کیانوش عیاری کارگردان آثار بیادماندنی در سینمای ایران را همه دوستداران هنر بخوبی می شناسند او نیاز به معرفی ندارد، فیلم هایش بیشتر برآمده از شرایط و موقعیت های اجتماعی، اقتصادی است که درچهل سال گذشته ایران پدیدآمده، وی به مردم و جامعه ی خویش التزام وتعهد دارد و این پایبندی را می توان درآثارش به درستی مشاهده کرد.

کیانوش عیاری متولد اردیبهشت 1330 در اهواز است، این نویسنده و کارگردان ژانر اجتماعی کارش را در سال 1349 در سینمای آزاداهوازو با کارگردانی چند فیلم کوتاه در سینماآغاز کرد، شایان ذکر است که سینمای آزاد در تقابل با سینمای رایج آن دوره یک اسلوب و روش نو و بدیع بشمار می رفت که در میان انبوه فیلم های فارسی آن زمان قد علم کرده بود و با ساختن فیلم های کوتاه همواره بیان و زبان معترضانه ای نسبت به کارهای بشکلی هندی مآبانه و کمتر هنری آن زمان داشت گرچه در سینمای قبل از انقلاب فیلم های انگشت شمار خوبی ی هم بود ولی به آن میزان نبود که در جهان سینما عرض اندام کند.

کیانوش در سینمای آزاد اهواز با تنی چند از فعالان دراین زمینه همچون داریوش عیاری (برادر کیانوش) فریدون فریور، سیامک اعطا (فرزند احمد محمود) کاظم بغدادی، رحمان توابی هم دوره بود، وهمگی نامبردگان فوق درگذشته فعالیت هایی در این عرصه داشتند ولی بعدها هر کدام راه شان در مسیرهای مختلف زندگی به گونه ای دیگر رقم خورد، بجز کیانوش که کارگردانی بنام می شود در عرصه سینمای حرفه ای ایران پس از انقلاب .

ایشان کار خود را در زمینه ی نویسندگی وکارگردانی به صورت حرفه ای با فیلم (تنوره دیو 1364) شروع کرد البته قبل از آن تازه نفس ها را در سال (1358) ساخته بود وبعد از آن شبح کژدم (1365)آن سوی آتش (1366) روز باشکوه (1367) دو نیمه سیب (1370) آبادانی ها(1371) شاخ گاو (1374) خانه به خانه(1375) بودن یا نبودن(1377) سفره ایرانی (80-1378) بیدار شو آرزو (1383) خانه پدری (1389) و سریال های هزاران چشم(1382) روزگار قریب(86-1381) را در کارنامه هنری خود دارد.

عیاری به عنوان تدوین گر در (زن امروز) (1375) وهمچنین پرپرواز فعالیت داشته و از فیلم های شانزده میلیمتری ایشان آواز تابستانی (1356)را می توان نام برد.

کیانوش عیاری باآثار تاثیرگذار خویش جوایز و هدایای گرانقدری را از جشنواره های داخلی و خارجی متعدد دریافت کرده از جمله جایزه بهترین کارگردانی از ششمین جشنواره فیلم فجر تهران(1366) جایزه فیلم و فیلم نامه ازانجمن مولفین ومصنفین دراماتیک درجشنواره فیپا (1989) جایزه بزرگ جشنواره بروژدره بلژیک(1990) و جایزه بزرگ فیلم های تلویزیونی توکیو (1990) برای آنسوی آتش، ایشان برنده جایزه بهترین کارگردانی ازچهارمین جشنواره فیلم فجر تهران (1364) برای فیلم (تنوره دیو) و برنده دو لوح زرین و یک سیمرغ بلورین ازجشنواره فیلم فجر بود.

عیاری درجشنواره لوکارنو خوش درخشید و جایزه پلنگ نقره ای را برای فیلم (آبادانی ها 1373) ازآن خود ساخت او جایزه هرم طلایی از جشنواره فیلم قاهره به خاطر فیلم (بودن یا نبودن 1377) را هم نصیب خود گرداند، این کارگردان برجسته چندین جایزه بین المللی را بخاطر فیلم بیادماندنی(بودن یا نبودن) دریافت کرد.

ناگفته نماند دریازدهمین جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان درسال (1374) فیلم (شاخ گاو) کیانوش دربخش بین المللی و بهترین فیلم بخش سینمای ایران جایزه بهترین کارگردانی را گرفت.

عیاری فیلم های توقیف شده ای را هم درکارنامه ی خود دارد، یکی از آنها فیلم(خانه پدری) است که بیش از پنج سال درمحاق توقیف و در انتظار نمایش عمومی است، (بیدار شو آرزو) و (سفره ایرانی) هم از جمله آثار به نمایش درنیامده ی این کارگردان جسور و متعهد هستند.

از برنامه های آینده ایشان فیلمی است تحت عنوان(چاله چوله) که همانند اکثر فیلم هایش ژانر اجتماعی دارد و به مشکلات و معضلات جامعه می پردازد البته فیلم (کاناپه)را هم تحت بررسی دارد، گفتنی است که قراردادی را برای مجموعه ای موسوم به (88متر) نوشته است که باید دید چه می شود.

کلیه آثار کیانوش عیاری درخور تامل و شایسته تقدیر و تجلیل و تحلیل بیشتر از اینهاست، او دردهای پیدا و پنهان دهه های اخیرجامعه ی ایران را به خوبی به تصویر کشیده و ارزش پرده نقره ای را از طلا بالاتر و والاتر برده، وی همواره مدافع سرسخت فیلم هایش بوده بطوری که در جایی گفته:«من به سیاه نمایی علاقه ای ندارم، مرا سانسور نکنید در جامعه ای که از مشکلات سرشار است، چطور از این ها عبور کنم؟ بنابراین از من نخواهید به چیزهای فرعی بپردازم».

کیانوش برادر کوچک ترداریوش عیاری تصویربردارخلاق سینمای ایران است آنها فیلم انیمیشن (مقابله) را با همکاری یکدیگر به طریقه ی شانزده میلیمتری می سازند که در دومین جشنواره فیلم فجر (1362) به نمایش در می آید، این دو برادر هنرمند فیلم کوتاه آواز تابستانی و مجموعه خاک شیرین را برای تلویزیون می سازند که خاک شیرین به دلایلی به نمایش در نیامد، داریوش در سال 1364 (تنوره دیو) را برای کیانوش فیلم برداری می کند و با تصویربرداری این فیلم به صورت حرفه ای واردعالم سینما می شود، او شاخ گاو، شبح کژدم، آن سوی آتش و آبادانی ها را برای برادرش فیلم برداری می کند .

در بیشتر کارهای کیانوش عیاری تفاوت وبکربودن داستان ها واتفاقات هویداست، اودرآنسوی آتش ماجرای کسی رابه تصویرمی کشدکه پس ازآزادی از زندان بسراغ برادرش برای گرفتن سهمش ازفروش خانه شان به شرکت نفت می رودوجریان عاشق شدنش وخلاصه رویارویی دارا ونداروالی آخر.

آنسوی آتش به سبب تصویربرداری وانتخاب موسیقی متن وهمینطورصدابرداری که سرصحنه صورت گرفت، بابازی های خوب وگیرای سیامک اطلسی، خسروشجاع زاده، عاطفه رضوی ومهرداد وفادارواینکه هرکدام بدرستی درجای خویش قرارداشتندسخن ازچیرگی، تسلط، کاردانی ومتفاوت بودن کارگردانی باتجربه رامی رساندکه همواره درخارج وداخل کشور افتخارآفرین بوده است .

برچسب ها: کیانوش عیاری

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه