- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۱۶ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۷:۰۴
پیامبر اکرم (ص):مسافرت كنيد تا تندرست مانيد و روزى داده شويد .
امام حسین(ع): از نشانه های عالم ، نقد سخن و اندیشه خود و آگاهی از نظرات مختلف است...
امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
ابوالقاسم بهوند
انگار همین دیروز بود که صدای حاج صادق آهنگران از بلندگو، شنیده می شد: «ای لشکر صاحب زمان ...» و طنین نینوایی صدا در بچه های غیرت، شوری و نوایی. چه ذوقی و چه حرارتی، دعوتی که همه می خواستند بروند.
شیفتگان راه، با خوشحالی تمام پیشانی شهادت می بستند و ایستاده برایمان دست افتخار تکان می دادند. صادق و بی ریا برای دفاع از خاک میهن و برای بازپس گیری مام میهن به «طلاییه ی دفاع» و «شلمچه ی جان» می رفتند و خودشان می شدند همه کاره و بی سیم چی عشق، دیده بان نبرد و با سزاواری تمام در باور اعتماد فرمانده ی دفاع.
یکی تدارکات چی بود، یکی سقای آب می شد و آن یکی هم مهمات بر جان می بست و جان می نهاد و دیگری هم می شد جاده صاف کن راه و...
گلوله ی شب را در بیداری وجودشان می یافتند و خانه و زندگیشان می شد خاک سنگر. با بیلچه های دلشان، چاله ی عشق می کندند و آسمان جنگ می شد سقف سنگرشان. هیچ چیز در قبال رفتن و ماندن و جان نثاریشان نمی خواستند، شور می آفریدند و بر تن پاره ی میهن، بوسه ی عشق و بر خاک سرزمین سر می گذاشتند.
براستی که هنوز هم همان فرهنگ مردمی جبهه و دفاع می تواند بیدارمان کند. هنوز هم سرودِ دفاع، اخلاص و باهم بودن را یادمان می آورد و هنوز هم خاطره ی جان دادن سربازی و شهادت عزیزی ما را میخکوب خود می کند. که یادمان داده اند :
"چو ایران نباشد تن من مباد/ بدین بوم و بر زنده یک تن مباد"
آری.« به رسم غیرت و ایستادگی مردان و زنان، شهر و دیار امن شد》 و به پاس همراهان حضور درخت ایران سرسبز و سربلند...
