زبان شعر اعجار میکند ، می توان بسیاری از ناگفته ها را که ادای آنها دشوار است ظریف و هنرمندانه بدون اینکه دلخوری ایجاد شود با تک مصرعی بیان کرد ، در موسمی که همه جا بوی انتخابات می دهد وکسی حاضر به شستن چشمها نیست تاجور دیگر ببیند درمیان اشعار شاعران به جستجوافتادم تا اشعاری دراین خصوص که بتواند ویژ گیهای کاندیداها و نحوه انتخاب آنان توسط مردم در این فضای سیاست زده پیدا کنم با این باور که زبان شعر رساترین زبان برای ابلاغ پیام و شنیدنی ترین کلام و خوشایندترین آواست با تعابیر و استعارات و مفاهیم دلنشین که با موسیقی موزون حس خود را منتقل می نماید و احساس همگرایی بوجود می آورد لذا در برخورد با ابیات بسیار ودیوان های شعراگاهی مصرعهایی دیده می شد ولی احساس اثربخشی اجتماعی از آنها نمی شد و عمده اشعارانتخاباتی در قالب طنزسروده شده اند ! مانند اشعار ناصر فیض ، دیگر اشعار به دلیل باورها رهنمود گونه هستند و برداشتها استباطی است وبستگی به دیدگاهها داردکه در خصوص ویژگی کاندیدا می توان از این اشعار استفاده نمود مانند شعرحافظ:

راهیست راه عشـــق کـــه هیچش کـــــناره نیست

آن جـــا جــز آن کـــه جـان بسپارند چـاره نیست

هر گه که دل به عشق دهی خوش دمی بود

در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست...

یا :

هـــر آن کــــه جانب اهـــل خدا نگــه دارد

خـــداش در همـــه حـــال از بلا نگــــــه دارد

حــدیث دوست نگــویم مگر به حضــرت دوست

کــــــــه آشنــــا سـخـــــن آشنــــا نگـــــــه دارد...

یا:

چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست

سخن شناس نه‌ای جان من خطا این جاست...

در انـــدرون مــــن خستـــه دل نـــدانــــم کــیســت

کــــه مـــن خموشـــم و او در فغــان و در غوغاست...

یا در شعر سعدی :

چون ما و شما مقارب یکدگریم

به زان نبود که پرده‌ی هم ندریم

ای خواجه تو عیب من مگو تا من نیز

عیب تو نگویم که یک از یک بتریم سعدی

آیین برادری و شرط یاری

آن نیست که عیب من هنر پنداری

آنست که گر خلاف شایسته روم

از غایت دوستیم دشمن داری

یا شیخ بهایی :

و را که دل از عشق مشوش باشد

هر قصه که گوید همه دلکش باشد

تو قصهٔ عاشقان، همی کم شنوی

بشنو، بشنو که قصه‌شان خوش باشد

تا نیست نگردی، ره هستت ندهند

این مرتبه با همت پستت ندهند

چون شمع قرار سوختن گر ندهی

سر رشتهٔ روشنی به دستت ندهند

اما در میان اشعار تاثیر گذاری که خط مشی آشکارا تعیین می کند و می تواند بیش از چند کتاب اثربخش و آموزنده باشد و آن را بهترین و رساترین دیدم شعر سوره تماشا مرحوم سهراب سپهری بود که درمورد نحوه انتخاب کاندیداهای نمایندگی مجلس شورای اسلامی از همه مناسب تر و موافق تر با طبعم یافتم که می تواند این شعر به عنوان یک راهبرد انتخاباتی مورد توجه کاندیدا و هوادارانشان قرار گیرد زیرا با هر کلمه اش می توانیم ضمن تبیین استراتژی با موشکافی عمیق و دقیق از میان افراد موجود روشمند گزینه خود را انتخاب نماییم و در لباس کاندید خود را به درستی عرضه نماییم و معرفی کنیم آن چه می توان از سهراب دریافت و بر گرفت صفاتی است که هر کاندیدایی بایدواجدش باشد درخت گونگی صفت ممتازی است که درونش صفات انسانی بسیاری نهفته است ، بانشاط، سرسبز ، بارور ، سایه دار ، سربه زیر و افتاده اما سربلند و رو به آسمان ، شاخه هایش لانه پرندگان ، بدون دسته بندی موجودات به همه خدمت رسانی می کند ، جلوه رحمانی دارد ، زیبایی آور است ، به تنفس و زندگی پاک می اندیشد، ریشه اش درزمین است ، رفیق آب است ، نگهداشت ریشه ایستادگی ، ماندگاری و حیات را با خوددارد ، درختان در مسیر تاریخ به تماشای بسیاری از عابرانی نشسته است که از کنارش عبور کردند و اما هرگز زبان به برملای رازها نگشوده است ودر اوج ضربه های تبر به دستان ایستاد تا زمین را زیبا کند گردو غبار را به خود گرفت و سیلی های محکم طوفان را بر گونه اش پذیرفت تا زندگی برای انسانها با طراوت و آسان شود!و مخلوقات لطافت هوا را شادمانه احساس کنند. رهایی از سیاسی کاری و سیاسی بازی و کمر همت برای خدمت رسانی و نفی همه الهه ها و توکل بر الله که خالق زیباییهاست جهان را در نگاه ما زیباخواهد کرد باید مانند درخت بارور شویم تا خستگان در سایه سارش بیارامند و با برگها ی سرسبزش مناظر زیبا ایجاد کند و شادابی را به ارمغان آرد و تنه تنومندش هوا را تازه کند و در تازگی هوا لبخند ها بر لب بنشیند .حیف نیست زیبایی درخت را نبینیم و به صندلیهایی که ازتنه آن با ستیز تبر ساخته می شود بیندیشیم؟ حیف نیست چهچهه بلبل بر شاخه ها شنیده نشود؟

باید قدرت خدا را با تماشای شاخه ها و رقص برگها در جشن نسیم باور کنیم و به او که خالق زیباییهای چشم نواز است تکیه نماییم تا پیروزی و بهروزی و سعادت را برای ما فراهم آورد که هرچه هست از قدرت اوست.

مرحوم سهراب سپهری چه زیبا سروده است انگار کسی از او پرسیده بود به چه کسی رای بدهم ؟ و چنین پاسخ داده بود:

جای مردان سیاست بنشانید درخت

که هوا تازه شود...

به خدا ایمان آرید،

به خدایی که به ما بیلچه داد

تا بکاریم نهال آلو؛

صندلی داد که رویش بنشینیم

و به آواز قمر گوش دهیم،

به خدایی که سماور آورد

از عدم تا لب ایوان آورد،

وبه پیچک فرمود:

"نرده را زیبا کن!"