شوشان: یک استاد علوم ارتباطات اجتماعی با اشاره به اینکه امروزه نقشآفرینی زنان در عرصههای علمي و پژوهشي و هنري بيش از گذشته و با آهنگ سریعتر انجام میشود، افزود: زدوده شدن نگاه مردانه و ميدان دادن به زنان از مصادیق این امر است.
ندا شفیعی در همایش زن در تاریخ محلی خوزستان که امروز هفتم اسفندماه در سالن دکتر پاکسرشت دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی این دانشگاه برگزار شد، با ارائه کنفرانسی، بیان کرد: نقش و جايگاه زن در جامعه، از منظر فرهنگي و ايدئولوژيك و يا از منظر شرايط زيستي قابلبررسی است.
وی افزود: در بافت سنتي عشايري، زن مهمترین نقش را در اداره امور خانواده به عهده داشته و به اين دليل از ايفاي نقش در عرصه جامعه و فرهنگ عمومي بازمانده است.
وی در پاسخ به این سؤال که زنان در تاريخ محلي خوزستان چه جايگاه و موقعيتي داشتهاند؟ اظهار کرد: زنان نهتنها در خوزستان، بلكه در كل تاريخ گذشته ايران هم به دليل شرايط زيستي و هم به دليل نگاه مردانه کمتر موردتوجه قرارگرفتهاند .
این دانشجوی دکترای رشته علوم ارتباطات اجتماعی بیان کرد: از دوران نوسازي جديد ايران به تدريج زنان به عرصه علمي - اجتماعي و فرهنگي - هنري وارد شدند و در بسياري موارد نام ماندگاري از خود بجای گذاشتند.
شفیعی ادامه داد: در خوزستان به دلايل بافت سنتي -عشیرهای امكان حضور زنان کمتر فراهم شد اما پیروزی انقلاب اسلامي فصل تازهای از حضور و نقشآفرینی زنان را در خوزستان رقم زد.
وی با اشاره به اینکه زن در ساختار اجتماعي و حكومتي کاملاً مردانه، كه وظيفه اصلي آن جنگ و لشكركشي بود نقشي نداشت، گفت: زن فراموششده تاريخ و مورخان است. و متاسفانه حتی در پژوهش های تاریخی خوزستان و آرشیوها اثر چندانی به چشم نمی خورد.
مدیر روابط عمومی دانشگاه شهید چمران اهواز، عنوان کرد: كتاب تاريخ مذكّر به نکتهای مهم اشاره دارد. از نظر نویسنده اصولاً تاريخ ايران، تاريخي مردانه است و مردان آن را نوشته و هر جا وصفي و كاري است، آن را در قامت مردان دیدهاند.
شفیعی ادامه داد: وجود برخي زنان در اين زمان و به شهرت رسيدن آنها گوياي توان نقشآفرینی زنان است، اما اين موارد اندك از زنان، در كليت تاريخ ايران و خوزستان جايي را پر نمیکنند. وی اظهار کرد: اين آمارها پس از انقلاب اسلامي تا حدي بهبودیافته است، خصوصاً در دوران دفاع مقدس زنان به نقشآفرینی شگرفتي دست يافتند، اما همچنان تا حضور پررنگ زنان در قسمتهای مديريتي و ساير بخشهای علمي - پژوهشي راه درازي در پيش داريم.
مدیر روابط عمومی دانشگاه شهید چمران اهواز، گفت: تا پيش از دوران نوسازي و تجدد در ايران، زن در جامعه خوزستان نقش قابلتأملی ندارد. اين امر نه به دليل فقدان قابليت در زنها، بلكه به دليل شرايط بسته و عدم امكان حضور زنان در جامعه از سوي مردان بوده است.
شفیعی بیان کرد: بااینحال، زنان در خوزستان و در چارچوب نظام کوچنشینی، نقشي بیبدیل ايفا کردهاند؛ اما در نظام تصمیمگیری، چه در نظام ايلي جايگاه چندانی نداشته و اصولاً مورد مشورت قرار نميگرفتند.
وی عنوان کرد: نگاه مردانه به تاریخنویسی و عدم توجه به نگاهي تحليلي و جامعه شناختانه نيز باعث غفلت در پرداختن به زن و نقش آن گرديده است. آنچه امروز پيش روي ماست، توجه بيشتر زنان به نقش و تأثیر خودشان هست.
این استاد ارتباطات و علوم اجتماعی، با اشاره به اینکه زنان باید بدون افراطوتفریط به دنبال اثبات شایستگیهای ذاتي و اكتسابي خود باشند، اضافه کرد: بهطورکلی شرايط زندگي امروزي و تغييرات ساختاري در زیرساختهای كار و
زندگی، ورود به عصر اطلاعات و ارتباطات، امكان حضور بيشتر زنان را فراهم ساخته است.
شفیعی بیان افزود: امروزه كار و فعالیتها برخلاف گذشته ، اکثراً از حالت يدي و بدني خارج گرديده و تفكر و خلاقيت و عصر نوين اينترنت فرصت بینظیری براي زنان فراهم ساخته است كه بايد زنان با تلاش و اثبات شایستگیهای خود، نقش خويش را در بهروزي و رشد و توسعه ايران عزيز اثبات كنند.
وی ادامه داد: نقش زن در اداره امور خانواده و تربيت فرزندان و روح بخشيدن به كانون خانواده نبايد كمرنگ شود چراکه هرچه موفقيت داريم مرهون مادري كردن مادرانمان و نه صرفاً فعاليت اجتماعي زنان است.
مدیر روابط عمومی دانشگاه شهید چمران اهواز، گفت: خوشبختانه با بروز و ظهور تکنولوژیهای جديد ارتباطات، زنان میتوانند حضور پررنگ و بدون نياز به رها كردن محيط خانه و خانواده در جامعه داشته باشند.
شفیعی افزود: توسعه قوانين حمايتي واقعگرایانه و عملياتي از زنان بگونه اي كه زنان در كنار كار و مشاغل متناسب با شئونات و عزتمندي زن مسلمان ايراني بتوانند با آرامش به ايفاي نقش خود مبتني بر رشد شخصیتی خودشان، خانواده و ارتقاء شأن و منزلت مقام زن و بالطبع آن اعتلای جامعه بپردازند.
وی با تاکید بر اینکه اين سخن كه پشت سر هر مرد موفق، زني بوده است ، سخني گزاف نيست، اظهار کرد: نمي توان در ميان اين همه فداكاري ها و رشادت هاي سرداران بزرگ و شهيدان والا مقام و شهداي بي نام و نشان ، نشاني از زناني سترگ و مقاوم را نديد و در نظر نياورد. زنان بزرگ در تاريخ اين سرزمين بوده و هستند ، هر چند كمتر نامي از آنان در صفحات تاريخ ثبت شده باشد.