دولت منفعل نباشد

شوشان - محمد کیانوش راد : در روزهای گذشته و به ویژه بعد از اینکه برخی نارضایتی‌ها‌ نسبت به مصاحبه رئیس جمهور در تلویزیون پدید آمد مباحثی پیرامون جایگاه دولت در عرصه سیاسی ایران و فشارهایی که به دولت وارد می‌شود در محافل سیاسی مورد توجه قرار گرفته است. 

در اینکه دولت به عنوان قوه مجریه در چارچوب مشخصی می‌تواند عمل کند و اقدامات خاص خود را پیش ببرد و حتی در آن چارچوب خاص خود نیز با محدودیت‌ها‌یی برای فعالیت مواجه می‌شود هیچ گونه شک و تردیدی نیست. دولت می‌تواند با شعاری که از ابتدا مبنای راهبرد دکتر روحانی قرار گرفت و دو فاکتور تدبیر و امید را دربرمی‌گرفت اعتماد مردم را به عنوان اصلی ترین سرمایه اجتماعی خود جذب کند. بدون رودربایستی باید گفت رئیس جمهور در مصاحبه اخیر خود کمتر از آنچه که انتظار می‌رفت ظاهر شد. اینکه تحلیلگران سیاسی و اقتصادی با توجه به مولفه‌ها‌ی شرایط فعلی سخنان روحانی را مثبت ارزیابی کنند متفاوت است از اینکه توده‌های مردم بتوانند ارتباط معنادار و قلبی و مثبتی را با دولت روحانی تداوم بدهند. سرمایه و مزیت حسن روحانی در جلب حمایت‌ها‌ی گسترده مردمی است و اگر رئیس جمهور چنین سرمایه‌ای را آرام آرام از دست بدهد حتی در آن چارچوبی که دولت دارای اختیارات است نیز نمی‌تواند فعالیت‌ها‌ و اهداف خود را عملی کند. 

اگر دولت تجدیدنظر اساسی در نوع گفتمان خود با مردم انجام دهد و به تقویت و پاسخ گویی وزارت‌خانه‌‌ها‌ و استانداران خود بپردازد می‌توان امیدوار بود که سطح اجتماعی حمایت از روحانی به عنوان یک ابزار قدرت او افزایش یابد...

تا بتواند در چانه زنی و تعامل با سایر ارکان قدرت موفق گردد. نیازی نیست که دولت در بیان مشکلات خود از حالتی افشاگرانه استفاده کند اما آنچه که مردم نیازمند آن هستند صراحت، صداقت و صمیمیت در بیان مسائل است. حسن روحانی صادقانه باید مشکلاتی که به لحاظ اجرایی از ناحیه دولت و خارج از آن وجود دارد را بیان کند و با صراحت موانعی که در مقابل دولت قرار گرفته را تشریح کند. چنین اقدامی نه برای افزایش تنش بلکه برای توضیح منطقی برابر مردم است و با و فرصت تعامل هرچه بهتر مردم و دولت را فراهم می‌کند. دولت نباید در مواجهه با مشکلات و محدودیت‌ها‌ از حالت فعال به انفعالی تغییر موضع دهد. اگرروحانی همچنان فعال باشد بخش‌ها‌ی دیگر اعم از وزرا که اقدامات آنها نتوانسته نیازهای مردم را به خوبی مرتفع کند نیز می‌توانند شرایط را تغییر دهند. دولت باید بتواند امید مردم را حفظ و البته افزایش دهد. مسئله‌ای که متاسفانه تا حدی در حال تضعیف است. البته در این جهت تنها از دولت نباید انتظار داشت. کشور در بخش‌های گوناگون با مدیریت موازی در کنار دولتی‌ها‌ مواجه است که مشکلاتی را در راستای تصمیم گیری به‌وجود آورده، به همین دلیل اصلاح این شرایط نیاز به خواست فراتر از دولت دارد. از سوی دیگر با توجه به شرایط فعلی رویکردهای اصلاح طلبان نیز در شرایط فعلی و برای آینده حائز اهمیت است. 

اصلاح طلبان باید بدانند اگرچه اصلاحات نه تنها امروز که در هر زمانی بهترین نسخه و روش برای بهبود شرایط جامعه است اما باید توجه داشت پذیرش اصلاحات از سوی مردم با نگاه کردن به تئوری پردازها حاصل نمی‌شود. همه می‌دانند اصلاحات بهترین راه و روش است اما از سوی دیگر حوادثی نیز گاهی با نادیده گرفتن اصلاحات رقم می‌خورد. اصلاح طلبان باید به راهی جدید و آرمان‌ها‌ی برتر توجه کنند باید بتوانند توضیح دهند به کجا می‌خواهند بروند اصلاحات را از کجا به کجا می‌خواهند سوق دهند اگر چنین شرایطی در آینده صورت نگیرد از موضع سلبی، اصولگرایان میدان دار سیاست ایران می‌شوند.