زلزله تهران و پیشنهادی برای کاستن از جمعیت پایتخت

امید حلالی 

زلزله ۵.۲ ریشتری تهران و قفل شدن پر جمعیت ترین کلانشهر کشور به علت هجوم مردم برای خروج از منازل بار دیگر آسیب پذیری این شهر مهم و پایتخت کشور را در مقابله با حوادث طبیعی و غیر طبیعی نشان داد.

قابل ذکر است که کارشناسان طی دو دهه گذشته پیش بینی یک زلزله قریب الوقوع در مقیاس قوی را در تهران داده اند و وقوع چنین زلزله هایی می تواند درآمد و مقدمه ای برای حادثه بزرگ تر باشد.

لذا تا وقت باقی ست عاقلانه تر آن است که نسبت به تغییر الگوی استقرار جمعیت کشور که بیشتر آنها در کلانشهر ها ساکن هستند و در عوض شهرها و روستاهای کشور جمعیتی اندک یافته اند، اقدام نمود. این موضوع خاصتا می بایست در رابطه با تهران صورت گیرد و نهادهایی که استقرار آنها در تهران ضرورتی ندارد را به سایر مناطق کشور منتقل کرد.

به طور مثال می توان مراکز و نهادهای عمده دینی کشور مانند سازمان تبلیغات اسلامی، انتشاراتی ها و .... را به استان قم منتقل کرد، وزارت نفت را به خوزستان آورد چرا که عمده کارهای نفتی کشور شامل استخراج و صادرات از این استان صورت می گیرد، سازمان شیلات را به هرمزگان یا گیلان فرستاد و ....

تهران باید خلوت شود چرا که بخش اعظم بودجه کشور صرف اداره این کلانشهر می شود به بهای ایجاد فاصله و نابرابری خدمات نسبت به سایر شهرها و اینکه این شهر به شدت در مقابل حوادث آسیب پذیر است.

باید در نظر داشت که وقوع زلزله ای در مقیاس بالاتر از ۷ ریشتر در تهران که ممکن است گزینه ای محتمل باشد و خسارات و تلفات گسترده ناشی از آن در شهری که حدود یک پنجم جمعیت کشور و قریب به اتفاق نهادهای حاکمیتی را در خود جای داده است از هم گسیختگی قدرت مرکزی کشور و سیستم اداری را باعث می شود که علاوه بر جنبه های خسارت جبران ناپذیر به حدود یک پنجم نفوس کشور موضوعی بسیار خطرناک برای امنیت ملی ایران خواهد بود.

بجاست که عقلای کشور حتا اگر توافقی بر جابجایی پایتخت ندارند لیکن برای رعایت احتیاط و افزایش قدرت پدافند غیر عامل نسبت به کاهش جمعیت پایتخت اندیشه کنند تا جلوی خسارات احتمالی جانی و مالی هموطنان مان را بگیرند چرا که در حکمت است که :

"علاج واقعه را قبل از وقوع باید کرد"