دو سال پیش شاعری نابینا در وصف مردمی ترین وزیر دولت تدبیر نوشت: " وزارت، هیچ مغایرتی با طبابت ندارد. می توان در عین وزیر بودن، سفیر روشنایی بود...
شوشان: دو سال پیش شاعری نابینا در وصف مردمی ترین وزیر دولت تدبیر نوشت: " وزارت، هیچ مغایرتی با طبابت ندارد. می توان در عین وزیر بودن، سفیر روشنایی بود و به دور دست ترین نقاط کشور، نور سوغات برد."
این توصیفِ شاعرِ روشن دلی ست از وزیر بهداشت ، که این روزها قدم هایش را در مناطق و روستاهایی از سرزمین محرومِ نفت گذاشته که نه تنها وزرای دیگر ، بلکه برخی مسئولین میزنشین خوزستان نیز تاکنون پایشان به این مناطق نرسیده و دو دستی به میزی چسبیده اند که مبادا با یک نسیم بر باد برود.
وزیر بهداشت را باید وزیر سلامت و سفیری برای مشکلات خوزستان نامید که به تنهایی هم جور مدیران استان را می کشد و هم خلا خوزستانی های پایتخت را پر کرده است و در بازدیدها و سرکشی از روستاهای دورافتاده ، ندای محرومیت استان را سر می دهد.
کدام مسئول دولتی و کدام پایتخت نشین خوزستانی ، بدین صراحت محرومیت استان را فریاد کشیده است: " خوزستان علیرغم نقشی که هم در انقلاب اسلامی و هم در دوران دفاع مقدس ایفا کرده ولی مورد کم لطفی قرار گرفته است " ( سخنان وزیر بهداشت در روستای سوسن ایذه )
این وزیر همان وزیری ست که در ریزگردهای هفت روزه که هیچ مسئولی پایش را در استان نگذاشت و از قضا دفاعی تمام قد از نیامدن خانم ابتکار شد ، به خوزستان آمد و تسکینی - هر چند گذرا - بر آلامی شد که بی توجهی ها موجبش شده بود.
بگذریم.... راستی از لابی گران خوزستانی در پایتخت چه خبر ؟ از رنج چادرنشینان و کوخ نشینان سرزمین نفت باخبرند؟ می دانند سوسن در کجای استان قرار گرفته و یا روستای دحیمیه چه وضعیتی دارد؟ کاش پیش از جدال بر سر تعیین استاندار ، گذرشان به این مناطق می خورد و در لابی با میردامادها ، زبردست ها ، حسینی ها و احمدی ها ، تصویر مردمی محروم و رنجور در ذهن شان تداعی می شد تا در لابی ها منافع استان را به ثمن بخس "چند پست " نبخشند.
از بین تمام وزارا نمره ی وزیر بهداشت بیسته.