- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
جمال محمدیان
دبیر و مهندس شیمی آبادان
مهر ماه تکرار صحنه هایی شیرین اما یاددماندنی است.دانش آموزان شادمان می آیند تا با معلمان و دوستان جدید آشنا شوند.آخرین شب شهریور برای بچه هایی که لباس ووسایل نو کرده اند شب خاصی است از یک طرف زود به رختخواب می روند اما از خوشحالی تصوراتی که از فردا در ذهن دارند نمی توانند بخوابند درروز اول دیدن کلاس اولی ها صفایی دیگر دارد ، کلاس اولی هایی که گاهی با گریه های خود اولیا را به روزهایی می برند که خود پا به کلاس اول نهاده بودند.
صحنه های دیگری هم هست که هرسال تکرار می شوند،حضور رئیس جمهور و مسولین شیک پوش در مدارس نمونه درکنار بچه هایی با لباس های نو،وعده و سخنرانی و تاکید براینکه آموزش وپرورش خیلی مهم است و البته آنونس های تبلیغاتی صدا وسیما که پرهستند از آمارهایی که ظاهرا برای پرشدن گزارش بیان می شوند و معلوم هم نیست گفتن آنها چه دردی را درمان می کند، از صحنه های فراموش نشدنی این روزها هستند وراستی نمی دانم و به یاد هم ندارم که چرا کمتر کسی از مسولین یا خبرنگاران درآغاز سال در مدارس حاشیه شهرها، که کمترخبراز لباس ، کفش نو و ساختمان های مجهزاست حضور می یابند، در جایی که معلمان هنوز حتی حق الزحمه سال قبل خود را دریافت نکرده اند و با هزینه شخصی خود و به امید وعده های دولت در دورافتاده ترین نقاط کشور سال را آغاز می کنند.
دراین سال ها رهبرمعظم انقلاب بارها درباره اهمیت آموزش وپرورش ولزوم توجه به آن سخن گفته اند و مسولان هربار با خودکارهایی یادداشت به دست در حضور ایشان نشان دادند که قصد عملیاتی کردن سخنان ایشان و تحول در این یخش را دارند اما متاسفانه سردادن شعار توسط مسولان مهمترین کاری است که در این سال ها انجام شده است.
کلاس های شلوغ ،کمبود نیرو بویژه در مناطق محروم ،کمبود تجهیزات و امکانات ، مدارس فرسوده و حتی ساختمان های مدارس نوساز که هیچ شباهتی به مدرسه ندارند و تنها آپارتمان هایی هستند که کمترنشانی از معماری ایرانی اسلامی در آنها دیده می شود تنها برخی از مشکلات این حوزه است.
گفتن این آمار از زبان خود وزیرکه 98 درصد اعتبارات آموزش وپرورش صرف هزینه های حقوق می شود خود گویای همه چیزاست.این جمله بدان معناست که هیچ کارتحقیق و توسعه ایی در این وزارت خانه رخ نمی دهد، البته شاید بیان مکرر این جمله برای القای این مطلب باشدکه علت ضعف در حل برخی مشکلات نظیر مشکلات معیشتی معلمان کثرت آنها است . در پاسخ باید گفت که معلمان زیاد هستند ولی زیادی نیستند علت به نظر زیاد آمدن معلمان جمعیت 80 میلونی ایران است و اگر شاخصی به عنوان تعداد معلم به جمعیت دانش آموزی تعریف شود خواهیم دید که تازه معلم کم داریم و این حتی نیاز به تعریف شاخص هم ندارد، آمار بالای دانش اموزان در کلاس و کمبود معلمان متخصص این را به خوبی نشان می دهد.
با بیان این مطالب قصد ندارم بگویم وضع آموزش و پرورش بد است اما پرواضح است که اوضاع هم خوبی ندارد، دراینجا می خواهم از شهرم آبادان می نویسم که سالها درمقاطع مختلف آن کارکرده ام والبته در مثل داریم که می گویند مشت است نمونه خرورار و در مثل جای مناقشه نیست.
در شهر من مدارس خوب وجود دارند البته بیشتر در مرکز شهر اما در سال های اخیر با روش های مختلف نظیر هیئت امنایی می توان گفت که تقریبا همه پولی شده اند ،مدارس حاشیه هم اوضاع خوبی ندارند اکثرا ساختمان هایی فرسوده که در آستانه بازگشایی مدارس با رنگ زدن هایی تا مدتی کمی بهتر به نظر می رسند، با میز و نیمکت هایی که به اندازه ایی تعمیر شده اند که همان روزهای اول سال پیچ و مهره شان در می رود . معمولا کارگاه و آزمایشگاه وجود ندارد یا اینکه تجهیزات مربوط به کتاب های حذف شده هستند.اکثرا کلاس ها شلوغ وبالای سی نفرهستند و با سیستم های خنک کننده ضعیف ،البته منطقه آزاد سال قبل با تبلیغات فراوان کولرهایی به مدارس داد که سهم هرمدرسه تقریبا دو کولر بود ، کولرهایی هجده هزار که تنها به درد خنک کردن یک اتاق کوچک می خورند.
در اینجا معلمان به شدت تحت فشارهای شفاهی مدیران و مسولان هستند تا با قبولی آنان و خرو ج شان از سیستم آموزشی باری از دوش وزارت برداشته شود و همچنین آمار قبولی بالا رفته و رتبه شهرستان در سطح استان بالا رود.
رئوسای اداره هم در سال های اخیر توسط مراجع سیاسی و نه براساس شایستگی انتخاب شده اند ،بارها دیده شده که رئوسا غیر بومی و در مرز بازنشستگی برای اتمام دوره خدمتی خود فقط جهت تمشیت اموربه شهر می آیند ..در سال های اخیر بارها اداره بدون مدیر و بدون معاون و فقط با سرپرست اداره شده وحتی هم اکنون هم در بخش هایی از جمله در بخش معاون آموزشی کسی مسولیت ندارد.
متاسفانه توجه بیش از حد دولت به دو مقوله سیاست خارجی و بهداشت -که صد البته امر خوبی است - و کم توجهی به آموزش و پرورش و رهنمودهای رهبرمعظم انقلاب باعث شده که در این حوزه اینگونه باشیم. انتخاب شخصی با مدیریت ضعیف به عنوان وزیر – فارغ از شخصیت محترم ایشان – نشانه اوج بی توجهی به حوزه آموزش و پروش است . شخصی که بارها تا پای استیضاح پیش رفت اما هر بار موفق شد دوباره در سر جای خود بماند. بی توجهی به معیشت معلمان ، عدم پویایی ونشاط در بدنه وزارتخانه، اجرایی نشدن سند تحول بنیادین اموزش وپرورش و اخیرا هم فساد مالی صندوق ذخیره فرهنگیان فقط بخشی از مواردی است که ایشان را تا پای استیضاح کشاند و معلوم نیست هربار چگونه نمایندگان استیضاح کننده با لابی گری وزیر این ایرادات را مرتفع می دانند که باید ازآنها پرسیده شود.
شاید با بیان این مطالب در آغاز سال تحصیلی در ذهن برخی خوانندگان و مسولان این مطلب القا شود که نگارنده این یادداشت قصد تخریب دولت یا گروه خاصی را دارد اما باید گفت که این مطالب تنها واقعیاتی تلخ از وزارتخانه ای اند که وظیفه تربیت فرزندان مان را دارد وبنابراین مصداق تخریب نیستند چون حقیقت هستند و کتمان آنها به منزله خیانت و تخریب است بلکه بیان آنها می تواند باعث کمک به دولت محترم و مسولان برای برنامه ریزی بهترباشد که گاهی تلنگری کوچک باعث تحولی بزرگ می شود.همپچنین نگارنده تنها به عنوان یک معلم و براساس احساس مسولیت به بیان واقعیاتی می پرازد تا بار مسولیتش کمترشود.
متاسفانه آموزش و پرورشی که وظیفه تربیت فرزندان مان را دارد حداقل در دولت های اخیر هیچ گاه جزء اولویت های دولت ها و مجلس ها نبوده و هم اکنون هم نیست ، آموزش و پرورش ما قربانی شعارها وعده های توخالی است که مسولان فقط در مناسبت ها فریاد می زنند. به نظر می رسد مهم ترین و کلیدی ترین نکته در حل مشکلات آن است که ابتدا همگان و بویژه رثیس جمهور و نمایندگان محترم باید باور داشته باشند که اموزش و پرورش یکی از ارکان پیشرفت جامعه ست و بدون پیشرفت آن کشور به توسعه و ترقی نمی رسد وبرای تحول آن برنامه ریزی کرده وبودجه کافی تخصیص دهند.در پایان با آیه ای از قرآن کریم که هدف این نوشتار را است این یادداشت را خاتمه می دهم .
وَ ذَکِّرْ فَإِنَّ الذِّکْري تَنْفَعُ الْمُؤْمِنينَ ( ذاریات 55)
و پیوسته تذکّر ده ، زیرا تذکّر مؤمنان را سود می بخشد. آیت االله مکارم شیرازی (حفظه الله)
