- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
ابوالقاسم بهوند
انگار همین دیروز بود که صدای حاج صادق آهنگران از بلندگو، شنیده می شد: «ای لشکر صاحب زمان ...» و طنین نینوایی صدا در بچه های غیرت، شوری و نوایی. چه ذوقی و چه حرارتی، دعوتی که همه می خواستند بروند.
شیفتگان راه، با خوشحالی تمام پیشانی شهادت می بستند و ایستاده برایمان دست افتخار تکان می دادند. صادق و بی ریا برای دفاع از خاک میهن و برای بازپس گیری مام میهن به «طلاییه ی دفاع» و «شلمچه ی جان» می رفتند و خودشان می شدند همه کاره و بی سیم چی عشق، دیده بان نبرد و با سزاواری تمام در باور اعتماد فرمانده ی دفاع.
یکی تدارکات چی بود، یکی سقای آب می شد و آن یکی هم مهمات بر جان می بست و جان می نهاد و دیگری هم می شد جاده صاف کن راه و...
گلوله ی شب را در بیداری وجودشان می یافتند و خانه و زندگیشان می شد خاک سنگر. با بیلچه های دلشان، چاله ی عشق می کندند و آسمان جنگ می شد سقف سنگرشان. هیچ چیز در قبال رفتن و ماندن و جان نثاریشان نمی خواستند، شور می آفریدند و بر تن پاره ی میهن، بوسه ی عشق و بر خاک سرزمین سر می گذاشتند.
براستی که هنوز هم همان فرهنگ مردمی جبهه و دفاع می تواند بیدارمان کند. هنوز هم سرودِ دفاع، اخلاص و باهم بودن را یادمان می آورد و هنوز هم خاطره ی جان دادن سربازی و شهادت عزیزی ما را میخکوب خود می کند. که یادمان داده اند :
"چو ایران نباشد تن من مباد/ بدین بوم و بر زنده یک تن مباد"
آری.« به رسم غیرت و ایستادگی مردان و زنان، شهر و دیار امن شد》 و به پاس همراهان حضور درخت ایران سرسبز و سربلند...
