- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
دکتر حسن دادخواه
سالگرد قیام پانزدهم خرداد ۱۳۴۲ و سالگرد ارتحال بنیانگذار و معمار انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی ایران، فرصت و دستاویز خوبی برای واکاوی نهاد " روحانیت" و " مردم" به عنوان دو عنصر کلیدی در دو مناسبت یاد شده و بازشناخت نوع پیوند میان این دو عنصر است، چنانکه تحلیل نهضت پانزدهم خرداد، بدون شناخت این دو عنصر، ناقص و ناتمام است.
تاریخ معاصر کشورهای اسلامی و تاریخ معاصر در کشورمان، نشان داده است که بخش قابل توجهی از بدنه روحانیت اسلام و بویژه روحانیت شیعه، همواره مدافع مردم در برابر حاکمان مستبد و وابسته، بوده است و در بزنگاه های تاریخ توانسته است با بسیج توده های مردمی علیه استعمار و کارگزاران داخلی ان در کشورهای اسلامی، موجبات استقلال نسبی و موقتی سیاسی و مقاومت در برابر فشارهای بیرونی را فراهم بیاورد. این بسیج توده ای، حاصل پیوند معنوی و رابطه نزدیک میان بخش قابل توجهی از بدنه روحانیت با توده های مردم و طبقات فرودست و میانه جامعه بوده است. مردم نیز به رغم تنگناهای اقتصادی و اجتماعی خویش همواره از نهاد روحانیت برای بزنگاه های روزگار، صیانت کرده و از ایشان پشتیبانی نموده اند.
بر این پایه، ملاحظه می شود که دفاع بدنه روحانیت از مردم در برابر فشار و زورگویی های حاکمان در کشورهای اسلامی و ایران، راز و رمز استمرار و قوام پیوند میان مردم و روحانیت بوده است.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و برپایی نظام سیاسی مبتنی بر جمهوری اسلامی در کشورمان، نام و جایگاه بدنه روحانیت با انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی در هم امیخته و تنیده شد و بدنه روحانیت در قالب دو " نقش" در هم تنبده شده، ظاهر و متجلی گردید. اگر تا پیش از پیروزی انقلاب، بدنه و سازمان روحانیت، تنها به عنوان کارشناسان و عالمان دینی و متخصصان اعمال و مناسک مذهبی، پناهگاه و مورد رجوع مردم در هنگام دادخواهی بودند، پس از پیروزی انقلاب، در نقش رهبران و سیاست مداران و تصمیم سازان راهبردی جامعه و کشور نیز ظاهر شدند و رتق و فتق کلیه امور مردم به نوعی به انان وابسته شد.
دوران نزدیک به چهار دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی و برپایی نظام سیاسی جمهوری اسلامی شاهد حوادث و اتفاقات بس مهمی بود که نشان دهنده همان رابطه سنتی و معنوی میان مردم و روحانیت بود. اغاز و پایان جنگ تحمیلی و دهها اتفاق کوچک و بزرگ دیگر با همه تلخی ها و شیرینی هایش نشان داد که ظرفیت رابطه میان این دو عنصر کلیدی همچنان می تواند گره گشای مشکلات و عامل پیش برنده مردم و کشور از گردنه های سخت و ناهموار باشد.
ناگفته پیداست که برداشت های منفی و پاره ای ناامیدی و دلخوری های مردم از بدی اوضاع کشور، نمی تواند در نوع رابطه میان مردم و روحانیت بی تاثیر باشد. به زبان دیگر، مردم خواه و ناخواه بخش هایی از ناملایمات زندگی و معیشت متعارف خویش را برامده از عملکرد مسئولانی می بینند که در کسوت روحانیت مشغول انجام وظیفه و خدمت هستند.
با این وجود، نگارنده بر این باور است که مردم، همچنان بهترین ملجا و عامل صیانت از بدنه اصیل و ریشه دار روحانیت به شمار می ایند و روحانیت نیز باید نیک بداند که هیچ پناه و قدرتی نمی تواند به اندازه قدرت مردم، از ایشان صیانت کند و قدر و منزلت این نهاد معنوی را پاس بدارد و اینده انان را تضمین کند.
از این رو، بر کلیه افراد روحانی و مقامات تاثیرگذار و تصمیم گیرنده در این نهاد تاریخی و معنوی لازم است تا از بروز شکاف و رخنه و فاصله میان دیدگاه های اجتماعی و سیاسی با رویکردهای عامه مردم و بویژه نخبگان و روشنفکران جامعه جلو گیری کنند و اجازه ندهند که اتفاقات روزانه و گذرا، به مرزبندی میان بدنه روحانیت و مردم منجر گردد.
