عصر حاضر، عصر گفتمان های تابع عقل و عقلانیت است، عصری که حتی اعتقادات قابل کنکاش و سوال هستند، و در آن نه تنها تعمیم های دیگران بلکه تعمیم های خودی قابل پرسش اند، مطلق انگاری در باورهایی که مورد پذیرش عام نبوده از اصلی ترین عوامل منازعات بشری بشمار میآیند،.

قصد آن نیست که به مصادیق پرداخته شود، ولی همین را بس که باید ریشه تمامی جنگها و برخوردهای جوامع بشری رادر همین خود بزرگ بینی ها و رهبران برتری جو، جستجو کرد. تواضع فکری صادقانه میتواند ما را در قبول حق عام بهتر کمک نماید و در این صورت است، که فاصله های طبقاتی و حاکمیت دموکراسی مبتنی بر تعقل سریعتر و با هزینه های کمتری در جامعه پیاده میگردد، در تواضع فکری و پرهیز از استعلای اعتقادی شکاف بین دو لایه حکومت و مردم ترمیم شده و باعث میشود.

حکومت براساس خواسته های عقلانی دو طرف منهج مصلحتری را پایه ریزی کند، البته در حال حاضر که نهادهای مدنی حلقه وصل مردم و حکومت ها هستند، بهتر میتوانند با زبان تخصصی این تفاهم را ایجاد نمایند، زمان منم، منم، و من میگویم و بس!! بسر آمده، کنون دیگر حتی چیستی و ماهیت مدنی جامعه و وزن سیاسی حکومت ها تغییر و به سمت هم پوشانی واقعی بین مردم و حکومت ها پیش رفته، اکنون جامعه مدنی فقط در ساختار قانون و رضایتمندی بر گرفته از دموکراسی واقعی که در آن اعتدال و عقلانیت جز شروط آن محسوب میشود، قابل تعریف است، و میبینیم در بسیاری از دموکراسی های تندرو و ساختار شکن نه تنها اهداف تمام جامعه تامین نشده بلکه تجاوز به حقوق دیگران و تشویش آرامش مردم از آسیب های جدی آن بشمار میآید.

در گفتمانهای بشری ایجاد پیش فرض های سوگیرانه و تعصب کور و بسته در نظام عقیدتی باعث میگردد، حس برتری جویی و بدبینی نه تنها پیشبردی را در گفتگوهای مدنی نداشته باشد، بلکه موجب سر باز شدن زخم های قدیمی گردد. خردمندان امروزی در هر گروه انسانی که قرار بگیرند، میدانند که حیات طیبه و مسالمت آمیز از جاده تعقل و پذیرش سایر هویت ها میکذرد، و حذف، تقابل یا ندیده گرفتن سایر گروه های بشری، خشونت را نه تنها تسری میدهد، بلکه بذر بی اعتمادی را در کانونهای نظریه های اجتماعی می پراکنند، در اینکه به جهل خود معترف باشیم و بر اساس این اعتراف دراندیشیدن مطلق العنان نگردیم، خود بهترین تواضع فکری است که میتوان بی طرفانه به سایر اندیشه ها پرداخت.

البته سوگیری مغرضانه و بی طرفی سفسطه گرانه که امروزه بصورت بسیار ماهرانه در مدیریت ها و دیالوگها شاهد آن هستیم، از موانع جدی استقرار یک نظام تفاهم گرا بحساب میآید، اعتقاد به سیال بودن فرهنگ و حتی باورها و احترام به گفتمان و بینش های دیگران موجب میگردد، گفتگوی مبتنی بر اصل منطق مداری جای برخوردهای متعصانه و بسته بنشیند.

برچسب ها: فاضل خمیسی

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه