ابرهای بارانی

شوشان – عبدالرحیم سوار نژاد :

ابرها در آسمان وقتی بهم فشرده می شوند و متراکم می گردند باران می زایند و از زایش باران و تولد قطره های زیبایش زمین سرسبز می شود و درختان شکوفه خواهند داد و رودها جاری می گردند و رنگین کمان زیبا در آسمان نمودار می گردد و می توان از پشت پنجره زیبایی ریختن آب را از ناودانها تماشا کرد .

اما ابرهای پراکنده باران زا نخواهند بود و زیبایی را از آسمان می گیرند و گاه بر چهره خورشید حجابی می کشند و گاه سوسوی ستاره ای را دریغ می کنند و با باد به رقص می آیند و هر کجا باد می خواهد آنان را خواهد کشاند تا از نظرها دور شوند.

چون ابرها باشیم متراکم و فشرده و باهم و در کنار هم تا بباریم و تشنگان را سیراب نماییم و در جشن باد رقصان نشویم که شکوفه ها گل خواهند شد و گلهافضا را معطر می سازند و ما خالق گل می شویم چون باریدیم .

ما ابرهای متراکمی هستیم که جهان به نظاره بارش آنها ایستاده است  فردای ایران از قطرات باران سرسبز و بهاری خواهد شد و تنفس در هوای شرتو با شنیدن چهچهه بلبل و زمزمه عبور آب صفای بسیار خواهد داشت .واقعا" گلها چه عطر و بویی دارند!!و شکوفه ها چه تماشایی هستند! وقتی باهم باشیم