تابناک درگزارشی نوشت: جامعه پزشکی باید رقمی نزدیک به 800 میلیارد تومان مالیات بدهد، در حالی که دست آخر رقمی که پرداخت میکنند، نزدیک به 200 میلیارد تومان است؛ یعنی سهم 600 میلیارد تومانی پزشکان از فرار مالیاتی در کشور.
هر چه دولتمردان بر توسعه زیرساخت های ارتباطی و برنامه های متعدد توسعهای در این عرصه تأکید دارند و به واسطه تغییرات حاصل آمده در این عرصه، تغییرات محسوسی در سبک زندگی مردم کشورمان دیده میشود، برخی قشرهای پردرآمد جامعه از شرایط ناراضی تر میشوند؛ امثال برخی از پزشکان که تمایلی به شفاف شدن درآمدهایشان ندارند.
پزشکانی که منشی های مطب هایشان یک جمله ثابت را در مکالمه با هر مریض تکرار میکنند: «لطفا نقدی پرداخت کنید چون کارتخوان خراب است!»؛ جمله ای که معمولا به پیوست آن آدرس دستگاه های خودپرداز مجاور مطب بیان میشود تا بیماران یا همراهانشان را که به زندگی مدرن خو کرده و پول نقد همراه نمیبرند، پول نقد به دست آورده و هزینه ویزیت را نقدی بپردازند.
اتفاقی عجیب که بروز آن در جامعه پزشکی که به نوعی سرآمد جامعه هستند، عجیب تر جلوه میکند و این پرسش را به وجود میآورد که دلیل گریزان بودن پزشکان از تکنولوژی پرداخت آنلاین چیست و چگونه در روزگاری که بقالی ها و مکانیکی های بین راهی نیز چندین دستگاه پوز دارند و فروشندگان دوره گرد و حتی دستفروش های مترو این امکان را به مشتریانشان ارائه میدهند که با استفاده از کارت های بانکی، پرداخت وجه کنند، دستگاه پوز بسیاری از مطب ها در بهترین نقاط اغلب شهرها خراب است؟
پرسشی که پاسخ آن به ترس پزشکان از مشخص شدن درآمدهایشان بازمیگردد؛ ترس از اینکه نهادها و افراد مختلف بتوانند سری به حساب بانکی پزشکان بزنند و دریابند که درآمد روزانه، ماهانه و سالانه ایشان چقدر است؛ درآمدی که اگر مشخص شود، عواقب بسیاری برای پزشکان به دنبال دارد و ممکن است ضرباتی جبران ناپذیر به برخی از پزشکان وارد نماید، به ویژه آن دسته از پزشکان که درآمدشان به زیرمیزی و آفت هایی از این دست آلوده است.
البته شفاف شدن درآمدهای مالی نگرانی اصلی آن دسته از پزشکان که از خودپرداز گریزانند نیست، بلکه موضوعی که موجب شده، برخی از این افراد دارای درآمد بالا از شفاف شدن درآمدشان حذر کنند، مالیات است؛ مالیاتی که هرچند کارمندان و کارگران توان گریز از آن را ندارند و مردم عادی در تمام مبادلات روزانه خود، سهم آن را پرداخت مینمایند، اما برخی به روش های مختلف از پرداختش شانه خالی میکنند.
امثال پزشکانی که از منشی های مطب هایشان میخواهند به دروغ از خرابی دستگاه های پوز به مراجعان بگویند تا پول نقد از ایشان دریافت کرده و به این شیوه، مشتشان مقابل نهادهایی مانند سازمان مالیات بسته بماند. وضعیتی که موجب شده پرداختی مالیات توسط پزشکان، یک چهارم مقداری باشد که باید این قشر مالیات دهند؛ یعنی فرار 600 میلیارد تومانی پزشکان از پرداخت مالیات.
صحبت درباره درآمدی بسیار هنگفت است که تنها سهم مالیات آن 800 میلیارد تومان میشود اما یکی از برخوردارترین اقشار جامعه -یعنی پزشکان- از پرداخت آن شانه خالی میکنند، نه وزارت بهداشت و نه هیچ نهاد دیگری توجهی به قانون شکنی ایشان ندارد و تلخ آنکه رنجش بر دوش بیماران است؛ رنج دریافت وجه نقد توسط بیماران یا همراهان بیمار که به مطب پزشکان مالیات گریز مراجعه میکنند و هیچ کسی حامی شان نیست.