طی یکی دو هفته اخیر خوزستان در صدر اخبار رسانه ها بوده است، اولین دلیلی که خوزستان را به صدر اخبار رساند ماجرای کش دار درگیری های روستای پتک است. ماجرایی نیز که کمک کرد خوزستان در صدر اخبار بماند به خرابی سیستم سرمایشی خوابگاه دختران دانشگاه شهید چمران اهواز بر می گردد.

در همین ماجرای خوابگاه دختران با وجود آنکه بودجه لازم برای تعمیر و ساماندهی سیستم سرمایشی اختصاص داده شد، رئیس دانشگاه به دلیل پیش بینی نکردن گرم شدن هوا آن را به بعد از پایان ترم موکول کرد، یعنی گرمای اهواز که با اسم شهر عجین شده است نیاز به پیش بینی از سوی رئیس عالی ترین مرکز آموزشی استان دارد.

اگر مساله خوابگاه دختران یک معضل کوتاه مدت از سوء مدیریت باشد، درگیری های روستای پتک حاصل یک سوء مدیریت دو ساله و میان مدت است، حاصل این سوء مدیریت بیش از هفده کشته و تعداد بالای زندانی و فراری است. در کنار این ارقام تاسف بار کودکان و زنان بی سرپرستی هم وجود دارد که از نحوه گذراندن زندگی آنها اطلاعات چندانی در دسترس نیست.

آیا دو سال زمان کمی است تا بتوان یک نزاع طایفه ای را قبل از آنکه چنین ابعادی بگیرد کنترل و مهار کرد؟ در طی این دو سال آنقدر فرصت بود که با یک کار کارشناسی ریشه درگیری ها را شناخت و با کمک معتمدین منطقه و نیروهای امنیتی بحران را خاموش کرد. بحرانی که در وهله اول زندگی اهالی درگیر نزاع را به تباهی کشانده است و در وهله دوم چهره ای خشن و ناامن از استان به کشور و دنیا مخابره کرده است.

اگر یک مدیر آشنا و توانمند به مسائل در منطقه وجود داشت، به جای آنکه حل شدن ماجرا را به زمان بسپارد و نظاره گر خونین تر شدن درگیری ها باشد، برای حل موضوع چاره اندیشی می کرد. هر چند هنوز که هنوز است درک درستی از درگیری ها نشده است و بیم آن می رود با ورود طوایف جدید به درگیری ها شهرها و روستاهی بیشتری در این نزاع بسوزند.

این دو مورد تنها نمونه هایی از مدیریت حوادث در خوزستان است، در کنار این موارد؛ مشکلات مربوط به مسائل زیست محیطی و ریزگردها، آب و فاضلاب، ورشکستگی صنایع، نرخ بالای بیکاری، وضعیت معیشت تلخ، امکانات اولیه شهرها و در نتیجه روستاهای بی روح را مدیریت بلند مدت در این استان اقتصادی ایجاد کرده است.

برای رهایی از وضعیت موجود باید به این باور برسیم که انسان محور توسعه است، اگر غیر از این باشد استانی با ویژگی های خوزستان باید آرمانشهری باشد که در کتاب ها مثال زده شود نه اینکه جهنمی باشد که نخبگانش مهاجرت می کنند و شهروندانش در ابتدایی ترین نیاز خود که همان محیط زیست سالم و امکانات اولیه زندگی مثل آب و برق است مانده باشند. باید به این باور برسیم که تنها دلیلی که باعث شده است خوزستان چنین درمانده باشد مدیرانی هستند که تنها برچسبی از مدیریت را دارند.

در بین این همه غم و اندوه خبر مسرت بخش آن است که با همکاری و پیگیری استاندار، نمایندگان مجلس و عنایت دولت بودجه عمرانی استان رشدی ۱۰۷ درصدی نسبت به سال قبل داشته است و برای مهار ریزگردها و آب و فاضلاب و .. نیز بودجه هایی اختصاص داده شده است. این ارقام آنقدر در سخنرانی ها و نشست های مسئولین تکرار شده است که قاطبه مردم در انتظار یک سال خاص و گره گشا برای استان هستند.

با همه این تخصیص ها نگرانی که وجود دارد این است که با کدام مدیران قرار است این بودجه ها عملیاتی شوند، آیا مدیری که توانایی پیش بینی گرمای اهواز را ندارد قادر است چنین مبالغی را مدیریت کند، یا مدیرانی که یک درگیری محلی کوچک را به یک نزاع خونین تبدیل کرده اند؟ شاید هم مدیرانی که با کم کاری و مسئولیت گریزی باعث و بانی مرگ کودکی سه ساله در فاضلاب اهواز شدند.

پس در وهله اول لازم است که عالی ترین مقام اجرایی استان به پشتوانه انتخابات ۲۹ اردبهشت و مطالبات مردم، مدیران نالایق و فاقد توانایی مدیرتی را شناسایی و بدون رودربایستی کنار بگذارد و تفکری نو و خلاق را در مدیریت استان جاری کند، این مدیریت نو کمک می کند تا فرصت التیام حداقلی درد ها از بین نرود. در غیر این صورت با چنین مدیرانی که تنها نمونه ای از آنها آورده شد هدر رفت سرمایه را خواهیم داشت و در پایان سال به جای تبریک موفقیت ها، چرایی شکست ها را بررسی خواهیم کرد.

برچسب ها: مرتضی آژند ، خوزستان ، مدیران ، پتک ، باغملک ، دانشگاه ، خوابگاه ، اعتراض ، چمران

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه