امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
شوشان // سید موسی بلادیان
در 22 بهمن سال 1357 در ایران، انقلاب بزرگ و شکوهمندی به رهبری حضرت امام خمینی به وقوع پیوست که با اعجاز خویش جهانیان را به شگفت واداشت. انقلاب اسلامی ایران در زمانی رخ داد که اندیشه حاکم بر قرن بیستم غیر دینی و سکولار بود و وقوع آن را محتمل نمی دانستند انقلابی در ایران به ثمر رسید که با توجه به دینی بودنش هیچ تشابهی به انقلاب های دیگر نداشت. انقلابی که به جرأت می توان گفت مهمترین حرکت اسلامی و جنبش انقلابی در تاریخ اسلام و زمان غیبت حضرت ولی عصر بوده است. بنیانگذار این انقلاب که عبد صالح خدا بود و همه برنامه ها و موضع گیری های خود را فقط برای خدا و رضایت او انجام می داد بارها سفارش فرمود که حفظ اسلام در رأس تمام واجبات است. خلف صالح امام، حضرت آیت اله خامنه ای نیز مدیریت الهی همه چیز را برای خدا می خواهد زیرا خود در بندگی ذات اقدس الهی شهره عام است.
در فرمایشات امام راحل و مقام معظم رهبری رعایت اخلاق اسلامی بارها تکرار شده و وفاداران به نظام نیز باید به این مساله مهم توجه لازم را داشته باشند زیرا پیامبر عظیم الشان ما رحمه للعالمین بود و خداوند متعال در حق وی فرمود که! «انک لعلی خلق عظیم» براساس فرمان دیگر خدا مسلمانان و در راس آنها پیامبر برای مسلمین رحماء بود و برای کفار اشداء و طبیعی است که برای دولتمردان ما نیز می باید چنین باشد. متاسفانه در چنین شرایطی که غول گرانی مردم وفادار به انقلاب به خصوص افراد کم درآمد و مستضعفین که به تعبیر امام راحل ولی نعمتان ما هستند را به زحمت انداخته و مسئولین باید به این مساله مهم بپردازند و مشکل نقدینگی در کشور را حل کنند عده ای فقط به تحریم ها انگشت اتهام را نشانه می گیرند تا کم کاری و یا بی تدبیری خود را پنهان نمایند و این در شرایطی است که بسیاری از مشکلات به وجود آمده رابطه ای با تحریم ها ندارد. راستی ضعف در کنترل و نظارت بر بازار شایسته این نظام است؟ ما می دانیم که ظرفیت ها و پتانسیل موجود در کشور بیانگر آن است که مشکلات اقتصادی و بازکردن گره گرانی ها لاینحل نیست و با مدیریت خوب و برنامه ریزی دقیق می توان فشار افزایش قیمت ها را از گردن مردم برداشت. بی شک دولت، مجلس و قوه قضائیه و سایر نهادهای ذیربط اگر با هم متحد و از ذات اقدس الهی استمداد بطلبند می توانند به غول گرانی حمله و آن را از پای درآورند. در هفته پیش مقام معظم رهبری دولت و مجلس را به حضور طلبیدند و با اشاره به شرایط حساس کنونی فرمودند که: از امروز تا روز انتخابات هرکس احساسات مردم را در جهت ایجاد اختلاف به کارگیرد قطعا به کشور خیانت کرده است. دولت و مجلس به جای پرداختن به بحث های بی حاصل، تمامی امکانات و توان خود را برای رسیدگی به مسائل مهم و حیاتی کشور مخصوصاً مقابله جدی با پدیده گرانی و رفع مشکل از چرخه معیشتی اقشار کم درآمد و محروم به کارگیرند و کسانی که دانسته یا ندانسته این را درک نمی کنند بی شک به مردم و کشور خیانت کرده اند. متاسفانه روز یکشنبه 15/11 ما شاهد فتنه مشترک اصحاب فتنه و جریان انحرافی در مجلس بودیم و مسائلی غیر اخلاقی مطرح شد که قلوب وفاداران به نظام مقدس جمهوری اسلامی را جریحه دار نمود. مقام معظم رهبری فرموده بود که حتی مسائل مهم را صرف اهم معیشت مردم است بکنید و به راستی استیضاح وزیر کار از مسائل اهم بود؟ موضوع عزل و نصب سعید مرتضوی این قاضی معزول برای صندوق سازمان تامین اجتماعی چرا به یک مساله اساسی کشور تبدیل شود؟ و بیگانگان و دشمنان انقلاب را از این رویداد اختلافی خوشحال نماید؟ اصرار دولت بر این کار و دور زدن قانون آیا دور از شأن دولت و رئیس جمهور نیست؟
راستی مجلس در موقعیت کنونی با توجه به شناختی که از لجاجت رئیس جمهور سراغ داریم به چه دلیل در یوم اله های دهه فجر انقلاب اسلامی به چنین کاری مبادرت می ورزد؟ و آیا نمی داند در انتصاب مرتضوی وزیر استیضاح شده کاره ای نبود؟ اقدام رئیس جمهور و ایراد آن به برادر رئیس مجلس آنهم برای ایجاد انفعال و به هم ریختن جلسه قطعاً اقدامی غیر اخلاقی و غیر عقلانی بود و در نهایت دفاع بدی از وزیر استیضاح شده را نتیجه داد. مشهور است که :
گنه كرد در بلخ آهنگری// به شوشتر زدند گردن مسگری
اشتباه غیر قابل توجیه آقای احمدی نژاد این است که با هرکس مخالف شد سراغ پرونده خانوادگی او می رود و همان اشتباه فاحشی که در جریان مناظره انتخاباتی مطرح و پای فرزندان هاشمی رفسنجانی و ناطق نوری را به میدان کشید تکرار می کند و این قربانی شدن اخلاق در چرخ دنده های سیاست است. البته امروز عوام گرایی و عوامفریبی از ظرفیت خود عبور کرده و مردم خوب می دانند که برخی از مسئولین صندلی قدرت برایشان حرف اول را می زند. جناب احمدی نژاد در فعالیت های انتخاباتی سعی می کرد این چنین معرفی شود که می خواهد دوران شهید رجائی را تداعی کند و غافل است که آن شهید بزرگوار 15 ماه با یک ضد انقلاب فراری کار کرد و ذره ای مردم را ملتهب ننمود. او می گفت فرزند ملت است و برادر مجلس و در عین حال مقلد امام است و به حقیقت چنین بود. مقام معظم رهبری هشت سال با موسوی کار کرد اما مسائل و اختلافات اساسی خود را به مردم منتقل ننمود و حرف آخر اینکه در اوایل انقلاب که با منافقین و ضد انقلاب در بحث بودیم ایرادی که به آنها می گرفتیم این بود که شما معتقدید که هدف وسیله را توجیه می کند اما ما مسلمانان پیرو امام با عنایت به اخلاق اسلامی چنین امری را غلط می دانیم و برای رسیدن به اهداف خویش از وسائل غیر مقدس استفاده نمی نماییم و به حقیقت یکی از مشکلات جامعه همین است و بخاطر بسپاریم که : اقوام روزگار به اخلاق زنده اند، قومی که گشت فاقد اخلاق مردنی است.