- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان- محسن مرادی
چه روزگاري ! مردي كه همه روح بود و معصوميت.مردي كه براي انسان گريسته بود. همه انسان ها. غم خوار ادمي بود تا ابديت هر انساني كه بر زمين زيسته بود و هر انساني كه بر زمين خواهد زيست.
حسين (ع) خودي و غيرخودي را وقعي نمي گذاشت ، چه او خودي مي ديد در برابر او. او عاشق بود. برخدا و بر خلق خدا و اين همه انديشه اوست، عشق و آزادي خون بهاي انسان. بي شك حسين (ع) شاهد شهيد محضر الهي است. خون او ريخته شد تا انديشه آزادي و مروت پايدار بماند. اگر حسين (ع) چنين نمي كرد ، خداوند نعمت دين و آزدي را از انسان دريغ مي نمود .
خون او زمين را سرخ گون كرد تا قدمگاه جلال و الوهيت الهي در زمين باشد.
بي حسين (ع) زمين و تاريخ از نظرگاه خدا، تهي مي ماند و حسين (ع) با اختيار اين راه برگزيد...
براستي سيد علی موسوی گرمارودی چه زيبا سروده است: اي حسين، خون تو شرف را سرخ گون ، شفق را آيينه دار نجابت و خلق را محرابي كه تو در آن نماز صبح شهادت گزارده اي و من هنوز در فكر آن گودالم كه خون تو را مكيده است چرا كه هيچ گودالي چنين رفيع نديده ام .
اي حسين ، تو را بايد در ميان لاله ها و شقايق ها ديد و در گل بوييد . تو را بايد از خورشيد خواست و در سحر جست .
آري خط با خون تو آغاز مي شود و از آن زمان كه تو ايستادي دين راه افتاد و چون فرو افتادي حق برخاست.
حسين جان، تو از قبيله ي خوني وما از تبار جنون.
