شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۸۶۵۶۱
تاریخ انتشار: ۲۹ اسفند ۱۳۹۶ - ۱۴:۰۳
محمد سعید بهوندی 

حکایت ساده و تجربه شده ای در تاریخ بشریت وجود دارد که؛ هر معامله ای با میراث و دستاوردهای هنری و انسانی مردمان پیش از خود نمودید، همان معامله و شاید هم پررنگ تر از آنرا با میراث و دستاوردهای شما خواهند نمود و اینکه گفته اند؛"تاریخ دوباره تکرار می شود"، شاید یکی از مصادیقش همینجا باشد و امام علی علیه السلام چه زیبا فرموده اند: "فَإِنَّ الاُْمُورَ أَشْبَاهٌ"، حوادث عالم شبیه یکدیگرند.! بنابراین زهی سعادت، افتخار و سربلندی برای مردمان و اقوامی که همواره با دیده ی عظمت و سپاس و نکوداشت به میراث گرانبهای گذشتگان خویش می نگرند و با این اخلاق و رفتار پسندیده بیش و پیش از آنکه موجبات نگهداری آثار آنان را فراهم آورده باشند، در حقیقت بزرگی روح، وسعت اندیشه و رفتار منصفانه و حکیمانه ی خود را به اثبات رسانده و به نمایش گذاشته اند. بی شک چنین اقوام و اندیشه هایی در اثر هیچ حادثه ای از شکوه و زیبایی نیفتاده و هرگز دچار طوفان سهمگین انقراض نخواهند شد.

نوروز باستانی یکی از زیباترین، انسانی ترین و عظیم ترین میراث هایی است که ایرانیان اصیل، هنرمند، خوش ذوق و شادی آفرین در این کهن دیاری که کم طوفان حادثه بخود ندیده است، از خود به نیکی بیادگار گذاشته اند و اتفاقاً مورد استقبال کم نظیر دیگر ملل جهان به جهت انسانی و حس کم نظیر زیباشناختی واقع شده است.

نوروز با توجه به شاخص های کم نظیرش، که از یک طرف بخاطر اصالت بخشیدن به شادی ها و سرزندگی های انسان مفتخر است و از سوی دیگر به زیبایی های جهان هستی و طبیعت پرداخته است، به نیکویی تمام می تواند بستری زیبا و فراگیر به وسعت تمامی جهان و جهانیان را در بر گرفته و پیام آور صلح و شادی و نشاط و پاکی برای تمامی مردم جهان باشد.

ساختمانِ باشکوه نوروز، بر بستری از اعتدال طبیعت و زیبایی بنا نهاده شده است و این اعتدال می تواند پیام آورِ اعتدال در پندار، گفتار و رفتار انسان هایی باشد که دل ها، اندیشه ها، فرصت ها و نیازهای مشترک شان همواره برای ارتباط و گفتگو و زندگی مسالمت آمیز در کنار یکدیگر صاحب انگیزه و آمادگی است.

نوروز می تواند سفیری صادق و حکیم در میان ملل جهان، برای بسط و گسترش شادی و مهربانی و نوع دوستی تلقی شود. آنهم در عصری که انسان ها به دلایل و بهانه های گوناگون بدون آنکه شاید خود متوجه باشند، در چمبره ی خشک و خشن تکنولوژی، از معنویت و طراوت فاصله گرفته و آرامش حقیقی و پایدار را فدای توسعه ی لجام گسیخته و نامتوازن نموده اند.

نوروز با شروع فصل بهار، جنبش زمین، زایش دوباره ی طبیعت، رقص گل و سبزه زار و چشمه و جویباران و آواز خوش پرندگان، می تواند شیپور هشداری باشد برای فراخواندن و بازگشت انسانی که نه تنها از طبیعت فاصله ی نگران کننده و معناداری پیدا کرده است، بلکه متاسفانه پا را فراتر گذاشته و دست تطاولش گلوی نازک و زیبای آنرا بسختی می فشارد.

نوروز ندای طبیعت و انسانیت انسان است. همان ندایی که او را بسوی اصل خویش که همانا پاکیزگی در پندار، نیکی در گفتار و شایستگی در کردار است، فرا می خواند. تا بداند از خاک برآمده و سرانجام بخاک رفته و روزی دیگر همچون گل ها و سبزه های نوروزی، دوباره سر از خاک بر خواهد داشت.

نوروزی که همراه و همگام با رستاخیز طبیعت است، می تواند موجب رستاخیزی در رفتار و شیوه های زندگی و تعامل آدمیان با یکدیگر شود. بشرط آنکه ذات نوروز را که همانا بر پایه ی زایش و سرزندگی و زیبایی است، بشناسند، باز تولید نموده و آنرا در روح حاکم بر مناسبات و ارتباطات خود تزریق نمایند.

چنانچه ملاحظه نمودید؛ به پاسداشت "هفت سین" سفره ی عید که هر کدام نماد نعمتی و برکتی است، "هفت بند" در ضرورت، اهمیت، عظمت و شکوه نوروز باستانی و اندیشه و روح بلند ایرانیان پاک نهاد در خلق این اتفاق و جشن بی نظیر نگاشته ام و در پایان امیدوارم؛ "عید نوروز و سال پیش رو" برای همه ی انسان هایی که اندیشه ای پاک و تابناک و همتی والا در خلقِ پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک دارند، خصوصاً مردم عزیز کشورم، سالی سرشار از زایش خوبی ها و زیبایی ها باشد و در پناه یزدان بخشاینده همواره موفقیت، سلامتی و شادابی را چشیده و تجربه نموده و دائماً توفیق گذشت، صداقت، مهربانی، مروت و کمک به هموطنان نیازمند را داشته باشند.

"یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ"


آمد بهار، آمد بهار، دلهای خود «صافی» کنید
غم را ز‌جان خویشتن با شوق گل «شافی» کنید

بلبل به باغ آمد فرود، سر داد آواز‌ و سرود
کمتر ز مرغان‌ ‌کی شوید، با هم هم آوازی کنید  

هستی همه ‌از شوق عید، غوغای مستان بشنوید
همگام با خیل خوشان، بشکن زنید، بازی کنید 

بوی گلاب و گل شده، گسترده در دشتان یله
از خانه ها بیرون جهید، جان را به بو راضی کنید

برگ درختان بیقرار، لرزان شد از باد بهار
پیراهن از تن برکنید، سودای جانبازی کنید

سراینده: محمد سعید بهوندی

نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار