امروز اول ماه مهر است، اول پاییز است، دوم محرم است و دومین روز از هفته دفاع مقدس است. حرمت و حریم دهه ی عاشورا، محرم و هفته دفاع مقدس را گرامی می دارم.
اما امروز بزرگترین همایش فرهنگی و آموزشی کشور است. به این دلیل که همه ی توجه ها به سمت فرهنگ است. همه نگاهها به سوی افق رنگین کمان آینده است. روز اضطراب کودکان ایران است. اینکه معلمانشان کیستند؟ اینکه همکلاسیهای آنها چه کسانی هستند؟ اینکه روی کدام نیمکت کلاس بنشینند؟ خانواده ها درگیرند، معلمان مشغولند، تلفن های آموزش و پرورش یک ریز زنگ می زنند. دانشجویان جدید با هزاران امید غریبانه آدرس دانشگاه را می پرسند. مادران از قبل آمادگی و کنکور تا امروز تسبیح به دست و زمزمه ی دعا فرزندانشان را همراهی می کنند. معلمان با جاذبه و دافعه ی کهنه - عشق و معیشت - امروز سراپا هستند. شهر قفل شده است، همه جا ترافیک است.
امروز اول مهر است. آغاز یک سال تحصیلی. تلخی و شیرینی های امروز هرگز فراموش شدنی نیست. همه ی ما امروز را به یاد داریم. خدایا امید و نشاط را به جامعه ی ما ارزانی بدار.*