هر از چندگاهی خبر مرگ ناگوار عده ای از عزیزان مان در جاده های خوزستان و بهتر بگوییم در جاده های مرگ شنیده می شود. این هفته نیز عده ای از هم وطنان مان ازجمله عکاس جوان و خلاق علی هویسی در یکی از این پیچ های مرگ و در محور هفتکل و در سانحه رانندگی جان به جان آفرین تسلیم کردند و خوزستانی ها و بویژه اصحاب رسانه را عزادار کرد.

پرپرشدن این شکوفه ها در پیچ های مرگ درخوزستان مرا بیاد خاطره ای شنیدنی از یکی شهدای خوزستانی دفاع مقدس انداخت. نوجوان شهید جهادگر و سنگرساز بی سنگر خدامرادتوکلی. مطالبم را بایادی از این جهاگر شهید آغاز میکنم باشد که مسولین و متولیان امر تکانی بخورند وبه این وضعیت اسفبار پایان دهند.

یکی از کم سن وسال ترین رزمندگان دفاع مقدس نوجوانی بود بنام خدامرادتوکلی اهل گتوند. این سنگرسازبوی سنگر سیزده چهارده ساله سرپا می ایستاد تا بتواند لودر رابه حرکت دراورد وبرای رزمندگان سنگر بسازد. همه سنگرسازان در هنگام کار باجان خود بازی می کردند و جلوتر از بسیجیان و بدون پناهگاه جاده وسنگر و دژ وپناهگاه برای رزمندگان می ساختند و بهمین دلیل معروف شدند به سنگرسازان بی سنگر.

تاکه جام از ساقی کوثرگرفت نام سنگرساز بی سنگر گرفت .

خطرکردن این سنگرسازان بی سنگر از دیگر رزمندگان بیشتر بود. اما خدامراد دلاوروشجاع نیز دراین خطرکردن سرآمدبود. پدرش گفت;وقتی خدامراد ساعتها روی لودر برای بازکردن یک مسیر استراتژیک مشغول کار بود فرماندهی از ایشان می خواهد که استراحتی کند و ادامه ندهد .این مسیر بدلیل اینکه کاملا در تیررس دشمن بود معروف به پیچ مرگ بود. خدامرادقبول نمی کند و می گوید تامسیر پیچ مرگ رابازگشایی نکنم استراحت نمی کنم و عقب نمی نشینم.اینقدرادامه می دهد تا روی لودر به شهادت می رسد. چندوقت پیش هم شاهدمرگ شهادت گونه دلیرمرددیگری بودیم بنام شهرام محمدی ازدیار بختیاری وشهر ایذه.

ایشان نیز با ازخودگذشتگی بجای فرار از خطر بسوی خطرشتافت تا از مرگ دیگر همکاران وهدررفت منابع کشور جلوگیری کند وچنین کرد ودعوت حق را لبیک گفت.

و این هفته نیز شاهد مرگ دلخراش وناگوار یکی از دلیرمردان عرصه رسانه بنام علی هویسی و چهارنفردیگر در پیچهای هفتکل بودیم که الحق باید نام این جاده را جاده وپیچ مرگ گذاشت.

وقتی که خدامراد درپیچ مرگ وبرای دفاع از اسلام و ناموس و دین ومیهن شهید می شود وقتیکه جوان رشید ایذه ای خطرمی کند و درعرصه کاروتلاش وسازندگی وتولید جزغاله میشود نایجه این جانفشانیهای این غیور مردان خوزستانی باید داشتن حداقلهای زندگی وحداقل های توسعه باشد.

توسعه وعمران و آبادانی بیشتر پیشکش. حداقل به اندازه دیگراستانها به خوزستان مظلوم برسید. هان ای مسولین استانی و کشوری چراپاسخگو نیستید به چه جرمی اینهمه زن ومردوکودک وجوان درجاده های مرگ درخوزستان بافجیع ترین حالت جان بدهند. گناه اینها چیست؟( بأی ذنب" قتلت).

همه مسولین بدانند که قبل از اینکه ازطرف مردم و مافوق مورد سوال و مؤاخذه قرارگیرند درمقابل خدا و در فردای قیامت باید پاسخگوی این خونهای به ناحق ریخته باشند.

نوجوان خوزستانی پیچ مرگ در جبهه را زیر باران گلوله هموار می کند تا میهنش مورد تعرض وتجاوز دشمن قرار نگیرد ودرسخت ترین شرایط ناامنی قرارمی گیرد جانش را کف دستش می گذارد تافردای کشورش و استانش امن باشد وجاده های استانش امن شود.

جوان فداکار درگرمای پنجاه درجه کار می کند و اینگونه در شعله های آتش می سوزد که ماحصل آن تولید و ثروت برای استانش باشد اما نمی دانیم این درآمدها سر از کجا در می آورند. بیاییم بدون تعصب و فقط با نصب العین قرار دادن سخنان مولا علی (ع) عدالت ا رعایت کنیم. سرمایه های انسانی ما نباید اینگونه اربین بروند.

بخش عمده امنیت کشور حاصل رشادت های خوزسوان و خوزستانی درهشت سال دفاع مقدس از و بخش عمده و قابل ملاحظه در آمدکشور نیز ماحصل زحمات و جانفشانی های خوزستانی هاست و عوارض منفی ناشی از ایجاد این درآمد های هنگفت نظیر دود و آلودگی و آتش سوزی و گرد وغبار و......متوجه خوزستانی است و خلاصه اینکه دود نصیب خوزستان و خوزستانی و سود ناشی از آن نصیب دیگران است. بیاییم این خطا را جبران کنیم که فردا دیر است.

علی کرد - مدرس دانشگاه

برچسب ها: پیچ های مرگ ، عکاس جوان ، علی هویسی ، محور هفتکل ، سانحه رانندگی ، اصحاب رسانه ، رزمندگان ، دفاع مقدس ، سنگرساز ، علی کرد ، مدرس دانشگاه

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه