- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
مهم نیست که اصلاح طلب هستیم یا اصولگرا یا بی طرف. مهم این است که خیلی از ما، به افرادی رأی داده ایم که هیچ دانش و تجربه ای در امور شهری نداشته اند. این که مواضع سیاسی فلانی جگرمان را حال می آورد یا صدای فلانی خوب است و خوانندگی اش حرف ندارد، آیا دلیل های موجهی هستند برای فرستادن آنان به شورای شهر؟
جعفر محمدی - شهر را ، شهرداری اداره می کند و شورای شهر به نمایندگی از مردم بر نهاد شهرداری نظارت می کند.
فروریختن ساختمان پلاسکو، محصول یک سلسله کاستی ها در همه بخش های جامعه و حکومت است و اگر نگاهی عمیق بدان بیندازیم نمی توانیم بخشی را مبرا بدانیم و قسمتی را مقصر تامّ و تمام.
با این حال، از بین همه بخش ها، جایی که ارتباط سازمانی مستقیم تری با این ماجرا دارد، شهرداری است که طبق قانون موظف بوده مانع فعالیت این ساختمان به عنوان بنای خطرساز شود.
اشتباه نشود! نمی خواهم درست هنگامی که عزیزان مان زیر انبوهی از آهن و سیمان و آتش مدفون شده اند، بحث پلاسکو را سیاسی کنم بلکه می خواهم بگویم هر کدام از ما که در انتخابات شورای شهر تهران، به افراد ناوارد در امور شهری رأی دادیم، مقصریم.
اگر ما بخواهیم فردی را برای مدیریت شرکت مان، یا برای باغبانی باغ مان یا برای نگهداری کودکمان استخدام کنیم، اولین چیزی که می پرسیم این است که آیا آن فرد در حوزه کاری شرکت مان تخصص دارد؟ یا اصلاً کشاورزی می داند؟ یا دانش و توانایی نگهداری از کودک را دارد؟
فاجعه آنجاست که باغبان را به مدیریت شرکت مان و متخصص مدیریت را به کار نگهداری کودک و پرستار را به کشاورزی بگماریم.
این فاجعه در شورای شهر تهران رخ داده است و بی هیچ تعارفی اکثر ما در شکل دادن به آن مقصر بوده ایم.
مهم نیست که اصلاح طلب هستیم یا اصولگرا یا بی طرف. مهم این است که خیلی از ما، به افرادی رأی داده ایم که هیچ دانش و تجربه ای در امور شهری نداشته اند.
این که مواضع سیاسی فلانی جگرمان را حال می آورد یا صدای فلانی خوب است و خوانندگی اش حرف ندارد، آیا دلیل های موجهی هستند برای فرستادن آنان به شورای شهر؟
این که فلانی توانسته است وزنه های چند صد کیلویی را بالای سرش ببرد، چطور؟ آیا حمل فلزات سنگین به معنای آن است که آن ورزشکار عزیز حتماً می تواند بهترین تصمیم ها را برای شهر بگیرد؟
کشتی گیر بودن یا رزمی کار بودن هم همین طور است چرا که مبارزه با مشکلات شهری، مشت و لگد و فیتیله پیچ به هیچ کار نمی آید و تنها تجربه و تخصص است که می تواند گره از کار بسته شهر بگشاید.
در انتخابات شورای شهر که اردیبشهت سال آینده برگزار می شود، به اصولگرا رأی می دهیم یا به اصلاح طلب یا هر کس دیگری، یک ملاک را از یاد نبریم:" آیا این آقا یا خانم اصلاح طلب یا اصولگرا یا مستقل، مدیریت شهری می داند یا خیر؟"
اگر نمی داند و رأی دهیم، فارغ از این که صاجب چه سلیقه سیاسی هستیم، به شهر و به مردم شهر خیانت کرده ایم و شریک خون کسانی خواهیم بود که در پلاسکوهای بعدی می سوزند.
جناح های سیاسی نیز مردم فریبی را کنار بگذارند و برای رأی آوردن لیست هایشان، نام غیر متخصصانی که تنها ویژگی شان ، شهرت است را در لیست ها نگذارند و به شهر و به مردم خیانت نکنند.
فروریختن ساختمان پلاسکو، محصول یک سلسله کاستی ها در همه بخش های جامعه و حکومت است و اگر نگاهی عمیق بدان بیندازیم نمی توانیم بخشی را مبرا بدانیم و قسمتی را مقصر تامّ و تمام.
با این حال، از بین همه بخش ها، جایی که ارتباط سازمانی مستقیم تری با این ماجرا دارد، شهرداری است که طبق قانون موظف بوده مانع فعالیت این ساختمان به عنوان بنای خطرساز شود.
اگر ما بخواهیم فردی را برای مدیریت شرکت مان، یا برای باغبانی باغ مان یا برای نگهداری کودکمان استخدام کنیم، اولین چیزی که می پرسیم این است که آیا آن فرد در حوزه کاری شرکت مان تخصص دارد؟ یا اصلاً کشاورزی می داند؟ یا دانش و توانایی نگهداری از کودک را دارد؟
فاجعه آنجاست که باغبان را به مدیریت شرکت مان و متخصص مدیریت را به کار نگهداری کودک و پرستار را به کشاورزی بگماریم.
این فاجعه در شورای شهر تهران رخ داده است و بی هیچ تعارفی اکثر ما در شکل دادن به آن مقصر بوده ایم.
مهم نیست که اصلاح طلب هستیم یا اصولگرا یا بی طرف. مهم این است که خیلی از ما، به افرادی رأی داده ایم که هیچ دانش و تجربه ای در امور شهری نداشته اند.
این که مواضع سیاسی فلانی جگرمان را حال می آورد یا صدای فلانی خوب است و خوانندگی اش حرف ندارد، آیا دلیل های موجهی هستند برای فرستادن آنان به شورای شهر؟
این که فلانی توانسته است وزنه های چند صد کیلویی را بالای سرش ببرد، چطور؟ آیا حمل فلزات سنگین به معنای آن است که آن ورزشکار عزیز حتماً می تواند بهترین تصمیم ها را برای شهر بگیرد؟
کشتی گیر بودن یا رزمی کار بودن هم همین طور است چرا که مبارزه با مشکلات شهری، مشت و لگد و فیتیله پیچ به هیچ کار نمی آید و تنها تجربه و تخصص است که می تواند گره از کار بسته شهر بگشاید.
در انتخابات شورای شهر که اردیبشهت سال آینده برگزار می شود، به اصولگرا رأی می دهیم یا به اصلاح طلب یا هر کس دیگری، یک ملاک را از یاد نبریم:" آیا این آقا یا خانم اصلاح طلب یا اصولگرا یا مستقل، مدیریت شهری می داند یا خیر؟"
اگر نمی داند و رأی دهیم، فارغ از این که صاجب چه سلیقه سیاسی هستیم، به شهر و به مردم شهر خیانت کرده ایم و شریک خون کسانی خواهیم بود که در پلاسکوهای بعدی می سوزند.
جناح های سیاسی نیز مردم فریبی را کنار بگذارند و برای رأی آوردن لیست هایشان، نام غیر متخصصانی که تنها ویژگی شان ، شهرت است را در لیست ها نگذارند و به شهر و به مردم خیانت نکنند.
