- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
محمد كيانوش راد
"زندگي فرصت با هم بودن را به ما نداد. ، فرصت اينكه موهايت را پشت گوش ات بيندازم و تو را ماچ كنم نداد. "
ديالوگي از فيلم "اژدها وارد مي شود " از ماني حقيقي .
ديشب فيلم ماني حقيقي رو در سينماي باغ موزه ديدم. فيلي متفاوت و در اين دوره افول فيلم هاي ماندگار ، فيلمي متفاوت و قابل تامل و تفكر است.
فيلم يا تاتر يا سخناني كه حداقل شما را تا رسيدن به خانه ، ذهن بيننده و شنونده را درگير فهم خود كند ، حتما فيلمي است كه حرفي براي گفتن دارد. فيلم اژدها وارد مي شود ، فيلمي متفاوت بود و شبيه كارهاي اصغر فرهادي . فيلمي كه نه تنها ارزش دوبار ديدن را دارد ، بلكه احتمالا براي فهم بيشترآن ، نيازمند دوبار ديدن هم هست.
فيلم ، روايتي سوررئال وبرداشتي از برشي از تاريخ معاصر ايران است.
تاريخ ، افسانه است ؟ تاريخ را مي سازيم ؟ تاريخ را انگونه كه هست و عينا روايت مي كنيم ؟ يا تاريخ را آنگونه كه فوكو مي گويد ، ما بازسازي مي كنيم و تاريخ را آنگونه كه ما مي خواهيم مي سازيم ؟
در اينجا كاري به روايت قصه فيلم ندارم. روايتي كه در رفت و برگشت زمان ، واقعيت و مجاز ، ديروز و امروز و اكنون ، روايت و بازسازي متن ، رئاليسم و سوررئاليسم مطرح است .
فيلم تفكر برانگيز و ضمنا با كشش و تعليق هاي حساب شده ي خوبي تا پايان ادامه مي يابد . در سينما اكثر كساني را كه من ديدم متعلق به دهه شصت و هفت بودند. جواناني كه بعضا در مورد آنها گفته مي شود كه اينها دغدغه تفكر ، مسوليت ، ساختن، و عقلانيت در عرصه عمومي را كمتر دارند و كمتر به گذشته و آينده فكر مي كنند و اكنون را مي نگرند.
در فرازي از فيلم ، كه زندگي، فرصت دوست داشتن ، عشق ورزي ، نوازش و ارامش ، را از عاشق و معشوق دور كرده است.
زندگي ، زندگي را كشته است و البته زندگي نبايد عامل مرگ باشد. زندگي در نسلي از انقلابيون مساوي مبارزه ، آنهم از نوع حرفه اي آن و از بين بردن همه عواطف انساني و شعله ور كردن خشم انقلابي بود. براي روحيه انقلابي ، خشونت و قاطعيت نياز مي باشد و نه نرمي و انعطاف.
امروز اما مبارزه همه زندگي نيست ، مبارزه تنها بخشي از زندگي است و نه همه آن. اين پاسخي است كه امروز ، نسل مبارز انقلابي بدان دست. يازيده اند ، و در همين حال ، پاسخي است كه براي دهه شصت و هفتادي ها ، كه مثلا محصول انقلاب اسلامي هم هستند . نسلي كه سرخوش و اكنوني هستند و البته بنظر من بي درد بي تعهد هم نيستند . اما چراغ هاي رابطه نسل قبل و آنها تاريك است.
غرضم اين بود كه بگوييم. اين نسل سركس و متفاوت ، از ابتداي فيلم تا آخر ميخكوب محتوا و ريتم فيلم گشته بودند و بدنبال كشف راز و رمز فيلم بودند.
مرگ و دفن ادم هاي سرزمين ِ فيلم ، كه مي تواند هر سرزميني ديگري نيز باشد ، در برهوت قبرستاني كهن ، اژدهاي خفته پنهان را بيدار مي كند . حال دفن مبارزي ماركسيست لنينييت باشد ، يا دفن عشقي طرد شده و عاشقي در جامعه ي سنتي همراه با خرافات.
فيلم با نما و سخني از سعيد حجاريان و زيباكلام هم همراه است و صرف نظر از نگاه احتمالي كارگردان به گيشه ، كشف رابطه حضور اين دو در فيلم ، خود تاملي در خور مي طلبد .
ديدن اين فيلم ارزشمند و البته فيلم خوب ديگري را ، با نام " ابد و يك روز " از كارگردان جوان ، سعيد روستايي ، كه انهم در نوع خود به تحليلي عميق و موشكافانه و زير پوستي از وضعيت جامعه امروز ايران است را توصيه مي كنم.
