معلم، قاضی و پلیس سه منصبی را دارا هستند، که اگر تحمل مطلوب شنیدن و دیدن سخنان درشت و رفتار بعضاً سخت و سنگین را نداشته باشند، به هیچ عنوان نباید خود را کاندیدای رسیدن به چنین موقعیت های حساسی نمایند.

عصبانیت، از کوره در رفتن و از خود بیخود شدن در اثر عملی خلاف آنچه نباید اتفاق بیفتد، ولی به هر علت افتاده است، سمی مهلک و آواری سهمگین است که همه ی هدف های والا و عظیمی که اینان بدنبال تحقق آن هستند را نابود خواهد ساخت.

کلیپی که چند روزی است فضای اجتماعی و فرهنگی کشور را تحت الشعاع خود قرار داده و نمونه هایی از آنرا با شدت و ضعف متفاوتی تاکنون بارها مشاهده کرده ایم و همه ی آحاد مردم و برخی از مدیران جامعه را در مناصب و کسوت های متعدد و متنوع به واکنش و قضاوت واداشته است، قبل از هر تحلیلی و نشان دادن مقصری که اینجا منظور و مقصود ما نخواهد بود، این واقعیت را بیش از پیش هویدا می سازد، که مدیران و تصمیم گیرندگان مملکت می بایست بیش از گذشته به این فکر فرو روند که پدیده های فرهنگی و اجتماعی به دلیل عمومیت، پچیدگی ها، حساس و چند وجهی بودنشان نیازمند آن هستند که با ظرافت و آگاهی بسیار بیشتری دیده و دنبال شوند و افراد و مامورانی که در اینگونه موقعیت ها در جایگاه مجری قرار می گیرند با حساسیت بیشتری گزینش شده و آموزش مطلوب و کافی را ببینند.

همان کاری که کشورهای پیشرفته دنیا در هنگام بروز چنین اتفاقاتی انجام داده و می دهند. بعنوان نمونه؛ بارها و بارها از طریق صفحه تلویزیون مشاهده کرده ایم که ساعتها صفی پیوسته و فشرده از افراد پلیس مقابل جمعیتی خشمگین، با لباس ایمنی مخصوص ایستاده و بدون کوچکترین عکس العمل و ایجاد حساسیتی، باران اشیاء و سنگ را تحمل می نمایند تا اینکه به مرور زمان این خشم کمتر گردیده و نسبت به اقدامات بعدی تصمیم گیری نمایند.

و البته که برای انجام مطلوب ترین و موثرترین رفتارها و اقدامات، چه الگویی و راه و روشی بالاتر، والاتر و زیباتر از سیره ی معصومین صلوات الله علیهم اجمعین برای استفاده ی ما وجود دارد که چگونه در مقابل معترضین و بعضاً حتی هتاکین با نهایت مهر و شکیبایی، خشم دیگران را فرونشانده و آنگاه مبادرت به امر به معروف و نهی از منکر می نمودند و اصحاب خود را به بهره گیری از چنین روش هایی تشویق و ترغیب می نمودند و در این خصوص از آن انوار الهی و بزرگاران بحمدالله نمونه ها فراوان است و در کتب مختلف نیز آمده است. خشم و ناسزا و درشت گویی را نباید به همان شکل و با عصبانیت بیشتری پاسخ داد.

عصبانیت و عکس العمل شدید در مقابل اعتراض کلامی و یا فراتر از آن، دقیقاً مانند ریختن بنزین بر روی شعله ی برافروخته شده است. به هر حال باید بیشتر مواظبت کرد و این امورات حساس را به اهلش سپرد.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه