطرح شد اما او حضور در سنگر نمایندگی مجلس و دفاع از منافع استان و مردم را به نشستن بر صندلی استانداری ترجیح داد و اکنون در مقام یک نماینده ، در گفتگو با " راوی " عملکرد استانداری را به نقد کشیده که خود زمانی گزینه اصلی آن به شمار می رفت.

شما هم شهرداری چی هستید و هم سابقه کار در وزارت کشور دارید. پس قضاوت تان در مورد کسانی که در این حوزه فعال اند ، یک قضاوت تخصصی ست. در حال حاضر در مقام قضاوت استاندار ، فرماندار جدید یا شهردار جدید هستید؟

اولین و مهمترین موضوع این است که اگر ما بتوانیم همدیگر را نقد منصفانه نماییم و در کنار نقد ، پیشنهاداتی را به منظور اصلاح امور ارائه دهیم ، این نقدها می تواند شرایط کاری ما را بهبود ببخشد ؛ چه بسا ما در اول راه دچار اشتباهاتی می شویم که این نقدها می تواند اشتباهات را اصلاح کند و مسیرمان را به مسیر اصلی برگرداند.

بنابراین اگر در رابطه با فردی ، بحثی می شود - چه انتقادی ، چه تعریفی و مواردی از این قبیل - نباید انتقادات و تعریف ها شخص را ناراحت یا خوشحال کند. در واقع گشوده شدن باب نقد منصفانه ، به آن شخص برای انجام دادن وظیفه محوله و اصلاح خطاهای گذشته کمک خواهد کرد. ما نمایندگان نقطه نظرات خودمان را ارائه می دهیم ؛ نقطه نظراتی که از مردم می شنویم . شاید ما نمایندگان در کفِ جامعه بهتر از همه مسئولین باشیم و در ارتباطات با مردم ، موضوعاتی با ما مطرح می شود که مطرح کردن این موضوعات با مسئولین ، به آن ها کمک می کند که بهتر بتوانند خدمت رسانی کنند. وظیفه همه ما این است که در خدمت مردم باشیم و شرایط کاری مان را به گونه ای تنظیم کنیم که خدمت رسانی به مردم تسهیل شود.

بارها بر این نکته تاکید کرده ام که خوزستان شرایط ویژه ای دارد که البته همه ما و خود مسئولین هم به این مشکلات واقف اند و از وضع موجود راضی نیستند. حال باید دید که آیا این وضع موجود ، حالتی ایستا دارد ؟ رو به بدتر شدن یا رو به بهتر شدن است؟ معتقدم که این وضع رو به بهتر شدن است اما روند و سرعت بهبودی اوضاع ، کم است. سرعت این تحول به این دلیل کم است که همفکری با هم نداریم. اگر از ظرفیت های همدیگر خوب استفاده کنیم و اگر سه رکن مسئولین ، نمایندگان و مردم ( دولت ، قوه مقننه و خود مردم و نخبگانی که از آن ها می توان استفاده کرد) در کنار هم باشند و دست در دست هم دهند ، سرعت این پیشرفت ، بالا خواهد رفت.

اگر بخواهیم سیاه نمایی کنیم مشکلی حل نمی شود. اگر بخواهیم خیلی ایده آل باشیم و به مردم آمارهای دروغ - که در گذشته بوده و الان هم وجود دارد - بدهیم مشکلی حل نخواهد شد. در مواجهه با شرایط استان ، ما باید واقع نگر باشیم ؛ نه سیاه سیاه نه سفید سفید... واقعیتِ موجودِ شرایط استان خوزستان باید تعریف شود تا یک مدیر بتواند خوب عمل کند. در رابطه با دکتر مقتدایی هم باید گفت که ایشان جزو گزینه هایی بود که بر خلاف استانداران گذشته ، تجربه این مسئولیت را داشت. یعنی تنها استانداری ست که مجددا بر این مسند نشست. در این مدت توانست گذشته و عملکرد خودش را بررسی و بازیابی نماید و مجددا در این فکر بود که اگر روزی استاندار خوزستان شود چه کارهایی جدیدی باید انجام دهد. در واقع یک برنامه ، یک راهکار و یک نقشه راه توسعه استان در ذهن اش برای خوزستان داشت. حضور ایشان نقطه قوتی برای استان بود. ویژگی دیگری که مقتدایی دارد این است که ایشان جزو استاندارانی است که نماینده مجلس هم بود و در نتیجه مشکلات مردمی را خوب لمس می کند. بنابراین از شخصی که نماینده و منتخب مردم و در جایگاه قانونگذاری بوده و در یک برهه زمانی استاندار شده و در زمان خودش هم مجری توانمندی بوده و مجددا دعوت به کار شده است ، در مقایسه با فردی که این شرایط را نداشته ، سرعت بالاتری در پیشبرد کارها انتظار می رود.

برای اینکه ما بیاییم عملکرد یک نفر را بررسی کنیم و در بوته نقد بگذاریم باید چند شاخص را مورد توجه قرار دهیم . شاخص اول این است که باید دید وضعیت گذشته چگونه بوده است؟ امکاناتی که دست این فرد است چیست و در نهایت انگیزه اش برای انجام کار و تصدی مسئولیت چیست ؟ آیا فرد این انگیزه را برای اجرا دارد ؟ از این فرد درخواست شده است بیاید یا خودش دنبال مسئولیت بوده است؟ امکانات موجود در استان ، امکانات اعتباری و شرایط کشوری و شرایط ملی این امکان را می دهد که سرعت مورد نظر را از استاندار بخواهیم؟ این موارد را وقتی بررسی کنیم می بینیم که مقتدایی کار مشکلی دارد و ضمن آنکه مقتدایی نمی خواست استاندار شود اما الان که شده در معارفه اش اعلام می کند که " من دنبال استاندار شدن نبوده ام اما حالا که استاندار شده ام با تمام توان خدمت می کنم. " این گونه سخن گفتن دکتر مقتدایی به عنوان استاندار ، جای بسی خوشحالی دارد چرا که مقتدایی برخلاف برخی از مدیران و مسئولین که برای گرفتن یک پست به هر دری می زنند و کاغذ به دست برای مدیر شدن از هر کسی امضا می گیرد ، دنبال این کار نرفت و از سوی دیگران دعوت به کار شد. مقتدایی نمی خواست استاندار شود اما وقتی آمد اعلام کرد که آمده ام کار کنم و برنامه و نقشه راه را دارم . فکر می کنم که مقتدایی این توان را دارد که خوزستان را یک تکان درستی بدهد بخصوص در سیستم های مختلف ، که از همه مهمتر ، سیستم اقتصادی ست.

آقای حسینی . سوالم را به شکل دیگری مطرح می کنم . شما خودتان شهردار بودید. بخشدار مرکزی اهواز بودید. معاون فرماندار هم بودید. بعد از عملکرد خوبی که در این سه حوزه داشتید ، در دور اول انتخابات مجلس باعث شد که مردم اقبال خوبی به شما نشان دهند و به مجلس راه یابید. آیا فکر می کنید کسانی که الان در حوزه شهرستان اهواز ، شهردار ، استاندار و یا فرماندار هستند اینقدر خوب کار می کنند که اگر خود را روی باسکول رای مردم ببرند به مجلس راه یابند؟

سوال خوبی پرسیدید. اگر مسئولی این طرز تفکر داشته باشد که خوب کار کند تا به مجلس راه یابد یا خوب کار کند تا پست بالاتری بگیرد ، قطعا موفق نخواهد شد. تا زمانی که در فرمانداری مشغول به خدمت بودم و بعد هم به شرکت نورد لوله برگشتم حتی یک بار هم به ذهنم خطور نکرد که نماینده شوم. فقط کار را به خاطر کار برای مردم انجام می دادم. این حرف های من تعارف و شعاری نیست . همه دوستانی که با من کار می کردند به خوبی می دانند. بر حسب اتفاق ، دوستان آمدند و نشست هایی اتفاق افتاد و ما نماینده شدیم.

آقای حسینی ورود شما اتفاق نبود چون عملکرد خوب شما موجب ورود به مجلس شد.

درست است اما بر حسب اتفاق ، تصمیم گرفتیم. ما تصمیم اتفاقی گرفتیم و دوستان هم تصمیم گرفتند و مردم نیز به ما لطف داشتند و ما وارد مجلس شدیم و الان هم خوشحالم که خدمتگزار مردم هستم. اما این را با قطعیت می گویم اگر کسی هدف اش را رسیدن به جایگاهی از قِبَل خدمت به مردم بگذارد ، مطمئنا موفق نخواهد شد...

آقای مقتدایی یک فوتبالیست بود. شما هم در جوانی فوتبال بازی کرده اید. ایشان هافبک چپ یا راست بازی می کرد. به نظر شما شرایط حال امروز خوزستان ، استانداری نمی خواست که بیشتر از مهاجم و فوروارد بودن، یک مدافع خوبی برای استان باشد؟

دفاع از چی ؟ مدافع از چی ؟ فوتبال یک بازی 11 نفره است. در یک کمیته 11 نفره ، هر کسی وظیفه خودش را انجام می دهد. خوزستان بیشتر از اینکه یک فوروارد یا دفاع بخواهد فکر می کنم که یک مربی خوب می خواهد. آقای مقتدایی باید یک مربی خوبی باشد. نقطه و مرکز یک دایره نشان می دهد که این دایره چقدر درست است. ما این نقطه را می خواهیم. استان خوزستان به استانداری نیاز دارد که آدم های توانمند ، دور خودش جمع کند و یک حلقه های متصل به هم به عنوان زنجیره توسعه استان ایجاد نماید. رسیدن به این امر هم بدون برنامه امکان پذیر نیست. از جمله مواردی که بارها و بارها مطرح کردم این است : ما باید برنامه و سند توسعه استان روبرویمان باشد تا بدانیم کجا می خواهیم برویم و کجا می خواهیم برسیم . بدانیم چه جایی باید استراحت کنیم و چه جایی سرعت مان را بالا ببریم و چه جایی بعضی از موضوعات را دنبال کنیم.

این گونه از پاسخ شما فهمیدم که از نظر شما ، استاندار خوزستان فراتر از اینکه یک بازیکن باشد باید بیرون از زمین بنشیند و تیم را هدایت کند. اما انتقادی که این روزها از مقتدایی می شود این است که می گویند آقای مقتدایی خودش دارد بار معاونین و مدیران کل را به دوش می کشد و تنها در یک زمین بازی می کند. اینکه استاندار در حال حاضر لوکوموتیو قطار استان است به نظر شما وی را آسیب پذیر می کند ؟

مدیریت یعنی انجام دادن کارها به وسیله دیگران. معنای واقعی مدیریت یعنی همین. مدیری که خودش بخواهد کار را انجام دهد مدیر نیست. مدیر مغز متفکر است. مدیر برنامه ریز است. مدیر مجری نیست. اتفاقا به نظر من آقای مقتدایی بر عکس این چیزی که شما گفتید دارد این کار را انجام می دهد. خودش را از کارهای اجرایی بیرون کشیده و تمام مسئولیت و اختیارات را به معاونین و مدیرانش داده و آن ها دارند این کار را انجام می دهند که من بعدا می گویم انتقادی که دارم کجاست.

امروز که خدمت شما رسیدیم در حال طراحی سوالات پایان ترم رشته ای که در دانشگاه آزاد تدریس می کنید بودید. به عنوان یک استاد دانشگاه چقدر مدیریت امروزه استان را علمی می بینید ؟

مدیریتی که در استان ما تعریف می شود مدیریت تجربی است. شاید در کشور هم مدیریت علمی کم داشته باشیم. تلفیق تجربه و علم ، ایده آل همه ماست که هنوز اتفاق نیفتاده است. ما از تجربه و ظرفیت ها و امکانات مان استفاده می کنیم و حتی بعضا فشارهایی که بر روی مان است .. ما هر چقدر هم که بخواهیم علمی عمل کنیم باید یک سری موضوعات خارج از سیستم را بپذیریم چرا که ما در یک محیط باز هستیم . محیط باز یعنی سیستمی که خارج هم در آن تاثیر می گذارد. این موارد را باید در کنار هم دید و اگر در کنار هم دیده نشود نقد نقد منصفانه نیست..

آقای حسینی ! شما در بحبوحه انتخاب استاندار خوزستان ، به عنوان یکی از گزینه های استانداری مطرح بودید که علی رغم بی میلی خودتان تا زمانی که اظهار علنی عدم رغبت به استانداری خوزستان نشان ندادید جزو گزینه های فینال و نهایی استانداری هم بودید. خودتان بیانیه دادید که نمی خواهید استاندار شوید. سوال اینجاست که در 6 ماهه گذشته در سکوت خبری هستید و تعامل تان را با استانداری کاهش داده اید. آیا این سکوت خبری به این دلیل نیست که شما خودتان یکی از گزینه های مطرح استانداری بودید؟

همانطور که گفتید یکی از گزینه های استانداری بودم که البته لطف دوستان و نمایندگان و لطف آیت الله موسوی جزایری و سایر عزیزان در دولت به ما بود. با این وجود ، تشخیص دادم بهتر است که همچنان نماینده مردم باشم و بیانیه هم دادم و از همه عزیزان تشکر کردم اما گزینه ی استانداری بودن ، دلیلی نمی شود که مسئولیت خودم را به عنوان نماینده فراموش کنم.

اگر آقای مقتدایی یا هر مسئولی جایی خوب کار کرد تمام قد دفاع می کنم و اگر هم هر مسئولی -چه استاندار چه هر مدیر دیگری - جایی بد عمل کرد به نقد می کشم و این طبیعت کار یک نماینده است. استانداری که استارت کارش را زده از روز اول نمی شود تشویق یا تنبیه اش کرد ؛ یا بهتر است بگویم نقد یا تمجیدش کرد. باید ببینیم که می خواهد چکار کرد. سکوتم به خاطر این است که ببینم برنامه های ایشان چیست و بر چه اساس و مبنایی می خواهند پیش برود و خروجی آن چه خواهد شد.

اما در 6 ماهه گذشته حضور کم رنگی در حوزه تصمیم گیری استانداری خوزستان داشتید. شما در جلسات شورای اداری آنگونه که قبلا شرکت می کردید و تاثیرگذار بودید شرکت نمی کنید. در جلسه اخیر نکوداشت نمایندگان خوزستان در استاندری هم نبودید. به نظر می رسد سیاست فعلی شما چیزی فراتر از سکوت برای ارزیابی عملکرد باشد.

نه ، اینگونه نیست. به این نتیجه رسیده ام که جلسات اینچنینی در استان خروجی خاصی برای مردم ندارد. نه اینکه نباید چنین جلساتی وجود داشته باشد ، حرف من این است که باید به دنبال خروجی مثبت از این جلسات باشیم. در رابطه با همایش نکوداشت نمایندگان خوزستان این نکته را باید بگویم که این همایش را پسندیدم و اتفاقا همکاری من در شکل گیری این نکوداشت نسبت به سایر نمایندگان بیشتر بود. هماهنگی ها را در هیات رییسه مجلس انجام دادم تا این مراسم برگزار شد.

اما با این وجود ترجیح می دهید که همراهی سید شریف با استاندار علنی نشود ؟

ببینید اصلا بحث همراهی نیست. من به این دلیل در برخی از جلسات حضور پیدا نمی کنم که فکر می کنم اگر در مناطق محروم بیشتر وقت بگذارم تاثیرش هم برای مردم بهتر است و هم برای نظام و هم برای مسئولین حال حضر خوب است. مسئولین در حوزه اجرایی دارند کار انجام می دهند و ما هم در حوزه ارتباط با مردم مشغول خدمتیم. البته حضور در جلسات زمان حجازی استاندار سابق را هم زیاد نمی پسندیدم.

اما به نظر می رسید شما از فرایند انتصابات چندان راضی نیستید؟

فرایند انتصابات به آقای مقتدایی برنمی گردد چون ایشان تفویض اختیار کرده و من هم انتقاداتی در این زمینه دارم.

می شود بگوید در چه حوزه ای بیشتر نارضایتی دارید؟

ببینید ، ما همه معتقدیم که استان مان باید پیشرفت کند. بعضی مواقع شما یک تیم فوتبال می بندید که مقابل یک تیم قدر بایستد. همان اول که این تیم را می بینید و یک نفر آن را از بیرون ارزیابی می کند متوجه می شود که این تیم نمی تواند مقابل آن تیم قدر بایستد چون مهره های این تیم ، مهره هایی نیستند که با هم لینک باشند. شاید یک تیم ، ضعیف باشد اما هماهنگی خوبی داشته باشند. شاید یک تیم خیلی قوی باشد اما هماهنگی نداشته باشد. البته انتصابات موجود محدودیت هایی برای دوستان در حوزه سیاسی داشت. در حوزه سیاسی بحث این بود که معاونین ، فرمانداران و بخشداران از وزارت کشور باشد و این یعنی محدود کردن گزینه های انتخاب. اما بین همین گزینه های موجود هم انتخاب می توانست بهتر باشد.

شما چگونه نقد کارشناسی خودتان را به هرم مدیریتی استان انتقال دادید؟

یکی از ایرادات ما این است که مقتدایی اصلا برای انتخاب مدیران با کسی مشورت نکرد. نه برای انتخاب فرماندار اهواز ، نه انتخاب فرماندار شهرستان کارون و نه انتخاب فرماندار حمیدیه ، کسی با ما مشورت کرد. با ما که می گویم منظورم سه نماینده اهواز است. در حیطه مشورت قرار نگرفتیم. وقتی در حیطه مشورت قرار نمی گیریم دو حالت وجود دارد : مجری معتقد است که استاندار باید نیروهایش را انتخاب کند و ما عملکردش را ارزیابی کنیم. بنابراین ، ما منتظر ایام بررسی عملکرد هستیم

پس باید انتظار داشته باشیم که طی ماه های آینده شما در نقش یک معترض ظاهر شوید؟

معترض نه ..

معترض به وضع موجود یا ناقد وضع موجود.

نه . نماینده ای هستم که چنانچه منتخبین خوب کار کنند تشویق شان می کنم و به نمایندگی از مردم از آن ها تشکر می کنم . اگر هم بد کار کردند به نمایندگی از مردم نقد می کنم. همانطور که گفتم دو حالت وجود دارد. حالت دوم این است : مسیری که در انتصابات طی می شود بر اساس رضایتمندی نمایندگان است. من اولین حالت را می پسندم..

احساس می کنم که مقتدایی به عنوان یک استاندار بومی که ظرفیت محبوبیت مردمی هم دارد باعث شده نمایندگان احساس کنند که با این استاندار بومیِ محبوب باید مدارا کنند و نباید معترض باشند. شما چنین برداشتی دارید ؟

نمی دانم شما ظرفِ محبوبیت را چگونه تعریف می کنید. ولی محبوبیت یک شبه می تواند از بین برود. مقتدایی فرزند این استان است. همه ما باید کمک کنیم و دست به دست هم دهیم که عملکردش به گونه ای باشد که کشور به ظرفیت خوزستان ایمان پیدا کند. در حال حاضر دولت ، سه خوزستانی به عنوان استاندار منصوب کرده است. به این استانداران خوزستانی ( جادری ، مقتدایی و رضایی بابادی) باید کمک کرد تا جوری عمل کنند که کشور به ظرفیت استان اعتقاد پیدا کند تا در وزارتخانه ها از نیروهای استان استفاده شود اما این دلیل نمی شود اگر شخصی ضعیف عمل کرد با او مدارا کنیم. تا الان مسیری که ایشان طی کرده را بنا به دلایلی ، می پسندم. مقتدایی دست روی موضوعی گذاشته که 6 سال دغدغه من است. موضوع این است که این استان متحول نمی شود و بیکاری اش رفع نمی گردد مگر اینکه سرمایه گذار احساس امنیت کند و بیاید و در این استان سرمایه گذاری نماید. در صنایع بزرگ ، اشتغالِ محدود داریم . شرکت هایی مثل صنایع فولاد دیگر به دردمان نمی خورند. باید در سرمایه گذاری های کوچک وارد شویم ؛ مثلا ساخت قطعات. باید به سمت سرمایه گذاری هایی برویم که ایجاد اشتغال کنند.

آقای حسینی ! شما به دلیل قرابتی که با بخش صنعت داشتید - هم تخصص تان صنعتی است و هم تجربه صنعتی دارید - در دور گذشته تلاش زیادی کردید تا سرمایه گذاران در زمینه های مختلف همچون خودرو ، ام دی اف ، صنایع جانبی و نیشکر ، صنایع پایین دستی پتروشیمی و ... در خوزستان سرمایه گذاری کنند اما این تلاش ها به نتیجه نرسید؟ چرا ؟ وقتی شما در طول 6 سال نتوانستید چندان موفق باشید مقتدایی می تواند موفق شود؟

مقتدایی در واقع مثل یک تحویل گیرنده توپ در بازی بیسبال است. وقتی نماینده ، سرمایه گذاری را دعوت می گیرد باید کسی این سرمایه گذار را تحویل بگیرد و در یک جایی اعتماد به دو موضوع به او دهد ؛ سود متعارف و امنیت سرمایه گذاری. در بحث سرمایه گذاری ، قرابت فکری با دکتر مقتدایی دارم. در این زمینه ، با ایشان صحبت کردم و عین جمله اش این بود : " شما تا فرودگاه سرمایه گذار را برسانید من برایش فرش قرمز پهن می کنم." این اقدام مقتدایی ، کار مرا راحت می کند. در حال حاضر نیز برای جذب سرمایه گذار اقدامات خوبی صورت گرفته است. یک سال و نیم پیش ، به همراه سفیر جمهوری اسلامی ایران در آذربایجان از سرمایه گذار ترک دعوت به سرمایه گذاری در خوزستان کردیم و این سرمایه گذار در آبادان مشغول سرمایه گذاری در پروژه تولید بنزین یورو 5 و گازوئیل یورو 4 است و اکنون نیز60 درصد کارها انجام شده است. این پروژه ، اشتغال 1000 نفر به همراه دارد. در جریان کار ، این سرمایه گذار اشکالاتی برایش پیش آمده بود که وی را به استانداری ارجاع دادم و آقای خبیر معاون سیاسی استاندار جلساتی با ایشان داشت و مشکلات شان را حل کرد. باید مشکلات پیش روی سرمایه گذاران را حل کنیم تا بتواند با خیال راحت سرمایه گذاری کند. حال این سرمایه گذاری کجای استان باشد مطرح نیست. مهم این است که در استان ایجاد اشتغال شود.

به نکته خوبی اشاره کردید. یکی از انتقاداتی که از مقتدایی می شود این است که ثقل فعالیت های اقتصادی خوزستان را به سمت جنوب استان هدایت می کند و مرکز استان و شمال خوزستان کمتر مورد توجه ایشان بوده است. شما تلاش نمی کنید که عدالتی در سرمایه گذاری در دوره جدید ایجاد شود؟

مطمئنا باید همین گونه باشد. اما متاسفانه در ادوار گذشته به زیرساخت ها چندان توجه نکردیم. برای اینکه بتوانیم سرمایه و سرمایه گذار را به یک منطقه سوق دهیم باید امکاناتش را تهیه کرد. فرض کنید که سرمایه گذار بخواهد برود شمال استان . از کدام جاده باید برود؟ شرایط جاده ای چگونه است ؟ تولیدش را چگونه می خواهد جابجا کند؟ متاسفانه زیرساخت ها مهیا نیست. همین الان یکی از مشکلاتی که استان دارد این است که بالای 90 تا 92 درصد صنعت استان یا در اهواز است یا در ماهشهر و بندر امام . فقط یک پالایشگاه در آبادان داریم . جدیدا یک سری کارها هم دارد انجام می شود. زمانی ، یک سرمایه گذار گفت که می خواهم شرکت فولاد یک میلیون تنی در استان احدث کنم. به او گفتم که در هر نقطه ای از خوزستان خواستید بروید و سرمایه گذاری کنید. این سرمایه گذار ، دزفول را انتخاب کرد. اکنون کارهایش انجام شده و فکر می کنم یک یا دو سال دیگر به تولید برسد. باید سرمایه گذار را آزاد گذاشت. من به عنوان نماینده اهواز باید در حمیدیه ، کارون و جاهای مختلف اهواز سرمایه گذار بیاورم و سرمایه گذار خاص هم می آورم اما وقتی یک سرمایه گذار حاضر نیست در این مناطق سرمایه گذاری کند باید رهایش کنم ؟ مطمئنا برای مناطق دیگر خوزستان از این سرمایه گذار باید استفاده کرد.

آقای حسینی ، شما در ملاقات های مردمی خود نزدیک به 400 نفر مراجعه کننده حضوری دارید. همین تعداد هم روزانه برای حل مشکلات از سوی مردم تماس دارید. فکر نمی کنید استانداری و فرمانداری مکانیزمی برای مراجعه مردم ندارد که این همه مراجعه کننده سمت شما می آید ؟ فکر نمی کنید در دوره آقای مقتدایی باید این مکانیزم ایجاد شود؟

اجازه بدهید در این رابطه توضیحی بدهم . قبلا هم به این موضوع اشاره کرده ام که ملاقات عمومی نمایندگان ، نمود عدم انجام کارها توسط مدیران است. اگر مدیری بدون دغدغه ، ملاقات عمومی داشته باشد و طرح تکریم و میز خدمت اجرایی شود و مشکلاتی که بشود حل کرد را حل نماید ، دیگر با این حجم زیاد از ملاقات های مردمی مواجه نخواهیم بود. اگر این اتفاق بیفتد فکر می کنم دفاتر نمایندگان شاهد این همه ملاقات نخواهند بود. بیشتر مراجعات مربوط به اشتغال و بیکاری است. بیکاری در همه خانواده ها وجود دارد اما مشکل ما علاوه بر بیکاری ، بی عدالتی است. در کمال تاسف به عینه می بینیم در یک خانه دولتی در شهرک نفت که در اختیار یک مدیر قرار گرفته، چهار ماشین وجود دارد. تمام اعضای خانواده - از خانمش گرفته تا پسر و دخترش - را با پارتی بازی بر سر کار گذاشته و استخدام کرده است. حتی خواهر خانمش را هم از شهرستان آورده و استخدام نموده ! اما در خانه ای در حاشیه شهر و مناطقی همچون منبع آب ، شلنگ آباد ، حمیدیه ، کوت عبدالله و ... می بینیم پدری با 8 بچه ، مجبور است از صبح بر سر فلکه بایستد و معلوم نیست که در آن روز ، کار گیرش می آید یا نه. این بی عدالتی باید از بین برود. این نوع بی عدالتی توسط سیستم و دولت اتفاق نیفتاده است توسط ما مسئولین استانی اتفاق افتاده. توسط مدیرانی که فقط دنبال این هستند که به آشنایان خود کار بدهند. جوانی که می آید پیش من ، از بیکاری می نالد اما بیشتر از بیکاری ، از بی عدالتی می نالد . در یک شرکت دولتی چندین نفر از اعضای خانواده مشغول به کارند و در خانه ای تمام اعضای خانواده بیکارند...

یکی از دلایل به وجود آمدن این مشکل ، ناکارآمدی مدیران استان و وجود فساد اداری در بخش های استان است. شما در وجود مقتدایی این شجاعت و قاطعیت را برای مبارزه با فساد و تبعیض موجود ، می بینید؟

در روزهای اولی که با ایشان نشست هایی داشتم و چند سخنرانی از ایشان دیدم مشاهده کردم که صحبت های درون اتاقی و تنهایی با بنده ، همان صحبت هایی ست که پشت تریبون می گوید. این نشان دهنده شجاعت و صداقت مقتدایی ست . اگر صحبت های درونِ اتاق با صحبت های پشت تریبون متفاوت باشد مطمئنا این شخص شجاعت برخورد با مفاسد و تبعیض ها را ندارد. در مقتدایی این شجاعت و مردمداری را می بینیم که مشکلات موجود را حل کند اما به تنهایی قادر نخواهد بود.

تجربه نشان داده در استان، یک مدیر شجاع و به قول شما صادق معمولا وقتی با حوزه های متنفذ قدرت روبرو می شود یا کم می آورد یا توانش به تحلیل می رود و یا عوض می شود . چه پیش بینی برای مقتدایی دارید اگر به همین رفتار صادقانه اش ادامه دهد ؟

مقتدایی اگر بتواند مجموعه افرادی که عین خودش فکر می کنند و عین خودش شجاع هستند و دنبال بحث های شخصی و خصوصی خود نیستند و دنبال این نباشند که افراد نزدیک به خود و آشنا را بر سر کار بگذارند را اطراف خود جمع کند مطمئنا ضربه پذیری اش کمتر می شود. اما اگر بخواهد مدارا کند فکر می کنم که نبودن بهتر از بودن است.

آقای مقتدایی یکی دو ماه پس از انتصاب از تاثیر منفی پدرخوانده های استان بر روی فرایند انتصابات سخن گفته بود. شما چه تحلیلی از این موضع دارید؟

روز اول هم گفته ام که ما انتخاب مان بد است ؛ انتخاب مان برای مسئولیت ها بد است. نمی گویم که گزینه های متعدد انتخاب نداریم بلکه بالعکس ؛ گزینه های متعددی وجود دارد اما فقط آدم هایی را که داریم می بینیم استفاده می کنیم. از کل ظرفیت استان استفاده نکرده ایم. آدم های باسواد داریم ، آدم های کارمند داریم ، آدم های متشخص داریم که می توانند بعضی از مدیریت ها را متحول کنند. اما حاضر نیستند دنبال یک مسئول بدوند. این ها را باید پیدا کرد. اینکه آقای مقتدایی گفته پدرخواندها و دخالت در انتصابات ، اینگونه مسائل وجود دارد. اما چند مسئول ، چند پدرخوانده ، چند نماینده زیر این فشارها می ایستند و می گویند نه ....ما مسئول انتخاب نمی کنیم. اصلا من یک سوال دارم. ما چه کاره ایم که مسئول انتخاب کنیم ؟

شما در این مدت کسی را برای انتصاب معرفی نکردید ؟

6 سال است که اصلا کسی را معرفی نکرده ام. یکی از دلایل ریزش نیروهای اطرافم هم همین مسئله است. افرادی که دور و برم دنبال مسئولیت بودند رفتند. اختلاف هایی که وجود دارد به خاطر همین مسئولیت هاست. معتقدم منِ نماینده ، باید دنبال گزارش عملکرد مسئولین باشم. اگر بنده شخصی را برای پست و مقامی معرفی کنم ، فقط باید از این فرد دفاع کنم ؛ حتی اگر خراب کند و موفق نباشد. این یکی از ایرادات برخی از ما مسئولین است. الان مدیرانی داریم که از سوی برخی افراد منصوب شده اند اما چون خودشان این ها را معرفی کرده اند از افراد منصوب خود با وجودی که می دانند ضعیف است و عملکرد نامناسبی دارد ، دفاع می کنند. برخی مواقع ، یک مدیر ضعیف است و می خواهیم عوض اش کنیم اما در کمال تعجب ، ضعیف ترش را می آوریم ! جلو این موارد می ایستم.

فکر می کنید اگر دو سال بعد با هم صحبت کنیم می گویید مقتدایی می خواست ولی نتوانست یا می گویید مقتدایی نتوانست ولی می خواست؟

مقتدایی می خواهد و می تواند ؛ اگر همفکری کند ، اگر هماهنگ باشد اگر اعتقاد داشته باشد که دیگران هم می توانند در کنارش باشند و می توانند به فکرش اضافه کنند و به او همفکری دهند. من می گویم باید از تک محوری خارج شویم.

آقای مقتدایی بعد از اینکه فشارهایی از طرف ستاد روحانی در استان برای معرفی و انتصاب برخی مدیران متحمل شد علنا در یکی از سخنرانی ها گفت که اسم این افراد را افشا می کنم و می گویم که چه فشارهایی را دارند به من می آورند. چقدر پای آقا مقتدایی می ایستید ؟

روی چه موضوعی ؟

روی موضوعاتی که ایستادگی دارد.

در جاهایی که با شجاعت و صداقت می ایستد محکم در کنارش می ایستم اما این انتخاب مدیرانی که من دارم می بینم انتخاب هایی نیست که آدم بخواهد پایشان بیاستد. کار آقای مقتدایی از انتخاب گذشته و اختیار را به دست معاونینش داده است . این را هم از خودش شنیده ام و هم در سخنرانی هایش به صراحت اعلام کرده است.

فکر نمی کنید این یک فرمولی ست که انتقادات مستقیما متوجه مقتدایی نشود ؟

نه . مقتدایی جزو افرادی ست که اگر در مدیریت اش کسی اشتباهی بکند- برخلاف سایر استانداران گذشته که همه مسئولیت ها را گردن دیگران می انداختند - مسئولیتش را می پذیرد. با اینکه تصمیم گیرندگان کسان دیگری هستند اما مسئولیت اش را خودش می پذیرد و این جای تقدیر دارد چرا که وقتی شخصی با چنین مدیری کار می کند انگیزه اش برای خدمت چند برابر می شود.

مقتدایی در هرمزگان یک مدیر اجرایی توانمند بود و هنوز نیز از وی به نیکی در آنجا یاد می شود. حال سوال اینجاست که این عیب از شرایط خوزستان است که وقتی یک مدیر اجرایی قوی وارد استان می شود قدرت اجرایی اش سلب می شود ؟

هنوز قدرت اجرایی از مقتدایی گرفته نشده و دارد کارش را انجام می دهد. فکر می کنم که مقتدایی زیرساخت های کاری که می خواهد انجام دهد را دارد آماده می کند. البته باید گفت که هرمزگان با خوزستان متفاوت است ؛ خوزستان پیچیدگی های خاصی دارد و این پیچیدگی ها را با درایت باید از کنارش گذشت. مقتدایی این درایت و تجربه را دارد و تصورم این است که می تواند موفق شود. اما در حال حاضر انتقاداتی به مقتدایی وجود دارد ؛ ایشان باید از تمام ظرفیت ها استفاده کند . مقتدایی الان از ظرفیت های مختلف اقوام در زمینه های مختلف خوب استفاده نکرده است. اگر بتواند از این ظرفیت ها خوب استفاده کند آن مقتدایی که مدنظر خوزستان و خوزستانی هاست نمود پیدا می کند. مقتدایی فعلا به عنوان استانداری که دارد زیرساخت ها را آماده می کند جای نقد ندارد. عملکردها به ظهور که نشست آن موقع نقد یا تقدیر خودش را نشان می دهد. فکر می کنم باید زمان بیشتری به یک استاندار بدهیم تا بتوانیم عملکردش را ارزیابی کرد.

آینده مقتدایی را با این روند چگونه پیش بینی می کنید ؟

آینده مقتدایی مهم نیست آینده خوزستان مهم است.

اگر همین روند را ادامه دهد ؟

اگر همین روند ادامه دهد و خروجی هایش مثبت باشد تا آخر پای مقتدایی می ایستم که بماند.

تاکنون خروجی های مثبتی داشته است ؟

در بحث سرمایه گذاری عملکرد خوبی داشته است اما در بحث انتصابات باید اصلاحاتی انجام شود ؛ نه اصلاحاتی که من چه کسی دلم می خواهد یا دیگری چه کسی دلش می خواهد. اینکه کسانی را بگذارد که باری بر زمین مانده بلند کنند. بعضی مدیران ، آدم هایی نیستند که بتوانند این کار را انجام دهند. در حال حاضر در مرکز استان خوزستان و در شهرستان کارون از 40 خانه ، بالای 95 درصد آب شرب ندارد. مردم در کوت عبدا.. از بی آبی چاه زده اند و از آب چاه استفاده می کنند ! این فاجعه است. می دانید آب چاه در خوزستان چه معنی می دهد؟ آب چاه آب های سطح الارضی هستند که از جوی های رو باز انباشته می شود. به عبارتی بهتر یعنی فاضلاب.

این شرایط فعلی ماست ؛ اعتبارات انقباضی ، مالیات انبساطی و در حال افزایش... ما اگر می خواهیم مقتدایی را به نقد بکشیم باید شرایط موجود را دید ؛ چیزی که به او داده ایم و چیزی که از او می خواهیم . در هر سیستم ، یک ورودی ، یک فرایند و یک خروجی وجود دارد. فرایند وظیفه مقتدایی ست اما ورودی و خروجی کار ، باید درست قیاس شود . آیا خروجی مقتدایی به اندازه ورودی است ؟ یا بیشتر است ؟ اگر بیشتر از ورودی باشد فرایندش خوب است و اگر کمتر باشد باید فرایند ، اصلاح شود. من فکر می کنم - به صورت کلی - شرایط خاصی در خوزستان وجود دارد. با چهار لامپ و چراغ و زدن 40 پل در اهواز مشکلات مان حل نمی شود. ما چقدر پل می خواهیم؟ این را بارها گفته ام. بلد نیستیم درست هزینه کنیم. احداث 9 پل بر روی کارون تا چه حد کاربرد دارد؟ بروید ماشین هایی که از روی پل هشتم (پل کابلی) عبور می کنند را بشمارید و ببینید روزانه چقدر خودرو از این پل رد می شود و تا چه اندازه در کاهش ترافیک موثر است؟ ما در استان بد هزینه می کنیم. دلیلش این است که در استان ، نقشه راه و برنامه توسعه نداریم. ما می توانستیم یک پل کم کنیم و در عوض ِ آن به آب و فاضلاب منبع آب یا کوت عبدا.. رسیدگی کنیم . آب شرب ، اولویت اولیه ماست نه پل. ما در این استان چکار داریم می کنیم؟! باید فکری اساسی برای اهواز و خوزستان کرد. فکر اساسی این است که از جزیره ای عمل کردن باید پرهیز کرد. نماینده نباید به خاطر اینکه از مردم رای بگیرد انتقاد کند. مسئولین ، برای اینکه از خودشان رفع مسئولیت کنند ، نمایندگان را به باد انتقاد نگیرند و نگویند من می خواستم کار کنم اما این نمایندگان پول نیاوردند. زمانی که در کنار هم قرار گرفتیم ، با هم تشویق شدیم و اگر انتقادی از سوی مردم بود با هم آن انتقاد را پذیرا بودیم ، من فکر می کنم این استان پیشرفت کند.

برخی ها می گویند بُعد سیاسی مقتدایی پررنگ تر از بُعد اجرایی اوست. نظر شما چیست؟

بُعد سیاسی ایشان را خیلی پررنگ نمی بینم و انتصاب هایش خیلی سیاسی نیست. معاونین مقتدایی (احمد سیاحی ، دهقان ، خبیر ، عماد و ....) شناسنامه دار سیاسی نیستند و خیلی آدم های شناسنامه دارتر از این ها در بحث احزاب وجود دارد. بنابراین شقّ اجرایی مقدایی پررنگ تر است.

سوال آخر اینکه شما و آقای مقتدایی هر دو رکورددار هستید . شما رکورد بیشترین رای یک نماینده در تاریخ این استان و آقای مقتدایی هم تنها استاندار بومی ست که دو بار استاندار شده است. استنباط ما از این مصاحبه این باشد که یک رکورددار به یک رکورد دار چک سفید داد؟

خودم را رکورددار نمی دانم. من با 210 هزار رای ، بار مسئولیتم بیشتر شده و آقای مقتدایی هم با آمدن دوباره به استان ، بار مسئولیت اش دو برابر شده است. ما زیر این بار نباید کمر خم کنیم. در تعامل با همدیگر نان به هم قرض نمی دهیم. معتقدیم در کنار هم بودن نمایندگان ، مسئولین اجرایی و علمای دینی استان ، می تواند خوزستان را از این وضعیت خارج کند. هر چقدر بیشتر بمانیم و کار نکنیم فنر تحمل مردم جمع تر می شود . بترسیم از روزی که مردم از دست ما شاکی بشوند. معتقدم شرایط استان می تواند خوب و ایده آل شود اما ما خودمان باعث عدم پیشرفت شده ایم. وقتی می گویم "خودمان " منظوره "همه " است ؛ از صدر تا ذیل. ما تا حالا گوش چند مدیر را پیچانده ایم که جواب مردم را ندادند؟ استان با این وضعیت درست نمی شود. استاندار خوزستان باید کمربندش را محکم ببندد و خودش را برای برخورد با چنین مدیرانی آماده کند. اگر چنین کرد ، منِ حسینی تمام قد در خدمتش هستم. اما اگر استاندار برخورد نکند و بخواد تعامل نماید ، من در کنار هیچ کسی نیستم... من با مردم هستم.