علی اشرف به یقین و به زعم این قلم یگانه بود؛ چه به رفتار و چه در نوشتن‌هاش. او را نمی‌توان در تذکره‌ها و یادنامه‌ها کنار خیلی‌ها نشاند الّا معدودی چون احمد محمود و قطعا برادرش؛ برادر بزرگش صمد بهرنگی.

از نویسندگان مهم روزگار ما بود. بخش بزرگی از ادبیات داستانی را معلمی کرد بی‌ادعا و هیاهو و کارگاه و عکس و مصاحبه‌ها.

هرگز هراس آن نداشت که او را داستان‌نویس سنتی بدانند. هرگز سودای آن نداشت که به روز بنویسد و مثلا از غافله عقب نماند و پست مدرن بخوانندش. راه و روش خود را در ادبیات تبدیل به آیینی شخصی کرده بود.

اگرچه ویرجینیا وولف را می‌شناخت و جویس را اما اعتقادش بر این بود که ماکسیم گورکی و جک لندن و جان اشتاین‌بک هم نویسندگانی بزرگ‌اند و خود سلیقه‌ای منفرد داشت و چهره‌ای مستقل که همین او را برجسته می‌کرد از دیگران.

دوستی از دوران کودکی داشتم به نام حمید جوانمرد. استعدادی خوب بود در سینما و ادبیات. دو داستان بلند نوشت به نام بی‌کاران و چکش. سال پنجاه و نه داستان‌ها را دادیم علی اشرف خواند و تشویق کرد و از انتشارات نگاه خواست حمایت کند. دو کتاب دوستم حمید جوانمرد چاپ شد.

حمید دیگر ننوشت. خودش را مبتلا کرده بود. عاقبت به دست خود تلف شد در شبی سرد و زمستانی به کنج کوچه‌ای بن بست و به خاک شد بی نام و بی‌نشان. علی اشرف به شور می‌نوشت و در این شور بود که عرصه‌ای آفرید به نام سال‌های ابری که همیشه می‌توان خواندش.

به هر حال، قلم او از خانه روشنان ادبیات ما است. او رفته امروز. برادرش دولت‌آبادی را تنها گذاشته و ما را. او رفته امروز و جهان تهی‌تر شده و خالی‌تر و تنها این کلام می‌توانم بگویم که علی اشرف جان، من نگرانم که مبادا خانه‌ات سرد باشد. تنها چراغ راروشن کن. من هم در راهم.»

توضیح این که علی‌اشرف درویشیان، داستان‌نویس پیشکسوت کشورمان، روز پنجشنبه (چهارم آبان 96) بر اثر بیماری در سن ۷۶ سالگی دار فانی را وداع گفت.

علی‌اشرف درویشیان، داستان‌نویس و پژوهشگر حوزه ادبیات عامه، سوم شهریورماه ۱۳۲۰ در کرمانشاه به دنیا آمد.

از این نویسنده پیشکسوت آثار متعددی منتشر شده است که «بیستون»، «آبشوران»، «فصل نان»، «همراه آهنگ‌های بابام»، «گل طلا و کلاش قرمز»، «ابر سیاه هزارچشم»، «روزنامه دیواری مدرسه ما»، «رنگینه»، «کی برمی‌گردی داداش جان»، «آتش در کتابخانه بچه‌ها»، «چون و چرا»، «داستان‌های محبوب من» (با همکاری رضا خندان مهابادی)، «سلول ۱۸»، «سی‌ودو سال مقاومت در زندان‌های شاه» و «افسانه‌ها و متل‌های کردی» از آن جمله‌اند.

«سال‌های ابری» (۲ جلد)، «درشتی»، مجموعه ۲۰ جلدی «فرهنگ افسانه‌های مردم ایران» (با همکاری رضا خندان مهابادی)، «واژه‌نامه گویش کرمانشاهی»، «یادمان صمد» (صمد بهرنگی)، «شب آبستن»، «از این ولایت»، «قصه‌های آن سال‌ها»، «هفت مرد، هفت داستان»، «خاطرات صفر خان» (صفر قهرمانیان) و «دانه و پیمانه» (با همکاری رضا خندان مهابادی) نیز از دیگر آثار این نویسنده و پژوهشگر هستند. علی‌اشرف درویشیان در دهمین دوره جایزه ادبی هوشنگ گلشیری تقدیر شد.

برچسب ها: علی‌اشرف درویشیان

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه