- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
محمد مالی
هر انسانی یک ماجرا دارد و یک درد. ماجرایش گفتنی است و امّا دردش را نمی توان بازگفت، درد خود اما ماجرایی سواست.
«سید طاهر» ساکن ملاشیه با سه فرزند معلول و دو بیکار، «خدا رحم» ساکن منبع آب با شش دختر دم بخت، «قباد» مستاجر کوچه های چهارراه زند که مادر و خواهرانش را تحت تکفّل دارد و دوره گرد فصلی است، هر کدام قصه و ماجرایی دارند اما آن چه سید طاهر و خدارحم و قباد را در کنار یکدیگر می نشاند درد آن هاست.
درد بیکاری، درد فقر، درد هزینه های بالای درمان، درد قبوض آب و برق، درد عرق شرم نداری، درد جهیزیه و اجاره و سفره های خالی و سبدهای غذایی لاغر، درد آشنای بی کسی؛ دردِ درد.
سید طاهر و خدارحم و قباد نقاط مشترک دیگری نیز دارند، اصولاً نمی دانند واتساپ و تلگرام وایبر و لاین و تانگو چه صیغه ای است. نمی فهمند دعوای روزنامه چی ها، سایت های محلی و رسانه های اشتراکی و جمعی چگونه ماهیّتی دارد. آن ها از صف بندی های سیاسی و رقابت های قومی و دعواهای جناحی بی خبرند. حتی نمی دانند چپ رادیکال و راست محافظه کار یعنی چه؟ آن ها چه می دانند چه کسی با چه مدرک و کدام قومیّت و وابستگی بر کدام مسند نشسته است. آن ها نه گوجه نارمك را ديده اند و نه انكار گراني دلار را شنيده اند. آن ها را با پیش خبر تهدید آمیزی که بُغض آلوده می تراود چکار؟ که راستی! دایره دانستن سید طاهر، خدارحم و قباد بر هندسه نداشتن ها و البته دردهایشان کشیده شده است...
به قول حاج کاظم آژانس؛ «من شما را که مخاطب این نوشتارید، نمی شناسم، اما اگر این مقاله را به زبان فارسی خوانده اید یعنی با این دردها و آن زخم ها آشنایید، مبادا زرق و برق دنیا رگ غیرتتان را خشک کند.»
آری؛ رگی که باید بجنبد! مبادا در غوغای حرص و منیّت و سیاست بازی، صدای دردمندانه سید طاهر و خدارحم و قباد گم شود. مبادا...
