انديشه سياسي در سالهاي اخير به علت اعمال سياستهاي تبعيض آمیز متوليان محلي، بعضاًً فعالان حوزه سياسي عربي استان را به ضديت با ديگري واداشته، متأسفانه اين رويكرد، گاهی ديگري را تهديد قلمداد ميكند و نه فرصت.

اين شيوه در صورت استمرار؛ نفرت ودشمني وتقابل را در استان اشاعه خواهد داد ، امری كه مطمئنا عواقب جبران ناپذيري به همراه خواهد داشت. از علل اصلي اتخاذ اين شيوه، می توان به اعتماد به نفس شکننده در بين كنشگران عرب، اشاره کرد و همچنین تقويت رقيبان غير عرب از جانب برخی کانونهای قدرت، رقیبانی که با دسترسی به منابع ثروت وقدرت اقتصادي وسياسي، توسط همان كانون هاي قدرت و ثروت؛ هدف منفعل كردن فعالان حوزه سياسي وفرهنگي عرب خوزستان را دنبال می‌کنند، رويه‌ای که بيشتر به دنبال حذف سازمان رأي عربهاست و یا تقلیل تاثیرش در انتخابات محلي شوراها و مجلس شوراي اسلامي؛ موضوعی كه شوربختانه گاهی توسط دستگاههاي دولتي نیز دامن زده مي شود.

در چنین سپهری می توان به انتصابات اخير و چیزی در حدود بیست انتصاب اخیر اشاره کرد؛ نمونه اي نزدیک که عدم تعادل در فضای اجتماعی را نشان میدهد.

در نهایت اینکه هر جامعه اي بدون اعتماد به نفس لازم، قدرت تعامل با ديگري را در فعالیت‌های اجتماعی از دست خواهد داد؛ و از طرف ديگر چنين جامعه ای که سهم خويش در تعين سرنوشت را در سيستم إجرائي، ناچيز مي بيند؛ مغبونيت ومحروميت را به قوت احساس می کند و ممکن است نوعی واكنش از خود نشان دهد، واکنشی که امکان دارد به دست اويزي براي استفاده گروههاي معاند ودستگاه تبليغاتي كشورهاي متخاصم جمهوري اسلامي تبدیل شود.

فلذا ما بايد تكليف خودمان را با ديگري مشخص كنيم؛ ايا استمرار رويكرد تقابل با توجه به بضاعت ضعيف اقتصادي وسياسي به سود جمعيت قومي عرب است يا خير؟ پاسخ به این سوال بسيار روشن است و بعلت هزينه بالاي فعاليت سياسي اين شيوه (تقابل)در حوزه شخصي واجتماعي، نه عاقلانه است و نه منطقی، به ویژه که اين رويكرد، منجر به يارگيري رقيب سياسي ونهاد قدرت از فعالان عرب كم بضاعت مالي وفرصت طلبان مي‌شود و در نتيجه تشتت و اختلافات را در بيت داخلي عربها تشديد مي كند .

از جانب دیگر آيا سيستم اجرايي در ابعاد مختلف سياسي واقتصادي وفرهنگي، در تعامل با کنشگران و به طور عمومی جامعه عرب خوزستان، اراده اي برای تغيير رويكرد در شيوه و راهبرد سياسي وفرهنگي خود دارد يا خير؟

در همين چهارچوب اينجانب رويكرد پراگماتيسم (عمل گرايي مبتني بر واقعيت )را از دوسال پيش طرح نمودم، طرحي كه با توجه به شرايط محلي وملي قائل به تعامل مثبت در دو سطح ملي ومحلي با نهاد قدرت وگروههاي سياسي ،فرهنگي ملي ومحلي وتنظيم فعاليتهاي سياسي ،اجتماعي بر اساس ازدياد ثروت وقدرت اقتصادي مردم عرب خوزستان است و بلفعل كردن همه ظرفيتهاي ملي ومحلي بدون در نظر گرفتن گرايشهاي سياسي چپ وراست، نگاهی که مبتنی بر استفاده از توان گروه های اصلاح طلب واصولگرا در جهت توسعه استان بنيان نهاده شده است، اما با كمال تأسف وعلي رغم تعامل مثبت با دستگاه دولتي ونهاد قدرت، تغيير رويكرد ملموس ومنتج به نتيجه مطلوب توسط نهاد قدرت ديده نمي شود.

در پايان به عرض مي رسانم براي درمان اين دونقيصه،نخست بازگشت اعتماد بنفس در كنشگران اجتماعي عربهاي خوزستان، به جهت تعامل مثبت با ساير گروههاي اجتماعي واجتناب ازتقابل امر مهمی است؛ و دیگر آنکه تغيير رويكرد نهاد قدرت، در توزيع عادلانه فرصتها وامكانات می تواند نتیجه مثبت و مطلوبی به بار بیاورد، هر چند این امر نیاز به تلاشي مضاعف از طرف نهاد قدرت وكنشگران اجتماعي اعم از عرب وغير عرب دارد .

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه