محمدرضا مکوندی
بالاخره فانی علیرغم میل قلبی خود با وزرات آموزش و پرورش وداع کرد در حالی که دوره سه ساله مدیریت ایشان در حوزه های مختلف با شاخص خاصی همراه نبوده و وضعیت معیشتی معلمان همچنان با مشکلات عدیده و نیز حوزه تعلیم و تربیت برژاشنه آشیل سابق چرخید و وی نتوانست رضایت معلمان و خانواده ها را ازرهگذر مدیریت خود کسب نماید.
حیف و میل هزاران میلیاردی سپرده های معلمان در صندوق ذخیره فرهنگیان بعنوان صندوق ثروتمندی که می توانست در صورت اعمال مدیریت صحیح ژشتیبان رفاهی خوبی برای معلمان باشد و البته اینگونه نشد؛ دردوران مدیریت ایشان اتفاق افتاد.
دولت بزودی وزیر جدید آموزش وپرورش را معرفی می کند. صرف نظر از شخصیت حقیقی و حقوقی وزیر جدید که قطعا می بایست با توان مدیریتی بالا برای اعمال مدیریت جامع و فراگیر براین وزارت خانه عریض واز مشکلات نظام تعلیم و تربیت نیز آگاهی کامل داشته باشد و بتواند با یک مدیریت مشارکتی عرصه را برای ایجاد انگیزش های شغلی معلمان وپویایی نظام تعلیم و تربیت فر اهم نماید.پیگیری دو ماموریت مهم برای وزیر جدید آموزش و پرورش انتظاردر راستای تحول و ایجاد پویایی دراین وزرات خانه عریض و طویل انتظار می رود:
اول: ترمیم معیشت معلمان: وجود مشکلات عدیده معیشتی هرگونه انگیزه های شغلی را در معلمان ضعیف نموده است در حالی که طبق آمار رسمی کسانی که کمتر از ۳ میلیون تومان دریافت نمایند زیر خط فقر محسوب می شوند با این اوصاف بخش کثیری از معلمان بخاطر دریافتی های زیر شاخص های خط فقر و عدم توانایی درتامین معیشت و هزینه های زندگی خود با مشکلات فراوانی و نداشتن انگیزه های شغلی مواجه هستند.
این درحالی است که معوقات فراوانی از معلمان دراین سالها پرداخت نشده است و سرانه مدارس برغم مشکلات عدیده هزینه ای آموزشگاهها بدون افزایش و قطره چکانی پرداخت و درحقیقت برای جذب اعتبارات از دولت در سالهای حضور فانی اراده ای وجود نداشته است.
درحالی که وزرات آموزش وپرورش می بایست اولویت نخست دولت باشد و با تحول در آموزش و پرورش امکان تحول در توسعه کشور میسر خواهدشد.
دوم: تقویت فرهنگ مدرسه محوری: وزارت آموزش و پرورش در بخش بورو کراسی اداری نیاز به رو غنکاری جدی دارد!! سیاست های متمرکز گرایانه در این وزرات خانه؛ دستورالعمل های متعدد و بخشنامه های مستمر امکان هرگونه ابتکار عمل را از مدیران مدارس سلب کرده است در حوزه مدرسه محوری وزیر جدید آموزش و پرورش می بایست سیاست تفویض اختیارات بیشتر به مدیران مدارس را در بخش های مختلف تقویت و انحصارگری نواحی و ادارات آموزش و پرورش به جای تصدی گری و تمرکز اداری امور به سمت نظارت سوق داده شوند.
تقویت فرهنگ مدرسه محوری موجب مشارکت والدین با تخصص های مختلف ؛ ایجاد رغبت درمعلمان برای عرضه ایده ها و طرحها و افزایش انگیزه ها درمدیران مدارس در اداره بهتر مدرسه خواهدشد و با حمایت های مالی و اداری آموزش و پرورش موجب رشد و ویایی و ایجاد رقابت در بین مدارس خواهد شد.