امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
موجودات موزي بسياري در سطح شهر اهواز وجود دارد و بارها در سطح اين كلانشهر شاهد موشها و گربههايی درشت اندام بودهايم كه احتمالاً تكرار ديدن اين موجودات براي ما عادي شده، بهطوري كه روزانه از كنار آنها ميگذريم، بدون اينكه كوچكترين توجهي به آنها داشته باشيم.
برخي اوقات هم اين موجودات را در برخي ادارات ميبينيم؛ مثلا در سالهاي قبل تردد موشها در جلسات استانداري از چشم برخي خبرنگاران دور نماند و در برخی ادارات نیز دیدن حشراتی مانند سوسک عادی شده است. شايد حضور اين موجودات در شهر براي مردم عادي شده باشد ولي ديدن آنها در ادارات يا محيطهاي آموزشي قابل توجه است.
اگر لحظاتي پس از غروب آفتاب به ساختمان دانشكده مهندسي دانشگاه شهيد چمران اهواز نگاه كنيد ممكن است از حيرت انگشت به دهان بمانيد. ديدن چنين صحنهاي به قدري شگفتانگيز است كه شايد تاكنون نمونه آن را در كمتر جايي از شهر ديده باشيد. در اين زمان از میان درزهاي ساختمان دانشكده، دهها خفاش به بيرون پرواز می کنند و براي لحظاتي آسمان را کاملا سياه ميكنند.
احتمالاً اين جمعيت زياد خفاش تاكنون از چشم مسئولان دانشگاه و دانشجويان پنهان مانده، زيرا به محض غروب آفتاب از مخفيگاه خود خارج ميشوند و شاید به خوبی دیده نشوند. با اين تصور به سراغ رييس دانشكده مهندسي رفتم و پس از مطرح كردن موضوع منتظر شنيدن تكذيب يا اظهار بياطلاعي وي از اين موضوع بودم، ولی دكتر "محمود جورابيان" نهتنها این موضوع را تكذيب نكرد، بلكه با اظهار نارضایتی از حضور این موجودات، گفت که خفاش ها موجب ترس برخی از دانشجویان می شوند.
وي ادامه داد: "ساختمان دانشكده مهندسي در سال 68 با استفاده از بلوكهايی از پيش ساخته شده احداث شد؛ از همان ابتدا ايرادهایی در ساخت و سرهمبندي این بلوكها وجود داشت؛ البته در اين مدت بودجهها و اعتباراتي برای تعميرات به دانشكده اختصاص یافت، ولی مشکلات اوليه اساسي است و بلوكها بهگونهاي رويهم قرار گرفته اند كه درزهايي بين آنها بهوجود آمده و اين درزها حالا به لانه خفاشها تبديل شده است."
هماكنون خفاشها به معضلي براي مسئولان اين دانشكده تبديل شده و فضولات اين موجودات، محيط اين دانشكده را به مكاني نامناسب از نظر بهداشتي تبديل كرده كه سلامت دانشجويان و كاركنان دانشكده را تهديد ميكند.
از سوي ديگر براي پاسخ به برخي سوالات و ابهامات درباره شرايط زيستگاه خفاش، به سراغ "رحيم الوندي"، كارشناس حيات وحش اداره كل حفاظت محيط زيست خوزستان رفتم. وي گفت: "خفاشها موجودات بيآزاري هستند كه خود را بهراحتي با شرايط محيط وفق ميدهند و تنها به دنبال مكاني تاريك براي فرار از روشنايي روز هستند. درزها و شكافهاي موجود در برخي ساختمانها و آپارتمانها نيز ميتواند به مكاني امن براي آنها تبديل شود."
الوندي ادامه داد: "همه گونههاي خفاشهاي موجود در ايران حشرهخوار هستند و گونه خونخوار آن در كشور وجود ندارد. با توجه به اينكه اين موجودات چشم ندارد و براساس فركانس صوتي حركت ميكند، در صورت برخورد فركانس به مانع، آن را تشخيص داده و مسير خود را منحرف ميكنند؛ در نتيجه باید گفت خفاش ها موجودات بيآزاري هستند، ولی از لحاظ وجود بيماريهاي مشترك بين انسان و حيوان ميتوانند مشكلزا باشند. زمانی که تعداد زیادی از آنها در مکانی جمع می شوند، فضولات آنها به مشکلی اساسی در آن مکان تبدیل می شود."
وي تاكيد كرد: "ناامن کردن محیط و پوشاندن درز دیوارها بهترین راه برای فراری دادن خفاش ها است."
اگرچه حمایت و مراقبت از همه گونه هایی جانوری و پرنده ها وظیفه همه ما است، ولی این سوال مطرح است که آیا دانشگاه محیطی مناسب برای این گونه های جانوری است و مشاهده فضولات این موجودات بر روی در و دیوار مکانی فرهنگی و علمی خوشایند است؟
بر اساس مشاهدات نجمه ابراهیم پور/ ايسنا