مناظره !

دكتر عليرضا مخبر دزفولي  : اتفاق جالبی در تلویزیون افتاد. مناظره ی آقای حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه ی کیهان و آقای ابراهیم اصغرزاده از دانشجویان پیرو خط امام که لانه ی جاسوسی را اشغال کردند .

اگرچه ما خاطره ی خوبی از مناظره نداریم! ولی واقعیت این است که باید اینقدر این مناظره ها تکرار شود تا دیدن آنها عادی شود و واکنش به آنها هم بدون احساسات باشد و همه یاد بگیرند چگونه می توان در قالبی خاص و در موضوعی معین علیرغم اختلاف سلیقه ی زیاد بدون توهین و افتراء و به کار گرفتن زبان بی ادبانه و طعنه آمیز یا تحقیرکننده حرف زد.

البته مناظره ی امشب خالی از این رویه های غلط در مناظره نبود ولی استمرار این مناظره ها خصوصا با افرادی با دیدگاه های کاملا متفاوت و حتی متضاد ، می تواند تمرین تحمل نظر مخالف برای همه باشد.

تمرینی که همه ی ما به آن محتاجیم و اتفاقا کسانی که گمان می کنند حامل ارزش ها هستند بسیار به آن محتاج ترند!

یکی از بدبختی های روزگار ما واکنش های احساسی و بی ریشه و بی محتوی و تهی از انصاف و ادب و وقار به اتفاقات افراد ما است...

تا دو کلمه می خواهیم با هم حرف بزنیم کلماتمان به اهانت و بی ادبی و طعن و لعن و تهمت چنان آلوده می شود که بوی تعفن آن هر شامه سالمی را می آزارد.

باید یاد بگیریم با هم حرف بزنیم با زبان ادب و استدلال و انصاف و البته اندیشیدن دائم به این سئوال مهیب که آیا این واکنش های ما برای خداست ؟!!

آیا برای لحظه ای که تنها در قبری تنگ و تاریک گذاشته می شویم و در جواب سئوال کننده ای که از دل ما آگاه است می توانیم با بانگ رسا بگوئیم خدایا این کارم برای تو بود فقط برای تو ؟!!

نه برای خودخواهی هایم، نه برای حسادت هایم، نه برای درخواست های دیگران، نه برای خوب جلوه دادن خودم، نه برای بدبینی هایم، نه برای ....

مناظره ها باید ادامه یابد تا یاد بگیریم با هم درست حرف بزنیم ...