فلش بازسازی اجتماعی نیل بر آشوب زدایی، باید به سمت نیازمندان فراموش شده باشد

شوشان - عبدالرحمن نیک سرشت :

 در پی انتشار مقاله ی آدرس سر راست/.....بخشی از نخبگان دانشگاهی خوزستان با بنده تماس گرفتند و از منطرگاه بازسازی اجتماعی آن نوشتار حمایت نمودند و صاحب این نوشتار، در پاسخ به آن بزرگواران چند پیامی کوتاه در شبکه های مجازی به اشتراک گذاشتم که فهوی کلام مشترک انها بدین شکل بود، که برای بنده مهندس منصور کتانباف نه فقط بعنوان یک دوست، یا یک مدیر خدوم و دلسوز قابل احترام و اهمیت است بلکه از این بابت ایشان عزیز و مکرم است که همواره وی  یک مسئول راهبردگرا و آسیب شناسی است که کاملا به ماتریس مدیریت زمان و مکان واقف است.

در بازدید میدانی کوی طاهر منصور کتانباف را خیلی پریشان احوال یافتم به گونه ای  که احساس می شد ایشان دچار استرس و خود خوری عجیبی شده و این موصوع حکایت از آن دارد، که ایشان مثل فرمانده میدان عملیات نظامی است که دارد می بیند نیروهایش  بی محابا به سمت میدان مین می روند و او هر چه فریاد می زند کسی نیست که صدایش را بفهمد و یا آن نیروها مثل کسانی شده اند  که انگار پنبه در گوش گذاشته باشند.

وقتی ایشان از بنده نطر می خواست و من نیز، از متانت و بردباری شورای شهر و کاردانی وی تمجید می کردم بسیار واقع بینانه می گفت؛ شما خیلی خوشبیانه تحلیل می کنید که این مد نظر من نیست.

بنده فکر می کنم شخص منصور کتانباف از روی عمد مرا به کوی طاهر سه راه تپه ی اهواز برد تا زخم های عفونی شهر را نشان بدهد و از نیازمندان فراموش شده ای پرده بردارد که بقول وی، وجود آنها ، به مثابه ی زخم های چرکین و عفونی عمیقند که براثر ریاکاری و اعمال نمایشی مردم فربیانه ی بعضی از دست اندرکاران خودکامه در جامعه ی اهوازی حادث گردیده و چون قانقاریا دارد به همه اعضای آن سرایت می کند .

منصور کتانباف خیلی متالمانه و با یک دیدگاهی کاملا، امنیت پژوهانه به مسایل خدمات شهری می نگرد و دوست دارد همه ی دوستان و دست اندرکاران صدایش را بشنوند و یا صدایش در همه جا شنیده شود تا از این طریق، بسیج  تمام امکانات و بودجه ها در جهت بازسازی اجتماعی میسر شود و هدفمند در بهبود و ریشه کن کردن  زخم های عفونی قانقاریایی، آن امکانات مالی و تدارکاتی را بکار ببندد.

بنابراین صاحب این نوشتار، در جهت تنویر افکار عمومی و جلب نظر نخبگان تصمیم ساز و مدیران تصمیم گیر، داوطلبانه، بدون هیچ چشمداشتی  بلندگوی این شهردار خداترس و باکفایت می شوم تا از این رهگذر شاید همگان صدای دلسوزانه ی منصور کتانباف را بشنوند و از دویدن بسوی میدان مین اجتناب ورزند.