در رثای شهید سید مهدی موسوی مدافع حریم زینبی (س)

امید حلالی : خبر شهادت آقا «سید مهدی موسوی» ناباورانه و عجیب بود. کمتر از یک سال و نیم قبل در دفتر روزنامه خدمت این بچه محل پر تلاش و عزیز دیگری مرحوم علی بحرکانی بودیم که ایشان هم در مشهد مقدس و در سالروز شهادت امام رضا (ع) به همراه 4 نفر دیگر از دوستان مسجدی شان در خواب و بر اثر عارضه گاز گرفتگی به رحمت خدا رفتند که یکی دیگر از این عزیزان نیز مرحوم مصطفی حیدری فرزند دوست فرهنگی مان حاج فاضل حیدری بود.

آخرین بار شهید سید مهدی را در سفر انتخاباتی دکتر سعید جلیلی به خوزستان دیدم. در مسجد ارشاد. من طرف دیگری کنار دوستان ایستاده بودم. با دیدن سید مهدی در آن سوی و نزدیک در مسجد به سویش رفتم. با یکدیگر مصاحفه و روبوسی کردیم. ذکر خیری کردیم از مرحوم بحرکانی جوان مودب و موقر و متین و مکتبی و قدری هم درباره مسائل روز گپ زدیم.

یکشنبه 16/4/92 پیکر شهید سید مهدی را به اهواز آوردند. آقا سید مهدی برای دفاع از حریم حرم حضرت زینب به سوریه رفته بود و در صف مدافعان عقیله بنی هاشم از شر اشرار وهابی و تکفیری و یزیدیان زمان قرار گرفته بود. آن قدر فروتن بود که بسیاری از دوستان و همشهریان از این ماجرا با خبر نبودند تا خبر شهادتش آمد. آن طور که گفتند گویا خناسان با قناسه و تک تیر نشانش کرده و او را هدف گرفته بودند.

وقتی به مسجد النبی منطقه لشکر رفتم و عکس خندان شهید را در کنار مسجد دیدم هنوز هم باورم نمی شد. سید مهدی متواضع و محجوب، فعال و فهیم با لبخندی ملیح بر لبان، اینک به دیدار حق شتافته بود. یاد دیگر شهدای محله و منطقه لشکر افتادم شهید محمد ستاره مردی، شهید ناصر بختیاری، شهید ناصر سلیمی و ... حال و هوای همان روزهای دوره دفاع برایم زنده شد که البته آنها زنده جاویدند همان طور که در کتاب خدا آمده است : «و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاء عند ربهم یرزقون»

احسنت بر غیرت عاشورایی شهید سید مهدی که برای دفاع از حرم زینبی سر از پا نشناخت و عاشقانه و عباسانه رفت. یاد روزی می افتم که خبر آمد تکفیری ها تهدید به حمله به حرم حضرت رقیه 3 ساله و نبش قبر ایشان را کردند و دیگر آن روز برایم از شب تار تیره گون تر بود و آرزو می کردم که این قیدهای دنیوی خانواده و اهل و عیال و کار و گرفتاری ها بر دست و پا نبود تا در دفاع از آن کوی و حریم جان ناقابل می دادم...

اما شهید سید مهدی قیدهای مادیت را از دست و پا برداشت، هم او که اگر در محرم 61 هجری نیز می بود قطعاً خود را به صفوف حسینیان می رسانید و انشاالله با اصحاب نینوا محشور شود ...

یاد و نامش گرامی باد

روح مان با یادش شاد