محمدسعید بهوندی
شاخص های فرهنگ عمومی، شناخته شده ترین و از مهمترین و موثرترین توانمندی های عمومی افراد یک جامعه می باشند، که تقریبا تمامی تعاملات اعضای آنرا سر و سامان داده و روابط آنان را بهینه سازی نموده و تسهیل و تحکیم می بخشند.
یکی از بزرگترین و موثرترین ضعف های فرهنگ عمومی ما ایرانیان، که ریشه در تربیت کودکی و بالاخص آموزش های رسمی ما دارد، موضوع "شناخت حریم ها" و رعایت و نحوه ی برخورد با آن است. به تجربه ثابت شده است که بسیاری از ما ایرانیان، نسبت به ارزش و اهمیت حوزه ی حریم های شخصی دیگران و همچنین حد و اندازه ی حریم خصوصی خویش، آگاهی درست و حسابی نداریم و یا اگر هم داشته باشیم، رعایت آنرا مهم ندانسته و یا به بهانه های واهی مختلف به رسمیت نمی شناسیم. لذا به سهولت و راحتی به خودمان حق می دهیم که این دیوار مهم و امنیتی یعنی؛ حریم ها را ویران کرده و اقدام به عملی نمودن امیال و اغراض خود نماییم.
در کشورهای پیشرفته ای که به لحاظ آموزشی، دارای سازماندهی و مدیریت قوی و صاحب برنامه و حساسیت بالا می باشند، یکی از مهمترین و حساس ترین خط قرمزها که بشدت در مقابل رد شدن و نادیده گرفتن آن، چه با کمک و همکاری عامه ی مردم و چه با حمایت قانون و دستگاههای مجری و مرتبط، عکس العمل مناسب و سریع نشان داده و برای زیر پا نهادن آن، بدون کوچکترین گذشت و اغماضی مجازات های سنگینی را اعمال می نمایند، موضوع حریم های خصوصی افراد می باشد. ولی متاسفانه در کشور ما، علیرغم تصریح قانونی و به رسمیت شناختن و مهم و با اهمیت دانستن آن به سهولت و فراگیر شکسته شده و موجبات عدم احساس امنیت و آرامش و آسایش مردم را فراهم می آورد. هیچ عاملی مانند تجاوز به حریم های خصوصی مردم به هر شکل و اندازه، تحت هر نام و بهانه و در هر کجا و موقعیت، نمی تواند شرایط و محیط زندگی را دچار ناآرامی، استرس، اضطراب، نگرانی و مشکل نماید.
خانواده بعنوان عالی ترین و مهمترین و حساس ترین رکن تربیتی، و دستگاه های آموزشی و فرهنگی خصوصا آموزش و پرورش بعنوان مهمترین و فراگیرترین و زیربنایی ترین رکن آموزشی جامعه، وظیفه دارند نسبت به آموزش شناخت حدود و ثغور و اهمیت حیاتی این حریم ها، حساسیت لازم را عملا نشان داده و بر پایه ی برنامه های علمی، منطقی و مهمتر از آن اجرای بدون نقص و مستمر، آنچه در این راه مورد نیاز است را در اختیار فرزندان کشور قرار داده تا به مرور زمان و با تربیت نسل هایی آگاه و مسئول در این خصوص، فرهنگ عمومی فعلی که به شکلی مزمن و تاریخی از کمبود شاخص های فرهنگ عمومی، خصوصا شناخت و رعایت حریم های خصوصی مردم رنج می برد، اصلاح گردد.