دو حزب نمایندهٔ بورژوازی مالی و تجاری ایران که با استقراض پایگاه اجتماعی و طبقاتی اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم و دوازدهم موفق به تصرف نهاد دولت شده بودند و پس از چشیدن مجدد طعم قدرت و رانت ثروت پشت به حامیان اصلاح طلب خود نمودند، هم اکنون با مشاهدهٔ آثار مصیبت بار سیاست های اقتصادی و اجتماعی سه دههٔ گذشته تعدیل ساختاری که در راستای تفکر آنان و با تئوری پردازی حلقهٔ نیاوران در اقتصاد همراه بوده است و در قالب سقوط ارزش پول ملی، تورم، رکود، ورشکستگی بنگاه های تولیدی، عدم انباشت سرمایه و رشد سرمایه داری غارتگر در جامعه نمایانگر می باشد، با انتشار بیانیه هایی در تاریخ ۶ شهریور دو حزب شریک در قدرت به نقد عملکرد سیاسی و اقتصادی یکدیگر پرداخته اند و هر یک سعی بر این دارد که دیگری را مسئول شرایط بد اقتصادی فعلی معرفی نماید.

حزب کارگزاران سازندگی در بیانیهٔ ۶ شهریور خود دولت را فاقد استراتژی اقتصادی روشن دانسته و آن را دولتی سرگشته در میان مکاتب و اندیشه های اقتصادی توصیف می کند.

همچنین کابینهٔ آقای روحانی را آکنده از بوروکرات هایی می داند که جز به حفظ نظام ناکارآمد اداری موجود کشور و ارائهٔ گزارش هایی مثبت از نهادهای پایین دست به نهادهای بالادست به چیز دیگری نمی اندیشند.

کارگزاران سازندگی در این بیانیه راه حل کنترل بحران اقتصادی در جامعه را از طریق تغییر تیم اقتصادی دولت و به طور مشخص مدیریت سازمان برنامه و بودجه وعمل به اقتصاد آزاد و ایفای نقش بیشتر تکنوکرات ها بجای بوروکرات ها در دولت می داند.

از طرفی حزب اعتدال و توسعه با صدور بیانیه ای، حزب کارگزاران سازندگی را متهم به منحرف کردن نگاه مخاطبان از عملکرد افراد شاخص و برجستهٔ منتسب به این گروه در دولت و لایه های مختلف اقتصادی در جامعه می داند.

بیانیهٔ هر دو حزب بورژوازی ایران از نقد سیاست های اقتصادی نئولیبرالی که منجر به بحران های فعلی جامعهٔ ایران گشته اجتناب نموده و به عوامل اقتصادی و اجتماعی این سیاست ها که باعث حضور طبقات مختلف اجتماعی به دلیل مشکلات معیشتی در کف خیابان شده اشاره ای نمی کنند و هنوز هم نوشداروی حیات بخش شرایط فعلی را اجرای سیاست های اقتصاد بازار محور می دانند.

رهاسازی قیمت ارز، کاهش مسئولیت اجتماعی دولت، کالایی نمودن آموزش، بهداشت، درمان و نیروی کار، رهاسازی بنگاه های تولیدی و رشد سرمایه داری غارتگر در پوشش خصوصی سازی آیات مقدسی هستند که دو حزب بورژوازی ایران مصصم به تحمیل آنها به جامعهٔ ایرانی هستند.

شکاف در دو حزب راست مدرن بورژوازی شریک در دولت را بیشتر باید از منظر حفظ آیندهٔ سیاسی در ساختار قدرت با توجه به انتخابات آینده و ماندن در صحنهٔ سیاسی جامعه باید جستجو نمود.‌

زمانی محمد قوچانی عضو مرکزیت حزب کارگزاران دو حزب کارگزاران و اعتدال و توسعه را دو بال راست و چپ هاشمی رفسنجانی توصیف کرد، به نظر می رسد امروز حزب اعتدال و توسعه با گردش به راست میل به پرواز با راست میانه و محافظه کار در فضای سیاسی ایران نموده است و از طرفی کارگزاران به دلیل نزدیکی راست اصلاح طلب به آنها در آینده تصمیم به پرواز با راست اصلاح طلب د ر آسمان سیاسی ایران گرفته اند.

ولی با توجه به سقوط اقتصادی طبقهٔ متوسط در شرایط فعلی، گسست پایگاه رأی اصلاح طلبان از راست مدرن، ظهور جریان سوم در جامعه و همچنین مشاهدهٔ آثار مصیبت بار سیاست های اقتصادی و اجتماعی نئولیبرالی بر جامعه و کاهش مقبولیت اجتماعی هر دو جریان راست مدرن ( کارگزاران و اعتدالیون ) در جامعه، پیش بینی می شود که حضور گفتمان سیاسی راست مدرن در صحنهٔ شطرنج سیاسی ایران با توجه به اولویت مطالبات اقتصادی و معیشتی برای توده های مردم و نزد اکثریت جامعه با مشکل روبرو خواهد بود.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه