وارد آسایشگاه شیرخوارگان می شویم، برای هر رده سنی یعنی از تازه متولد شده تا 6 ماه یک اتاق از 6 ماه تا نوپا که می شود گفت یک ساله هستند یک اتاق و از یک تا 3 ساله هم یک اتاق که هیچ کدامشان بیشتر از این مهمان شیرخوارگاه نمی شوند و هستند خانواده هایی که یا صاحب فرزند نمی شوند و آنها را به فرزندخواندگی می پذیرند "> کودکان اینجا معنای یکی بود یکی نبود را درک می کنند!
اینستاگرام شوشان
شوشان تولبار
آخرین اخبار
اینستاگرام شوشان
شوشان تولبار
کد خبر: ۵۶۴۳
تاریخ انتشار: ۱۷ دی ۱۳۹۱ - ۰۷:۴۰

وارد آسایشگاه شیرخوارگان می شویم، برای هر رده سنی یعنی از تازه متولد شده تا 6 ماه یک اتاق از 6 ماه تا نوپا که می شود گفت یک ساله هستند یک اتاق و از یک تا 3 ساله هم یک اتاق که هیچ کدامشان بیشتر از این مهمان شیرخوارگاه نمی شوند و هستند خانواده هایی که یا صاحب فرزند نمی شوند و آنها را به فرزندخواندگی می پذیرند

شوشان - میثم حلالی نصب : اینجا باید زینب باشی استوار با روح و نفسی ملکوتی ، با توانایی عبور از همه سختی ها و مشکلات، باید با درد آشنا باشی و آنقدر کوه مثال باشی که تنها برای از پای درآوردن ات دینامیت خرجت کنند و خودروهای عظیم الجثه که باز هم از تکه تکه شدن ات به فکر استوار کردن و بنا نمودن جای دگر.

وقتی روی دکمه های صفحه کلید کامپیوتر با انگشتانم کلمات را به نگارش درمی آورم یاد کودک چشم آبی شیرخوارگاه فتح المبین اهواز واقع در سپیدار می افتم که تا ما را می بیند به سمت مان بدو بدو می آید و زمین می خورد و ناز می کند تا ما ناز این پسر 5/2 ساله را بخریم و زیر بغلش را بگیریم و از روی زمین بلندش کنیم، اما بازیگوشی هایش ادامه دارد و این بار سراغ وسیله های دیگر از پارک بازی که کنار آسایشگاه آنها بود می رود.

او و دیگر بچه ها را که می بینم بغض گلویم را می فشارد، آری محتاج آغوشی هستند پر از محبت که رهایشان نکند و بدون هیچ درخواستی لبخند پرمهرشان را به تو هدیه می کنند، فقط کافی است قلبت مثل قلبشان باشد! همین.

آری اینجا کودکان بدون اینکه کسی برای شان قصه ایی بخواند معنای یکی بود یکی نبود را به خوبی متوجه می شوند، چون واقعا یکی نبود را با قلب شان احساس کردند و هر روز چشم به راه آن نبود و جای خالی زندگی شان هستند.

وارد آسایشگاه شیرخوارگان می شویم، برای هر رده سنی یعنی از تازه متولد شده تا 6 ماه یک اتاق از 6 ماه تا نوپا که می شود گفت یک ساله هستند یک اتاق و از یک تا 3 ساله هم یک اتاق که هیچ کدامشان بیشتر از این مهمان شیرخوارگاه نمی شوند و هستند خانواده هایی که یا صاحب فرزند نمی شوند و آنها را به فرزندخواندگی می پذیرند و یا اینکه به صورت امین موقت این بچه ها را همانند فرزندانشان در خانه خود پرورش می دهند و نگهداری می نمایند.

دلم می گیرد از این همه مظلومیت که در چهره این کودکان وجود دارد، اینجا حتی ساعت به وقت همان روزی که آمده ای خوابیده است، ساعت هم دوست ندارد گذر زمان را نشان این بچه ها بدهد، هنوز عقربه های ساعت آسایشگاه کودکان 1 تا 3 ساله اگر درست گفته باشم 30/8 است حال شب یا روز نمی دانم فقط اینکه 30/8 است.

با بچه ها بازی می کنیم، دستشان را می گیریم به آغوش می کشانیم آنها را بر گونه هایشان به مهر بوسه می زنیم و چنان لبخند می زنند و ذوق می کنند که دوست داری این ساعت ها هیچ وقت تمام نشود، باید آهسته قدمهایت را برداری اگر می خواهی این ثانیه های زیبا تمام نشوند و تنها به این فکر کنی که خدا در تمام این شیرخوارگاه حضوری پررنگ دارد و نمی گذارد خار به پای این بچه های دوست داشتنی برود.

سپس بعد از یادداشت برداری تمامی موضوعاتی که باید از شیرخوارگاه بدست می آمد به دفتر سرپرست مجتمع فتح المبین یعنی خانم شطی می رویم که می گوید: هر وقت از شیرخوارگاه رفتم خودم موسسه ای ایجاد می کنم و بچه ایی را هم چون بچه ندارم سرپرستی می کنم.

شطی که 23 سال است در این شیرخوارگاه مشغول ضبط و ربط بچه های بی سرپرست است به بدترین لحظات و خاطرات مدت حضورش در این شیرخوارگاه می پردازد و می گوید: این شیرخوارگاه تنها شیرخوارگاه موجود در خوزستان است و تمامی بچه های بی سرپرست و یا بدسرپرست تازه متولد شده تا 3 ساله را نگهداری می کند و خاطرات شیرین فراوانی را برای رقم زده است، اما در بین تمامی خاطرات شیرین که هر روزه هستند، یک خاطره بسیار تلخ هم دارم و آن اینکه بچه ایی را از مادرش بدلیل بدسرپرست بودن شان جدا کردیم و همان زمان بود که مادر با زانو به زمین افتاد و نای حرف زدن و یا بهتر بگویم جدایی از فرزندش را نداشت و صحنه ایی غیرقابل تحمل را رقم زد.

وی ادامه می دهد: خوشبختانه هیچ وقت این شیرخوارگاه با کمبود آزار دهنده ایی روبه رو نبوده است و کمک های مردمی آن قدر خوب بوده است که زبانم قادر به تشکر گویی از آنها نیست، مردم خوب استان از کمک های ماهیانه گرفته تا 5 میلیون تومان به این شیرخوارگاه کمک کرده اند و این مهم نشان از حضور خدا برای پشتیبانی از بچه های بی سرپرست و بدسرپرست است، اما در حال حاضر تنها شیرخشک، پوشاک بچه مهمترین نیازهای شیرخوارگاه می باشد.

سرپرست مجتمع فتح المبین به این سوال خبرنگار ما که هنگام تحویل بچه ها به خانواده های متقاضی چه نکاتی الزامی است و رعایت می شود گفت: بدون شک سرنوشت این بچه ها برای ما بسیار اهمیت دارد، زیرا این بچه ها نباید هیچ گونه سختی و تنگنایی را متحمل شوند و به همین دلیل سخت گیری های ضروری برای تحویل بچه به خانواده های متقاضی صورت می گیرد و بعد از این موضوع آنقدر دلبستگی بین مادر و پدر و این بچه بوجود می آید که امکان برگشت تاکنون پیش نیامده است، اما از نکات ضروری اینکه پدر و مادر باید فاقد فرزند باشند، شرایط جسمی و روحی و روانی پدر و مادر باید مناسب باشد و از سن پایینی برخوردار باشند، موقعیت اجتماعی مناسب، تحصیلکرده باشند و اینکه یک سوم دارایی خانواده به نام فرزند شود.

در همین حین زن و مردی می آیند و به سرپرست شیرخوارگاه اطلاع می دهند که شام درست نکنید ما حلیم آماده کرده ایم و غذای بچه ها در وعده شب را ما تهیه می کنیم، این نذر ماست در ماه صفر، هنوز این زن و مرد نرفته اند که بچه شیرخواری را برای نگهداری به شیرخوارگاه می آورند. با خانم شطی مصاحبه خود را ادامه می دهیم و می گوید: سالانه بین 60 تا 70 بچه در این شیرخوارگاه پذیرش می شوند و به همین میزان هم متقاضی برای تویل بچه ها داریم و قبل از ورود به این شیرخوارگاه تمامی آزمایشات برای اطمینان از سالم بودن بچه اعم از ایدز و هپاتیت و ... به عمل می آید.

وی اضافه کرد: پزشکان متخصص هفته ایی 3 بار برای معاینه بچه ها به شیرخوارگاه می آیند و هر زمان هم که نیاز ضروری پیدا شود حتما این اتفاق رخ می دهد، اما متاسفانه لازم به ذکر است که ما برای انجام آزمایشات مرکز درمانی خاصی نداریم و مجبوریم برای انجام تمامی آزمایشات مورد نیاز برای هر کودک 400 هزار تومان هزینه کنیم.

سرپرست مجتمع فتح المبین گفت: در این بین متخصصینی هستند که بسیار ما را کمک کرده اند و بدون چشم داشت تمامی اقدامات بهداشتی بچه ها را انجام می دهند، مثلا دکتر مهدی نسب عمل ارتوپد را رایگان انجام می دهد، دکتر مددی نیا عمل گوش و حلق و بینی ، دکتر زندوکیلی ختنه پسران را ، دکتر دهدشتیان که فوق تخصص کودکان است و دکتر امامی مقدم که پیوسته با ما همکاری تنگاتنگی دارند.

شطی با اشاره به اینکه تعداد پرسنل این شیرخوارگاه 26 نفر و با کمبود نیرو مواجه هستیم گفت: نگهداری از بچه ها کار فوق العاده سختی است، زیرا ما برای هر دسته آشپزخانه و حمام و دستشویی جداگانه داریم و باید بسیار در این زمینه دقت کنیم، ما نیرو جهت آموزش های لازم به خصوص در گفتار درمانی و قدرت تکلم و بیان داریم، حتی در شنوایی سنجی و یا بینایی سنجی هم به خوبی کار می کنیم و هنگام غذا دادن بچه ها باید حداقل 36 نفر در هر تایم وجود داشته باشد، یعنی هر بچه یک نفر.

وی گفت: به غیر از خیرین و مردم هیچ نهادی به این شیرخوارگاه کمک نکرده است، در صورتی که باید این بچه ها در اولویت تمامی اقدامات رفاهی قرار گیرند.

شطی در پایان گفت: از اقداماتی که برای آینده این شیرخوارگاه مد نظر است اینکه بتوانیم در فضای 320 متری بدون استفاده استخرتوپ و گسترش شیرخوارگاه را داشته باشیم که امیدواریم در صورت تامین اعتبار تمامی این مهم را فراهم سازیم.


نام:
ایمیل:
* نظر:
اینستاگرام شوشان
شوشان تولبار