فراز و فرود پل سلمان فارسی

شوشان : یاد روزهایی که اموات شهردار اهواز را آمرزش می دادیم که توانسته است اولین پل سواره در اهواز نصب کند و ترافیک و راه بندان خیابان نادری را کم کند بخیر باد. عجب روزهایی بود چون کاری نمی شد هر اقدام کارشناسی یا غیر کارشناسی را تحسین می کردیم و در حوزه نظری وارد نمی شدیم. عمدتن نمایندگان مجلس را از میان کسانی انتخاب می کردیم که کار اجرایی می کردند و پل ها و اتوبان ها و پارک ها می ساختند و به تبعات زیست محیطی و موارد دیگر کاری نداشتیم. در هر صورت راضی بودیم و رضایت مردم اصلی ترین هدف در مدیریت و توجه به مطالبات مردمی اولویت اصلی دستگاه های حاکمیت است.

پس از گذشت چند سال که تحولات بسیاری در شهرها صورت گرفته است و از زمان دفاع مقدس فاصله بیشتری می گیریم و بهانه ها کارساز نیستند دریافته ایم که به لحاظ...

توسعه ای با دیگر مناطقی که درگیر شرایط جنگی نبودند فاصله بسیار داریم لذا سعی می کنیم با توجیه و زیر سوال بردن گذشته ناتوانی در سوء مدیریت ها را پنهان و طرح های خود را موجه سازیم تا بتوانیم چالش ها را کنترل کنیم. معضل چهارراه سلمان فارسی اهواز نیز از نوع این چالش هاست که تصمیم بر ویرانی و برداشتن آن گرفته اند. شاید از نظر فنی و کارشناسی در ساخت این پل اصول مربوطه رعایت نشده است و کارکرد آن در حل مشکل ترافیک از کارایی لازم برخوردار نیست و  عامه مردم می پرسند چرا باید برداشته شود؟ و جواب هزینه هایی که داشته است و بر مردم تحمیل شده است را چه کسی می دهد؟ و به نوعی موجب نارضایتی آنان گردیده چون بدرستی توجیه نشده اند.

ضمن اینکه آن را معضل اصلی در خیابان نادری اهواز نمی دانند و اعتقاد دارند که باید معضلات را اولویت بندی کرد و طبق اولویت به آنها پرداخت و مشکلات را کنترل نمود تا تبدیل به معضل نشوند. در زمان حال پل نادری یک مشکل است ولی معضل نیست. زیرا هزینه های گزاف بر مردم تحمیل نمی کند و در دراز مدت آثار سوء اجتماعی با خود نخواهد داشت. ولی معضل دستفروشان بویژه ماهی فروشان، معضل بهداشت، معضلات اخلاقی و اجتماعی، معضل تکدی گری، معضل مسقف نمودن غیرکارشناسی پیاده روها با بتون و آهن بجای فضای سبز و معضل ایستگاه های تاکسی و ... را می توان از اولویت بالاتر برشمرد که هر کدام چالشی جدی برای مهاجرت نخبگان و جذب مسافران و ایمن سازی محیط محسوب می شوند. چنانچه بخواهیم وجود پل نادری را مانعی خطرناک برای قطار شهری تلقی کنیم و دلیل حذف آن را به این منظور بدانیم هم باید گفت مگر قطار شهری آماده بهره برداری شده است و فقط همین قطعه معطل مانده که با چنین شتابی اقدام نماییم؟ یا مگر نه انکه قرار است بخشی از تونل قطار شهری از زیر رودخانه رد شود و در این صورت دیگر پل نادری چه مزاحمتی داشت. بالاخره برای هرکاری باید افکار عمومی را متقاعد نماییم تا مورد پذیرش قرار گیرد.