عبدالرحیم سوارنژاد
اربعین چهلمین روز واقعه کربلاوشهادت سیدالشهدا امام حسین(ع) است. میگویند اسیران کربلا دربیستم صفر سال ۶۱ ه.ق در بازگشت از شام، برای زیارت مدفن امام حسین(ع) به کربلا آمدهاند. زیارت اربعین از اعمال خاص این روز است که امام حسن عسکری(ع)آنرا یکی از پنج نشانه مومن دانسته اندوپیاده روی اربعین نمایش پرشکوه باور شیعه است.
عشقت مرا دوباره از این جاده میبرد
سخت است راه عشق ولی ساده میبرد
پای پیاده آمدم و شوق وصل تو
من را اگر چه از نفس افتاده، میبرد
همه جوارح در خدمت دل قرار می گیرند تادر هوای دوست مسیر کربلا بپیمایند و شهادت طلبان عاشورایی که با تکیه بر عنصر توکل و با نوای پر از صدق توسل درس زندگی شرافتمندانه رابا اقتدا بر حماسه سازان نینوا از بر ساخته اند و با ترنم ذکری که پر از یاد خداست آرامش می گیرند و برای نیل به این موهبت هر لحظه بر سرعت قدمها می افزایند و خستگی را خسته می سازند تا در میعاد شش گوشه ای که قلب تاریخ است دستها بهم فشرده گردند با اینکه با وفاترین مردهستی بی دست بر این همایش نظر می اندازد تا دستها را بگیرد.
در این جاده عاشقی که دلها راه می روند تلفیق موسیقی دل و قدمهاعجب شنیدنی می شود! و موکبهایی که بیشتر از همیشه ظروف پر از عشق هدیه می کنند.
از مهران تا چزابه و شلمچه با پای پیاده از پلکان آسمان بالا میروند و رفیق ماه می شوند آنجا کسی زمینی نیست و چشمهازمین را نمی بینند که اربعین موسم ستاره باران آسمان است و خورشید پرشکوهتر از همیشه می درخشد و در این درخشش گرمابخش می توان درون دلها راهم دید و سجده شکر از این اعجاز بجای آورد..
اربعین همایش اراده هاییست که ریتم زندگی انسان برای جاودانگی را می نوازند و برای گسترش این هارمونی فراگیریاد می گیریم چگونه بایدگامها را از زمین برداشت و بر زمین گذاشت یعنی زیبایی را حس کرد و در هوايي كه پر از عطر زنده بودن است تنفس نمود ، در اربعین خالق زيبا پسندي كه اختيار انتخاب داد به قدوم زائران نظر می کند شايد در اين بازارپر بهای پا برهنه ها يوسفي باشي كه در سودايي از سوي دوست انتخاب مي شوي لازمه اش شناخت معشوق است!
تاريخ حاصل قدمهاي انسانهاست كه هر كدام به شکلی جغرافيايي را در نورديدند و نامي بر آن جغرافيا به انتخاب خويش نهادند ، پای پیاده به کربلا رفتن ، حرکت به سوی جغرافیای کمال است ،شکر نعمتهای کردگار است، جستجو بر روی زميني كه پر از نعمتهای الهی است و خیزش قدرشناسی از خالق مهربانی که جریان چشمه های زلال ،درختان سر سبز و سربلند و پرسایه با ميوه های رنگارنگ ، گندمزارهای طلایی و خوشه هايش که با هر ترانه باد جلوه گری می کنند ،تصویر زیباییهای اوست که نیرو در گامها برای حرکت نهاد، آری موسم اربعین است فرمان رفتن به قطعه ای از بهشت صادر شده است.
هر کس به تماشاي پاهای پیاده در جاده عشق مي نشيند و از درون موکب صدای نفس کشیدن زوار را می شنود فرازهای عاشقی را در می یابد و شیفته خدمت می شود تا خود را در غوص درون این بحر فیاض شریک نماید ، پویندگان رهرو در جاده ،آرام، نامهایی بزرگتر از هر اسم و گلهایی سرختر از همیشه به آنها هدیه می شود که والاترین صفات انسانی را با خود دارند و خالق حماسه عاشورایند، چه صفایی دارد هوای اربعین و مسیرش که به سوی کربلاست و این نام پر معنی چه نیرویی به پاهای رهروان می دهد!
، مسیرکربلا وزن و عیارها را آشکار می کند. دلدادگی با وا دادگی تفکیک می شود و دلها آهنگ جاودانگی می نوازند. در صفای فشردگی جمعیت عطر دل انگیز باهم بودن استشمام می شود و اشکها مقدس می گردند.
همایش اربعین آهنگ ورود به میدان عشقبازی است بايد شتاب كرد كه برای رسیدن یک لبیک به مظلومترین سردار همه تاریخ لازمه سفر است تا بتوان از میان مشبکها عظمت شهادت را دید
ای آتش جان پاکبازان
در خرمن من زبانه از توست
آنان كه شکوه پرفیض گام برداشتن را مي شناسند و از خارهای بین راه هراس ندارند مسیر را آگاهانه می پیمایند، و با صداي پر سوز و نوای نوحه هایی که از دل بر می آیند و زمزمه یاحسین هایی که سرشار از معناست همه مرزها راشاداب در می نوردند ، در این میان گلهاي رنگارنگ كه گُل فروش به رايگان در سبد رهروان مي گذارد بوییدنی خواهند بود ، بویش گل را در این حرکت مومنانه ياد بگيريم و از چیدن بگذریم تا شاخه باگلهایش بماندکه هیچکس بر دستی که گلها را پرپر کرد دعا ننمود ،در این عرصه پر فیض ،گلهانشانه حیاتند ! و کربلا گلزار پاکیهاست برای بوییدن گلهای حیات باید پیاده رفت .
اشکهاکه با لبیک فرو می ریزندبراي تحقق انتظار است و کاش از درون بارش اشكها منجی بیاید.
السلام علیک یا اباعبدالله
یعنی به عشق تو به کربلا آمدم .
یارب تو پیاده روی ام امضا کن
با عشق علی بیا مرا احیا کن
ما را به طناب عشق بستند ببین
با هر گرهی گره زکارم وا کن