- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
بایدهای توسعه مناطق
صادق بهاری بابادی- دانشجوی کارشناسی برنامه ریزی آمایش سرزمین- دانشگاه تربیت مدرس
مناطق محروم... چرا منطقه من... بیکاری، فقر و ناله های هر روزه عمده کارهای مردمانی است که در این مناطق محروم یا کمتر توسعه یافته زندگی می کنند، همه منتظرند فرجی حاصل شود و هر بار انتخابی... اما باز تغییر محسوسی اتفاق نمی افتد. مردمان شهر چشم به مسئولین شهر دوخته اند و مسئولین شهر چشم به راه مسئولین استان و ... و شاید همین چشم های تکراری راز عقب ماندگی این نواحی باشد.
مناطق محروم از توسعه در ابتدای کار باید اهداف توسعه خود را مشخص نمایند و در مرحله بعد ضمن پیش بینی تحقق اهداف مکتوب شده باید در جهت پذیرش و نهادینه کردن آنها در فضای کلان تر و مردمان خود اقدام کنند، متاسفانه امروزه یکی از عوامل اصلی عدم توسعه مناطق، اتخاذ سیاست های مهار این فضاها از سوی مناطق کلان تر و یا افراد صاحب نفوذ سایر مناطق است. که تعبیر من برای این ساختار شیوه ای جدید از برده داری است که این بار در برده گرفتن فضاها نمود پیدا کرده است.
توصیه به برنامه ریزان این مناطق محروم این است که سازش تحمیلی و مستعمره بودن فضاهای کلان را برای همیشه کنار بزنند و حتی اگر لازم باشد بایستی مردمان آگاه خود را در زمینه های فرهنگی، اقتصادی و غیره به صحنه آورده و همگرایی قابل تجسمی عرضه دارند و بدانند که فضاهای جغرافیایی کلان به مثال اربابان قدرتمند و تمامیت خواه با ارادۀ مردمبه راحتی عقب خواهد نشست.
پس باید توانمندی های سازمان های تولیدی و نهادهای خدماتی در اولویت قرار داده و همچنین تسریع در روند سرمایه گذاری را سرلوحۀ کار خود قرار دهند. جبر جغرافیایی و بعد زمانی و مکانی که عده ای را بدون زحمت و بر حسب اتفاق بالانشین ساخته با خرد انسانی و ابزار های فناوری می تواند و باید از بین برود. امروزه عدم تعادل و عدم ایفای نقش در مناطق با صدور اجازۀ دیگری (چه طبیعی و چه انسانی) بسی نگران تر از استعمار و غارت مناطق در گذشته است.
فراموش نکنیم تمامی مردم حق دارند در فضای زندگی خود صاحب نقش های کلیدی و تاثیر گذار باشند لذا در فرایند اصلاحات و توسعه امور زیربنایی منطقه ، در شناخت و تدوین برنامه ها و حق مشارکت مردم باید مشخص و قابل حصول باشد. زیرا تا هنگامی که مردم چیزی را از خود ندانند سعی در شکوفا شدن آن نیز نخواهند کرد. ضمن اینکه درونی کردن شاخص ها و اهداف توسعه یافتگی همراه با درک فضایی، هنگامی که بر معیارهای بنیادین بنا شود، نه تنها مردم را مصمم و همراه مدیران محلی در جهت بالفعل کردن پتانسیل ها خواهد کرد بلکه سد مستحکمی خواهد بود در برابر دغل بازان دیگری ستیز.
