بنویسیم ریز گرد، بخوانیم ریزمرگ

شوشان -  عبدالرحمن نیک سرشت :

اعتراضات پروفسور پرویز کردوانی و پروفسور احمد سواری و دیگر متخصصین طراز اول کشوری در خصوص نقد عملکرد دولت های پیشین و حال در قبال توسعه ی نامتوازن که منجر به بحران های زیست محیطی بسیاری شده است که امروز می توان نمود آن را در طرح های انتقال حریصانه ی آب، سد سازی های بی رویه، حفر چاه های عمیق برای استخراج  آب های زیر زمینی و دیگر مسایل ریز و درشتی که دست به دست هم دادند تا معضلات عملا موجود امروز را رقم بزنند.

با این توصیف، که مسئولین کشوری از بابت این که به صراحت اقرار به تقصیر و ابراز ندامت در پدیداری وضع موجود دارند، باز در کمال بهت و ناباوری هرچه تمام تر می بینیم که همان مسئولین با همان کارشناسان میان مایه ی دولتی، حی و حاضر در کارگروه های حل بحران ها حضور بهم می رسانند و کماکان تز می دهند و بی محابا، دارند جوالان می دهند و عجیب این که طرح هایی را که امروز تصویب می کنند، باز برای اجرای آنها، اعتبارات مصوب را در اختیار همان پیمانکاران و مشاوران قبلی قرار می دهند که در پروژه های خانمان سوز کذایی دخیل بودند.

به هر حال آنچه موجب وهن دولت تدبیر و امید در مساله ی مقابله با ریز گردها، می توان برشمرد، اشاره به همین نقد مستدل است که در واقع صداقت منطقی دست اندرکاران را زیر سوال می برد.

نتیجه گیری

ضرورت بازنگری در ترکیب متخصصین کارگروه تقابل با ریزگردها، امری بدیهی است زیرا، نگارنده ، بدرستی می داند که این متخصصین و مسئولین متقاصر، از روز نخست می دانستند، که دارند چه بلایی بر سر محیط زیست کشور می آورند ولیکن چون دیروز نفعشان را در این قصور می دیدند، لذا امروز هم که نمی خواهند از غافله منافع جویی عقب بیافتند به ظاهر اعتراف به تقصیر کرده تا طرح هایی که در کارگروه ها تصویب می کنند اعتبارات آن را برای اجرای کار در اختیار مشاوران و پیمانکاران وابسته به خود قرار دهند، بدلیل این که واقعا اگر آنها پشیمان از کار خرابی های گذشته ی خود بودند نسبت به طرح های متخصصین منتقد طراز اول صاحب کرسی موضع مخالف نمی گرفتند و راه ورود آنها را برای مشارکت پذیری در طرح های مزبور تسهیل می نمودند.

♦تذکراز این مقاله به بعد بنویسیم ، ریزگردها، ولی بخوانیم ریزمرگ ها، تا سایر نویسندگان دیگر این مهم را در نوشتارشان رعایت کنند. تا مسئولین محلی، منطقه ای و ملی به عمق فاجعه ای که خود عامل آن بودند لااقل پی ببرند. تا به اهمیت رسالت عظیم خود آگاهی یابند، یعنی؛ مقابله با ریزمرگ ها را خوب درک کنند و آن را جدی بگیرند و سعی کنند سنگدلی ها و منافع جویی ها را کنار بگذارند. تا راه بد رفته را بدتر طی نکنند.