همه بخاطر داريم كه هنگام انجام مذاكرات ميان وزير امور خارجه‌ي ايران با شش قدرت مسلط جهاني كه منتج به توافقنامه موسوم به «برجام» گرديد، دلواپسان وطني تا سرحد تهديد به سيمان گرفتن ايشان پيش رفتند كه اگر حمايت‌هاي مقام معظم رهبري در اين زمينه نبود خدا مي‌داند كه الان كشومان درگير در چه مسائل شومي مي‌بود.

در آن زمان همه‌ي كساني كه دستي بر آتش داشتند، مي‌دانستند كه آقاي ظريف و تيم ديپلماتيك‌شان در چه جبهه‌ي مهم و نفس‌گيري در حال جنگ «سياسي» هستند و همه نيز معترف به مظلوميت «ظريف» در آن برهه‌ي حساس و خطير بودند.

اما اين‌بار، بال دوم دولت‌ تدبير و اميد كه در واقع تكميل كننده‌ي نتايج برجام در ابعاد اقتصادي آن بود، يعني آقاي مهندس زنگنه وزير محترم نفت، مظلوم‌تر واقع گرديده و دلواپسان، پيروزي عظيم و چشمگير ايشان را كه ملغمه‌اي از سياست، پايمردي و اقتصاد را در خود داشت، بطور كلي ناديده گرفته و در رسانه‌هاي خبري مختلف خود، آن را بقولي بايكوت و كاملاً كمرنگ نشان دادند.

بطوري‌كه شايد اكثريت مردم كشورمان هنوز از پيروزي بزرگ جناب آقاي زنگنه در اجلاس اخير اوپك مطلع نشده‌اند. از همين روست كه نگارنده معتقد است، زنگنه مظلوم‌تر از ظريف واقع گرديده است.

در يكصد و هفتاد و يكمين نشست وزراء كشورهاي عضو اوپك چند تصميم بزرگ اتخاذ گرديد كه در كنار هم نشاندن اين تصميمات، نشان از پايمردي و پافشاري بر سر مسائل حياتي و ملي كشورمان توسط وزير محترم نفت جمهوري اسلامي مي‌باشد، اين تصميمات عبارتند از:

1- كاهش سقف توليد روزانه‌ي اعضاي اوپك

2- تثبيت و افزايش سقف توليد نفت كشورمان در جهت اعاده‌ي سهم ايران تا قبل از شروع تحريم‌ها.

تصميم اول يعني كاهش سقف توليد روزانه‌ي اعضاي اوپك يعني اينكه عربستان سعودي كه طي ساليان پس از تحريم با افزايش توليد خود، مبادرت به بدست آوردن سهم ايران در بازار نفت نموده بود، بايد عقب‌نشيني نموده و سهم مذكور را مجدداً به ايران بازگرداند و از سوي ديگر نتيجه‌ي محتوم اين تصميم، افزايش بهاي نفت توليدي توسط كشورهاي عضو اوپك و بدست آوردن ارز بيشتر براي آنان خواهد بود.

تصميم دوم نيز كه بدنبال رشادتهاي ژنرالهاي نفتي كشور علي‌الخصوص در شركت ملي نفتخيز جنوب و شركتهاي تابعه آن مبني بر افزايش توليد، آنهم بصورتي غيرقابل باور براي تمامي تحليل‌گران مسائل توليد نفت، حاصل گرديد، به معناي دست يافتن قطعي ايران به سهم از دست رفته‌ي خود طي ساليان گذشته و در زمان اعمال تحريم‌ها مي‌باشد.

بدون شك عملكرد مناسب آقاي زنگنه وزير محترم نفت كه در ادامه‌ي تلاشهاي وزير محترم امورخارجه كشورمان صورت گرفته است، آينده‌اي روشن و مطمئن براي فرزندانمان به بار خواهد داشت. بايد اين پيروزي بزرگ را به ملت صبور و نجيب ايران، مقام معظم رهبري و رئيس جمهور محترم كه در انتخاب اين دو وزير، نهايت تدبير را بكار بردند، تبريك و تهنيت عرض نموده و به جناب آقاي زنگنه و ژنرالهايش، خسته نباشيد گفت. مردان بزرگ و راستين را همين بس است.