اینستاگرام شوشان
شوشان تولبار
آخرین اخبار
اینستاگرام شوشان
شوشان تولبار
کد خبر: ۷۳۰۴۵
تاریخ انتشار: ۱۷ تير ۱۳۹۶ - ۰۹:۵۲
نوشتاری از عبدالرحیم سوارنژاد / باید نگرش مدیریتی را از شکل سازمان دولتی به سازمان یاد گیرنده تغییر داد
کدام رفتار و تصمیم گیری سیاسی چنین شرایطی را به وجود آورده است که منتج به انزوای نیروی انسانی و عدم مشارکت...
شوشان / عبدالرحیم سوارنژاد

خوزستان امری مجهول نیست که برای شناخت آن دنبال فرمولی خاص افتاد. برای همه اهل خرد، برنامه ریزان، صنعتگران ، مورخان، رزمندگان،عالمان دینی و اندیشمندان از منظر اهمیت استراتژیک نامی آشناست ، ظرفیت و استعدادها همراه با فرصت های فراوان در آن نهفته است اگر مدیریت منطقی در به فعل در آوردن این ظرفیتها اعمال شود پاسخگوی نیاز اقتصاد کل کشور است ، ولی چرا بهره مندی از منابع و وضعیت معیشتی مردم زیبنده نیست؟! مشکل کجاست؟ دریا؟ کوه ؟ جلگه ؟جاده ؟رود ؟ نفت ؟ گاز ؟ صنعت ؟ آموزش ؟ نیشکر ؟بندر ؟ نخیلات؟ زراعت؟سد؟ نیروگاه؟ آثار ثبت جهانی؟

کدام رفتار و تصمیم گیری سیاسی یا امنیتی چنین شرایطی را به وجود آورده است که منتج به انزوای نیروی انسانی و عدم مشارکت اجتماعی و بی رغبتی سرمایه گزاران را با خود داشته است؟

پاسخ به این پرسش ها منوط به مطالعه جامع و شناسایی عوامل بازدارنده توسعه است با یک مرور کوتاه بر رفتار دولتمردان به آسانی و با ظرافت ، از رازها و رمزهای ناسازگارپرده برداری می شود و آفات مزمن آشکار میگردند و می توان در این کشف با درایت گام برداشت.

 معتقدم درد و آفت عدم توسعه در استان پدیده ای به نام تملق است و اگر سیستم مدیریتی از این ویروس کشنده واکسینه شود و یا مانع میدان داری آنها گردید برای حرکت شتابنده کافی است. مردم آمادگی لازم را برای همراهی دارند، گروه ها و جریانهای سیاسی به نقطه مشترکی برای استان رسیده اند ، فضای فکری فراهم است ، نفی چاپلوسان ضرورت اولویت دار است.

متملقان با یک پیشنهاد پر از واژه های نو و با سبک و سیاق دلسوزانه و ادبیاتی مناسب با اردوگاه فکری مخاطب می آیند تا باور شوند و با لطایف الحیل و زیرکانه ورودی های مدیریتی را به خدمت می گیرند و مسیر را برای اعمال قدرت خویش و تقویت لابی های خودساخته هموار می کنند و سیستم جز تمکین و جمع کردن حاشیه های خروجی از فشار عملکرد شان راهکاری ندارد و در نهایت با اسارت در دام حاشیه ها، متن فراموش می گردد و درب بر همان پاشنه سابق خواهد چرخید و هزینه های مردم در این چرخه ناصواب تصاعدی افزایش می یابند.

باید نگرش مدیریتی را از شکل سازمان دولتی به سازمان یاد گیرنده تغییر داد و گرنه هر عزل و نصبی یا نوآوری به جز کناره گیری بخشی از نیروهای فکری و ایده ها از درون مجموعه عاید دیگری ندارد! که پراکنده نمودن نیروی انسانی ماهیت فکری و مهارت این سنخ افراد است.

متملقان مانع شکل گیری سازمان یادگیرنده هستند و به تغییر نفرات بیش از تفکرات و رویکردها می اندیشند.  همانگونه که می دانید"سازمان يادگيرنده سازماني است كه مي‌آموزد تغيير كند و متحول شود. و همانند هر گروه‌بندي واژه‌اي، مي‌تواند مانند يك شمشير دو لبه هم نقش مسكن و هم نقشي خلاق و توانا ساز را داشته باشد.

سازمان يادگيرنده تمامي قدرت فكري ، دانش و تجربه سازمان را براي ايجاد تغييرات و بهبود مستمر براي توسعه در اختيار گرفته و براي آن مديريت مي‌كند. سازمان‌ها ، زماني يادگيرنده و دانش آفرين‌اند كه استنباطاتي را از تاريخ و تجربيات خود به دست آورده و آنها را به صورت كاربردي ، راهنماي رفتارهاي‌شان قرار دهند.

برخلاف سازمان‌ هاي سنتي كه افراد در مقابل هر تغيير واكنش منفي دارند؛ در چنين سازمان‌هايي افراد، همواره سعي دارند در حال تغيير و تحول باشند و در عين حال به عامل سرعت هم توجه دارند زيرا اين سرعت تغييرات است كه باعث واكنش مي‌شود و تغيير تدريجي به عنوان يك عامل تهديد‌كننده به حساب نمي‌آيد. اينگونه سازمان‌ها با محيط سازگار نمي‌شوند بلكه همواره محيط را با خود سازگار و هموار مي‌كنند. پيتر سنگه، نظريه‌پرداز اصلي سازمان يادگيرنده، پنج اصل را در ارتباط با ايجاد سازمان يادگيرنده از قبيل توانايي‌هاي فردي ، مدل‌ها و الگوهاي ذهني ، چشم‌انداز و آرمان مشترك ، يادگيري جمعي و تفكر سيستمي مورد توجه قرار مي‌دهد و تاكيد مي‌دارد كه توجه به هر كدام از زمينه‌هاي فوق مي‌تواند بستر لازم جهت شكل‌گيري سازمان يادگيرنده در يك سازمان را فراهم كند." 

همه مدیران و عدم توفیق در اجرای برنامه ها را متملقان به زمین زدند ، استان گرفتار متملقان  کنوکارپوس صفت است ظاهر شادابی دارند و فضای بصری مناسبی ایجاد می کنند اما هم تنگی نفس می دهند و هم آلرژی زا هستند هم هیچ پرنده ای روی آنها لانه نمی کند و عوارض سختی برای سلامتی دارند و زمین اطراف را تلف می سازند و موجب مهاجرت پرندگان می شوند و محصولی نمی دهند ! کنوکارپوس در گرمای داغ بیشتر سربلند می شوند و به بالا می روند و حس بالا خواهی آنان چشم ها را فریب می دهد ، متملقان کانی کارپوسی عامل تاراج منابع هستند، دعا کنیم مدیران در اسارت تملق گرفتار نشوند آمین یارب العالمین.

نام:
ایمیل:
* نظر:
اینستاگرام شوشان
شوشان تولبار