خوزستان نامی آشنا نه فقط برای ایران بلکه برای تمامی برنامه ریزان و علمای اقتصادی جهان است ؛ از سویی دیگر این اهمیت نه فقط بخاطر نفت ؛بلکه بخاطر موقعیت جغرافیایی ،منابع آبی ؛ تنوع انسانی و زمینهای هموار وجلگه ای و حتی تنوع آب و هوایی خاص و زیر ساخت های اجتماعی آن باعث گردیده از دیر باز و حتی با کمی اغماض ؛تاکنون سرآمد سایر مناطق کشور شود ،بطوریکه در خصوص سرمایه گذاری در آن با ایالت کالیفرنیای آمریکا در یک تراز موقعیتی قرینه سازی میشد.

در خوزستان است که حسب مطالعات اقتصاددانان و حتی استراتژیست ها توسعه یکپارچه قابل تحقق است ، استانی که پنج رودخانه مهم از قبیل کارون ،دز ،کرخه، جراحی و هندیجان علیرغم نامهربانیهای صورت گرفته هنوز و هر چند بی رمق در جریان هستند ، با مدیریت صحیح میتواند غله یک کشور پهناوری مثل ایران را تامین نماید ؛ وجود گاز و نفت که تا سال ۱۹۵۴ حدود یک چهارم انژری مربوطه در آن تولید میشد ، و اکنون بالاترین ذخایر نفت و گاز دنیا را دارد ؛باعث شده از گذشته و بخصوص از زمان شروع برنامه های اقتصادی نوین و نوگرایی در عمران و آبادانی جزئ استانهای با درجه اولویت اول مد نظر قرار گیرد.

دکتر ابوالحسن ابتهاج مغز متفکر اقتصادی ایران در دهه بیست و سی شمسی و موسس سازمان مستقل برنامه و بودجه که نقش عمده ای در نوسازی اقتصاد و عمران کشور در آن سالها داشت و نیز بخاطر کاردانی و تخصص مشاور اصلی و ثابت صندوق بین المللی پول مستقر در واشنگتن ،ظرفیت و اهمیت خوزستان را بخوبی شناخت ،و یکی از مهمترین برنامه های او علیرغم مخالفت بسیاری از نمایندگان مجلس شورای ملی و حتی شخص نخست وزیر توسعه خوزستان و محوریت این استان برای پیشرفت سایر مناطق کشور را مد نظر قرار داد.

ابتهاج شاید اولین منصب دار ایرانی بود که توانمندیهای خوزستان را درست تشخیص داده بود و برای آن توسعه جامعی که بر گرفته از عمران سرزمین تنسی در آمریکا بود را کلید زد ؛بطوریکه برای برنامه های پیش بینی شده از قبیل سد دز و ۱۲ سد دیگر و آبیاری سرزمینهای استان بعد از بازدید نماینده صندوق بین المللی پول بلافاصله اعتبارات مورد نیاز تامین میگردد، جالب اینکه پیش بینی سدها بجز مهار سیلاب و تولید برق در جهت هدف کلانی تحت عنوان آبیاری دشت های خوزستان مد نظر قرار داده شده و در آن زمان همین مقدار آب نیز کفاف زمینهای پیش بینی شده را نداده و یکی از دغدغه های برنامه ریزان طرح را موجب میشود.

از نظریات و مطالعات بعمل آمده برداشت میشود که آقای ابتهاج اصرار داشت که مردم منطقه از منافع حاصل از توسعه بهره مند شده و توسعه پایدار را در رضایتمندی اقتصادی مردم بومی مناطق میدانست .هر چند با خروج ابتهاج از سازمان برنامه و مخالفت بسیاری از نمایندگان بخاطر سرمایه گذاریهای کلان در خوزستان طرح توسعه یکپارچه این استان ابتر ماند ، اما در دوره مذکور استان خوزستان از نظر آبادانی ؛ اشتغال ، صنعت و کشاورزی با هیچ استان دیگری قابل مقایسه نبوده و گل سرسبد استانها محسوب می شد.

برچسب ها: فاضل خمیسی ، توسعه ، خوزستان ، شوشان

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه