نطق سید شریف و مدیرانی که نیاز به تلنگر دارند!

امام علی (ع) می فرماید: هرگز شرافت و شخصیت کسی وادارت نکند که کار کوچک او را بزرگ بشماری و گمنامی انسانی وادارت نکند که کار بزرگ او را کوچک پنداری...

انسان از دیر باز جهت گرفتن حق و حقوق خود و تامین آسایش و تضمین امنیت همواره در تلاش بوده است و لزوم تدوین قوانین و برگزیدن قانون گزاران از این دغدغه بشر ناشی می شود، دغدغه ای که گاه رنگ التهاب و انقلاب می گیرد و انسان ها را دست به اعتراضات گسترده می زند و البته همیشه هم بیشترین امکان نادیده گرفتن حقوق انسان ها از سوی صاحبان قدرت حقوقی مردم صورت می گیرد.

در یک نگاه اجمالی حقوق مردم در نظام اسلامی حقوق اکتسابی است که از سوی بزرگان و رهبران دین پرداختن به آن وظیفه صاحب منصبان است چنانکه امیر علی (ع)  که خود پرورش یافته در دامان وحی و به حق بی نظیرترین بشر در اعمال حقوق  ملت خویش است. خطاب به فرماندهانش می فرمایند: حق شما بر من این است که تمام تان را به یک چشم بنگرم... و در جایی دیگر با صراحت می فرمایند: حق را در مورد هر کسی که بایسته است دور و نزدیک ادا کن!

لزوم توجه به تکالیفی که در اینگونه تذکرات بر مسئولین واجب شده است به مردم نیز حق می دهد که عملکرد کارگزاران حکومت را بررسی کنند و از همین رو است که اگر حقی ضایع می شود می توان به صراحت گفت از عملکرد ضعیف برخی صاحبان قدرت است.

و چرایی این عدم رعایت حقوق را چه کسی بهتر از مسئولین و یا همان در دست دارندگان حقوق ملت می توانند بدانند و در این بین چه افرادی را می توان بهتر از نمایندگان برگزیده ملت برای رساندن به حقوق شان ارجح تر می توان یافت زیرا که خود این مردم با اطمینان کافی صلاح امورشان را به دست این افراد سپرده اند و اگر چه وظیفه سنگینی است ولی قطع به یقین عملکرد این نمایندگان می تواند بر صحت این انتخاب مردم صحه بگذارد

ولی دریغ که سال هاست عده ای از این نمایندگان نتوانستند صدایی رسا برای مردم و امینی خیر خواه برای رسالت شان باشند.

متاسفانه خوزستان سال ها درگیر جنگ بود و بعد از آن هم درگیر محسوس عملکرد ضعیف برخی مدیران شد. مدیرانی که نه تنها نیاز به تلنگر که گاه لرزه داشتند تا صندلی اطمینان مردم را درک کنند و خوش نسیمی که این روزها از بهارستان سبز مردم با نغمه سید شریف حسینی نواخته شد ما را نه خوشحال که شگفت زده کرد و به حق و حقیقت آن روزهایی که پر رنگ حضورش را خواستیم لبیک گفت...

نمی توان و نباید در متانت و صلابتی که در گفته های این امین خوزستان هست کلام تحسین را متوقف ساخت و هورا نکشید، چون  سخنی که از دل برآید لاجرم بر دل نشیند . خطابه ای که سید شریف حسینی در مجلس ملت خواند اگر چه رسالتی را فریاد میزد و نمایشی ضعیف از مسئولیت را نشانه گرفته بود اما علی وار از حقوق ملتی حرف میزد که که بی شک سال های حسرت خورده فراوانی را پشت سر گذاشته اند.

باید این روزها به مردم خوزستان هزاران باره تبریک گفت  تبریکی از سر عقل و ستایش اول اینکه با رای اعتماد صحیحی که به این نماینده قدر شناس دادند و دوم برای تربیت فرزندانی اینچنین که نه تنها قدر شناس که زیبا پندار و زیبا کردار هم می شوند و نمادی از قدرت اسلامی را علم می کند. به راستی قدر خوزستان جنگ زده را فرزند شهیدی چون سید شریف می داند.

به راستی سید شریف حسینی خوب می فهمد که زشت ترین کار نزد مردم خود را به صندلی چسباندن است و زیبا ترین کار ایستادن کنار مردمی است که حقوقشان نادیده گرفته شده است. این فرزند علی خوب می داند که یدک کشیدن نام نمایندگی ملت سخت نخواهد بود اگر نشان علی و حکومت حقه مردم را پاس بدارد  و صد البته جای هیچ شک و تردیدی نیست که باید همه در این اثنا بر لزوم اهداف ارائه شده از سویش صحه بگذارند و آستین بالا بزنند و یا علی گویند چه مسئولینی که نامشان را با شجاعت و صراحت ایشان بیان کرد و چه آنها که حرفهایش را تلنگری دیدند .

بی پرده تر اینکه حال آنان که سختی سخنان نماینده مردم آزارشان داد و برنتافتند از این تذکرات باید خوب بدانند که خطابه سید شریف حسینی در تاریخ خوزستان می ماند و عملکرد آنها نیز و بهتر آن است که عمل به گفته های ایشان را سخت ندانند و با جدا شدن از این صندلی چسبناک حقوقی مردم . به رسالتی که سید شریف متذکر شد اقتدا کنند و اقدامی فرای عملکردشان انجام دهند و در آخر اینکه صداقتی که سید شریف حسینی از آن نام برد این روزها بیش از هر چیز دیگری در کارنامه گفتاری و رفتاری خودش به چشم می خورد صداقتی که سال ها در خاک خوزستان آموخته و شکر که قدر شناس این آموخته هایش شده

و خلاصه کلام سید ارادتمند خوزستانی، با لحنی مخلصانه به مردمش این نغمه را سرود که:

نام فروردین نیارد گل به باغ

شب نگردد روشن از اسم چراغ

یا حق