اصلاح طلبی و روشنفکر عرب

شوشان – فاخر مرمضی : عدم نهادینه بودن احزاب سیاسی در ایران موجب شده که معدود احزاب موجود نیز نتوانند نقش اساسی احزاب را که همان کسب قدرت و کنترل قدرت را ایفاء نمایند..ولی با این وجود و با گذر از بسیاری از محدودیت ها می توان گفت که روشنفکر عرب همواره اصلاح طلبی می اندیشد و بطور کلی انسان عربی و به دلیل وجود تبعیض ها ذاتا اصلاح طلب است..

اگرقبول کنیم که روشنفکر وبراساس تعاریف جامعه شناسی سیاسی همواره ازسوارشدن درقطار قدرت می گریزد وبه عنوان منتقد نظاره گر اعمال و کارکردهای قدرت است.وبه این لحاظ صبغه اصلاح طلبی به خودمی گیرد.اما مردم عادی و یا عوام برخلاف خواص که در جریان های حزبی اصلاح طلب ذوب می شوند و گاه در اثر همین ذوب شدن بسیاری از فرصت های دفاع از عوام را از دست می دهند..اما مردم عادی بدور از احزاب ملی با تشکیل تشکل های سیاسی که غالبا در زمان انتخابات صورت می گیرد فراتر ازاحزاب اصلاح طلب به دنبال اصلاح خواهند شد و به این دلیل که محدودیت های احزاب اصلاح طلب را ازخود دور نموده اند مورد قبول اکثریت واقع خواهند شد.اما مشکل این جاست که بعدازانتخابات این تشکل ها تعطیل می شوند و حتی نمایندگانی که باحمایت این تشکل ها پیروز شده اند رغبتی برای برقراری ارتباط با این گونه تشکل ها را نخواهند داشت..

بهرحال تفکر اصلاح طلبی دربین مردم عرب قبل ازبه قدرت رسیدن خاتمی  وجود داشته و فراتر ازیک جریان سیاسی بصورت گفتمانی پویا درذات آنها وجود دارد..پس حمایت ازاصلاح طلبی به معنای ذوب شدن در احزاب اصلاح طلب و شخصیت هایی همانند خاتمی و رفسنجانی نیست و نخواهدبود......