فرزین پورمحبی/ ایسنا
تو رو خدا یه نگاه به تبلیغات انتخاباتی ینگه دنیا بندازید. به جای اینکه برنامههاشونو رو کنند فقط دارند دست همو رو میکنند. فکر و ذکرشون شده مچگیری و کار و بارشون شده سوتی گرفتن از رقیب. مناظرههاشون که پناه بر خدا، اونقدر مثبت هیجدهیه (18+) که حتی صدا و سیمای جمهوری آمریکا هم از خجالتش، ساعت 4 صبح پخشش میکنه که مبادا خانواده ببینه ...
نامزدهاشون هم که فقط اسمشون نامزده؛ علائمی از دوران نامزدی نشون نمیدن که هیچ، مثل زن و شوهرهای آپارتی و ورپریده هم مدام دارند تو سر و کله هم میزنند. امان از این زوج یانکی، انگار که سر آورده باشن؛ الان یک ساله نه تنها مراعات عالم و آدم رو نمیکنند، وقت و بیوقت هم با داد و بیداد طرفشون رو میچزونند. با خودشون هم نمیگن شاید همسایهها خواب باشند یا مریض و مرضی داشته باشند.
قربون انتخابات خودمون که مثل همه چیزمون شب امتحانیه! شش – هفت ماه بیشتر به برگزاریش نمونده، اما انگار نه انگار؛ شهر در امن و امانه و همه جا سوت و کوره، هنوز هم کسی نمیدونه کی میخواد کاندیدا بشه. نامزدهامون معمولا سورپرایز میکنند و مبارزه انتخاباتیشون خیلی پیچیده نیست. یعنی یکهو با یه «کلید» میان و یا با چند تا «بگم بگم» کارشون راه میافته. بزرگترین خلاف صدا و سیمامون هم می شه مصاحبه با چند بدحجاب شدیدا معتقد!
بیتربیتیترین فحشی هم که نامزدها به هم میدن، «گاز انبره»! تازه اگه طرفشون جزو ضعیفهها باشه که مرام میریزند و زبون به کام میگیرند و عمرا همین رو هم بگن.
شاید بهخاطر اینه که اون موقعها تو مدرسه بهمون میگفتند: بچهها در آینده هر کدوم از شما ممکنه مثل آب خوردن بشه رئیسجمهور!
اما خیلی هم اینطوریا نیستها... میشه یه حدسهایی هم زد. مثلا الان خیلی وقته که دیگه تو تهران پل و تونل نمیزنند چه برسه به اینکه خیابونها رو دوطبقه بکنند! پُر پُرش شهردار، مجسمه چند تا فیل و اسب و الاغ و بز رو میذاره روی چمنها و یه بذل و بخششهایی میکنه! پس نتیجه میگیریم ایشون در دور بعدی خیال کاندیدا شدن نداره! از طرفی، هیچ مسئول دیگهای هم غیرعادی عمل نمیکنه و یا مثل دوپینگیها فعالیتهای مشکوک نداره که مثلا بگیم یه خیالاتی تو سرشه، همهشون دارند آروم و بی خطر و بی اثر کارشون رو میکنند.
البته یک همیشه نامزد هم شاید بهخاطر رواج نشاط اجتماعی و رونق بازار جوکهای مجازی شرکت کنه ... رئیسجمهور قبلی هم که بد جور خورده به برجکش و الان داره در دوران افسردگی پس از برخورد، به سر میبره. رئیس پیشین شورای امنیت ملی هم ممکنه واسه دلخوشی دلواپسان یه سری به انتخابات بزنه.
مشاور امور خارجه هم اگه بیاد، فقط واسه پر کردن شکاف مابین دو جناح میاد و بعد از اینکه پرش کرد میره به زندگیش میرسه... رئیس مجلس هم داره زندگیشو میکنه و اصلا هم دوست نداره همون بلایی که تو «خانه ملت» سر عارف درآورد، یکی دیگه بیرون خونه، سر خودش بیاره! وزیر خارجه فعلی هم که خودش یه پا رئیسجمهوره و کمتر از جایزه نوبل حال نمیکنه!
پس جای نگرانی نیست و انتخابات ما برعکس یانکیها مثل دسته گل و در فضایی آروم برگزار میشه و همه چیز به شکل مطبوعی پیش میره البته به شرط اینکه همه چیز به شکل مطبوعی پیش بره ...